Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i — Ynlieding

logo.ensafh

Doel

Dizze rige artikelen hat twa doelen, in popularisearjend en in wittenskiplik. Op it foarste plak kin troch dizze artikelen gruttere bekendheid oan de Midfryske literatuer jûn wurde. De Midfryske literatuer heart ommers amper ta de kulturele bagaazje fan de Fryskskriuwers en Frysklêzers. Dat moat oars, want de Midfryske literatuer fertsjinnet better. By myn stúdzje anneks lêsaventoeren hat bliken dien dat it om nijsgjirrich en kwalitatyf heechsteand wurk giet. Boppedat wurdt ús troch dat wurk in blik yn in oare tiid jûn, mei oare noarmen en wearden, en dat makket it dûbel de muoite wurdich. Troch wervjend oer it Midfrysk te skriuwen wol ik de lêzers helpe om fan Midfryske literatuer te genietsjen, en der in better begryp fan te krijen.… Lês fierder

Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i. | 12. Petrus Baardt (1590- 1644)

logo.ensafh
Petrus Baardt: Fryske Boerepraktika

IV. Fan de fjouwer tiden fan it jier (EIN)

No is der jitte mear te dwaan,
dêr moatste wakker acht op slaan,
de fjouwer tiden fan it jier,
pas dêr sa nau op as in hier,
dêryn bestiet de measte keunst,
dyn wolfeart en lânhearre geunst.
As it foarjier wiet en fochtich is,
dan slacht in hûsman wolris mis,
dan rottet yn ´e grûn it koarn,
dyn wintersie rekket bedoarn,
dan wurdt dyn lân, en ikelwâld,
en ponge leech, de boksen âld.
Smyt dan de ploech der daalks yn
en skuor de grûn, by sinneskyn.
Is it foarjier al te kâld en spits
en droech dêrby, en wûnder fits
en is de nije moanne yn it ein
mei froast en ryp of izige rein,
dan is de greide in drôvich oard,
dan wurdt it allegearre smoard,
dyn earte en beanne binne út it set,
dyn weet, dyn koarn en wat al net,
dan stekt men winters turven oan
en lânfrou tsjocht de klompen oan,
dan rint de tersker troch it gea,
dan bakt men beannen yn it brea,
dan wurdt it bier te Ljouwert djoer,
dan moat dyn sûpe en waai op it fjoer,
to summarize, in djoere tiid
as it foarjier is net al te bliid.

Lês fierder
Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i. | 12. Petrus Baardt (1590- 1644)

logo.ensafh
Petrus Baardt: Fryske Boerepraktika

IV. Fan de fjouwer tiden fan it jier (EIN)

No is der jitte mear te dwaan,
dêr moatste wakker acht op slaan,
de fjouwer tiden fan it jier,
pas dêr sa nau op as in hier,
dêryn bestiet de measte keunst,
dyn wolfeart en lânhearre geunst.
As it foarjier wiet en fochtich is,
dan slacht in hûsman wolris mis,
dan rottet yn ´e grûn it koarn,
dyn wintersie rekket bedoarn,
dan wurdt dyn lân, en ikelwâld,
en ponge leech, de boksen âld.
Smyt dan de ploech der daalks yn
en skuor de grûn, by sinneskyn.
Is it foarjier al te kâld en spits
en droech dêrby, en wûnder fits
en is de nije moanne yn it ein
mei froast en ryp of izige rein,
dan is de greide in drôvich oard,
dan wurdt it allegearre smoard,
dyn earte en beanne binne út it set,
dyn weet, dyn koarn en wat al net,
dan stekt men winters turven oan
en lânfrou tsjocht de klompen oan,
dan rint de tersker troch it gea,
dan bakt men beannen yn it brea,
dan wurdt it bier te Ljouwert djoer,
dan moat dyn sûpe en waai op it fjoer,
to summarize, in djoere tiid
as it foarjier is net al te bliid.

Lês fierder
Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i | 4. Giacomo Vredeman: ûndogenske fersen op muzyk (10-11)

logo.ensafh

Lytse swiete

Lytse swiete as wy tegearre boartsje,
is der op ’e wrâld gjin grutter nocht.
Do seiste, kom gouden, ik sis, kom hartsje,
De iene wol al dat de oare docht.
Do seiste, kom gouden, ik sis, kom hartsje,
De iene wol al dat de oare docht.

Tjalle, wolste boartsje?

Tjalle, wolste boartsje?
Doch dan de doarren ta.
Oars ha ik gjin nocht,
want as ien it sjocht.
Wat stieste sa?
Tjalle, Tjalle, wolste boartsje,
doch dan de doarren ta.

Dizze beide sankjes sprekke fierhinne foar harsels. Opmerklik is dat der yn de sankjes likefaak in frou as in man oan it wurd is.… Lês fierder

Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i | 4. Giacomo Vredeman: ûndogenske fersen op muzyk (10-11)

logo.ensafh

Lytse swiete

Lytse swiete as wy tegearre boartsje,
is der op ’e wrâld gjin grutter nocht.
Do seiste, kom gouden, ik sis, kom hartsje,
De iene wol al dat de oare docht.
Do seiste, kom gouden, ik sis, kom hartsje,
De iene wol al dat de oare docht.

Tjalle, wolste boartsje?

Tjalle, wolste boartsje?
Doch dan de doarren ta.
Oars ha ik gjin nocht,
want as ien it sjocht.
Wat stieste sa?
Tjalle, Tjalle, wolste boartsje,
doch dan de doarren ta.

Dizze beide sankjes sprekke fierhinne foar harsels. Opmerklik is dat der yn de sankjes likefaak in frou as in man oan it wurd is.… Lês fierder