Ik bin un folwassen kyn dy’t groat wurdde is in’e Kouwe Oarlòch tiid, eentsje dy’t de Kubakris bewust òf miskyn ok wel onbewust metmaakt het.
Kubakrisis, ut woard klonk su poëtys geheimsinnech
Seker toen oans fader sei: ‘at de Rus komt, mutte jum onder de trap sitten gaan’. En dêr stonden de winterearpels, op’e tweede plank de bus met antysprút. Op ‘e sydkant fan ut buske un swart doadskòpke, su dúdelek as’t mar kon. Dy Kouwe Oarlòch was dan ferrekte dichtbij.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

‘It’s like being a GP without handing out prescriptions’: Little Toller Books, Beaminster, Dorset

Just off the market square in Beaminster, west Dorset, is a small, glass-fronted bookshop with bright green walls and an even brighter yellow armchair in the window. “I definitely call it my happy place,” says Gracie Cooper. She co-founded the publishing house, Little Toller Books, with her husband, Adrian, in 2008.

Lês fierder by The Guardian… Lês fierder

Oant de midden fan ‘e 20ste iuw waard in lyts taaltsje praat yn it noarden fan Dútslân, it Wangereagersk. Dy taal of dat dialekt heart ta it Eastfrysk en is dêrmei in nei famyljelid fan it Frysk, in lyts bruorke by wize fan sprekken. Hoewol’t der in soad grammatikaal ûnderskied is tusken dy twa talen, binne de oerienkomsten dúdlik werom te sjen yn it bewarre Wangereagerske materiaal.

Lês en sjoch fierder by Sune Gregersen op Frisistyk… Lês fierder

F: Hokker feroaringen yn it taalgebrûk waakse Jaap yn ‘e eagen?
A: Och, de measte dingen feroarje ik my net om. Guon dingen steure my bytiden. Jan neamt der no sels ien…
F: O?
A: It Ingelsk is besibbe oan it Frysk. Dêrom hawwe in soad meartalsfoarmen dêr in -s. Dat ferskynsel sjucht men ek noch yn Grins, al wurdt dêr al hast fiifhûndert jier gjin Frysk mear sprutsen. Mar men hat der yn ús memmetaal op it heden in aard fan en foarmje it meartal mei -en as it heal kin. Ik haw der grútsjen fan heard dat soks dien wurdt mei’t de bern makliker Endemolsk leare.… Lês fierder

Voor zijn roman Sjappy (2020) had Sipke de Schiffart dit jaar (2023) de Gysbert Japicxpriis moeten krijgen. Er is geen enkel ander Fries proza van de afgelopen vier jaar dat ook maar in de buurt komt van deze roman. Een verontrustende roman, want de auteur durft het aan om de verwrongen hoofdfiguur ruim baan te geven. Die durf, gecombineerd met een meeslepende stijl en een uitmuntend gevoel van (vaak zwarte) humor, leverde een machtige roman op.

Sjappy was het tweede prozawerk van De Schiffart die in 2012 in boekvorm debuteerde met de verhalenbundel Wat it is om bang te wêzen dat ik in januari 2013 meteen tot het beste Friese boek van 2012 bombardeerde.… Lês fierder