Lykele, de âldste fan de bruorren Looper, hat in emoasjoneel petear mei de nije stjer yn de Fryske dichterswrâld: Baukje Skriemer.
Klik op Baukje har portret foar it moaie petear
Tusken de Wurden: Petear mei Baukje Skriemer
Reagearje
Freon
Nei de dea: Dichtung und Wahrheit … Wat is wier? En wat kloppet bygelyks net fan alle ferhalen dy’t foar it ljocht komme as immen, yn dit gefal in hiel goede freon, ferstoarn is? Je hoege, neffens my, net dea te gean om in boarne fan ferhalen te wêzen foar in oar, sjoch it deistich libben. Miskien, lêzers, hawwe jimme der eat fan meikrigen: Eddy Sikma, De Skilder, de Ljouwerter keunstner, baas tekener fan vedute (stedsgesichten, wenten, tsjerken, ensfh.) en ekspresjonistyske, abstrahearre skilderijen (opset yn fjouwerkante, swarte en primêre kleur kwaststreken fan bygelyks it Waad en ek gauris fan bouputten en havenplakken as Harns), is der net mear.… Lês fierder
Maitiid
en de jûn komt mei syn gleone
pauwe-each ûnder in sombrearo
fan wolkens wei, de tiid stiet stil
by it fonkjen yn ’e ruten set ik
it oerwurk lyk, leaver ferdwûn ik
it easten yn, de stap nei moarnier
wei by it gelyk fan de honkfêsten,
de tydlike kick en it keapmansgelok,
fannacht is it oars, sjocht it rút
my mei memento mori oan, hee
do! bromtopskul, hazzerinnersglês,
dyn âlde knoffelbonke, is er ree?… Lês fierder
Jan Pierewiet
Net iens sa lang lyn snijde it noch en no wurdt der hagel foarsein. Ik tocht oan: Hagel en sneeuw, onweer, wind en regen, deren ons niet, we kunnen er wel tegen, lach er maar om, en stap er flink doorheen, ’t is pech, maar zeg als straks de zon weer scheen, la la lalala …!
It komt út ‘Jan Pierewiet, ’n Bundel liedjes voor school en leven’. Foar de earste kear útjûn yn 1933 belibbe it oant 1972 mar leafst njoggentjin werprintingen. Ik ha in fiifde út 1943, like âld as ik sels dus. Der wie wat de kar fan lieten oanbelanget ek sprake fan gearwurking mei de eartiidske Jeugdherbergcentrale: ‘Daardoor is Jan Pierewiet de metgezel geworden van jonge en oudere trekkers, die op hun tochten in de kamphuizen en rondtrekkend langs bossen en velden behoefte hebben aan gezellige liedjes’, sa stiet yn it foarwurd, ‘Liederen die zich er speciaal voor lenen er op te marcheren zijn met een sterretje aangegeven’, sa as bygelyks De paden op de lanen in.… Lês fierder
Tink it om
It is der net te wêzen. It is dêr ysbaarlik kâld. Net sa’n bytsje ek. De gemiddelde temperatuer leit by -69°C. Der binne bergen, falleien en gletsjers. Der is in noardpoal om jaloersk op te wêzen want troch en troch beferzen. It lân is okergiel en fynst der ek fulkanen. De loft is der iler as op de Mount Everest. Gjinien wol der op fakânsje. Net ien hat dêr nocht oan. No oerdriuw ik. Dit moat ik nuansearje – ek al is dit in kollum – gjinien hat der nocht oan mei syn ferstân op it goede plak. Sels it lokkerke dat je der alle dagen in healoere by krije en de seizoenen der langer duorje, helpt gjin normale stjerling oer de streek.… Lês fierder
benei
Dit is it lêste gedicht fan Timofei Sofer. Syn pinne is leech…
Klik op de tekst foar in grutter byld.
‘Túnfers’ en ‘Signo de interrogación’
Anne Feddema syn gedichten yn de papieren edysje fan ensafh ‘Túnfers’, nû 4-2024, s. 24 en ‘Signo de interrogación’, nû 3-2024 s. 5, binne binne net alhiel korrekt werjûn.
Hjirûnder folget de goede ferzje fan de twa gedichten.
Túnfers
Ik sjoch: ik bin
Dit skriuwen
Mear as
In jier lyn
Al begûn
Op dat stuit
Wie oanset
En ynhâld
As tún sels:
Geranium
Bjirk
Ljocht
Klyster
Skaad
Nei in goed jier
Is dat der
Allegear noch
Mar it wurdt no
In oar fers
Stadich dochs
In oare ik
De timelapse kamera
Fan myn libben
Sjit wolkens,
Ljocht en skaad
Hieltyd flugger
Om my hinne
Signo de interrogación
Hoefolle hearehombres
Yn Spanje, soene der noch
Burdsjes hawwe lykas
Fernando Rey?… Lês fierder