Lieke Marsman, Jacobus Q. Smink

Berne

logo.ensafh

 

Jûns seit in natuerkundige op tillevyzje
dat it ek mûlk is dat it hielal op in dei
net langer oanwinne sil, mar stadich, gystener
as it ljocht, gearslaan sil. Yn dat gefal
soene der nei ús noch triljoenen hielallen
ûntstean kinne en hingje we no inkeld mar
ûnderoan in stambeam fan universa. Tink dy yn
datst dysels inkeld fuortplantsje kinst
troch net mear te bestean.

Moarns, hoenear’t ik by ’t begjin
fan in dei sjoch hoe’t ik op ’e nij begûn bin
mei sykheljen, ferlykje ik dit hinne en werjen
fan stjerren mei myn op en del
geande boarsten, mei de antinne fan
in radio, dy’tst sûnder doel út en yn
triuwen bliuwe kinst en dêrnei,
foarearst myn meast slagge prikken,
mei in seenettel.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Oan Zimmer

logo.ensafh

 

 

Oan Zimmer*

Oangeand in minske sis ik, as er goed is
En wiis, wat soe er misse? Bestiet der wat
Dat foar in siel genôch is? Is der ien ier,
Earne ek mar in druvestrûs woeksen,

bysteat om him te sêdzjen? Dit is de sin
derfan. In freon is gauris de leafste, faak
de keunst. Myn bêste, ik sis dy de wierheid.
Daedalus geast en fan ’t wâld is dines.

Oersetting: Piter Boersma

An Zimmern

Von einem menschen sag ich, wenn der ist gut
Und weise, was bedraf er? Ist irgend eins,
Das einer Selle gnüget? Is ein Halm, ist
Eine gereifteste Reb auf Erden

Gewachsen, die ihn nähre?… Lês fierder

Cen Shen, Piter Boersma

yn ’e woastyn

logo.ensafh

 

fjouwerjend nei it westen ta wol ik de himel berikke
sûnt ik ûnderweis bin seach ik de moanneomgong al twa kear
oer wat sliepstee freegje ik my ôf kin ik fannacht beskikke
tsientûzen kilometer sânsteppe gjin spoar fan minsken mear

oersetting/bewurking: Piter Boersma

(De oersetting/bewurking berêst net op it sinese orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.L Idema dy’t stiet yn syn standertwurk Spiegel van de klassieke Chinese poëzie. Cen Shen libbe fan 714-770).Lês fierder

Willem Tjebbe Oostenbrink, Melle Hylkema

Takken/Tûken

logo.ensafh

 

t Liekt n leeg plak
n kampke met hoeken en hörns
woar boer min maaien kin
bomen verspreid der om toe.

Herinnerengen haangen ien e lucht
takken holden heur vast.

Boer met koeien ien t laand
pieken op e dong
kiender speulen op t bleekveld.
t Dreugrik met spullen uutstald
ien e veujoarslucht.

Et verwaait apmoal
met e wiend de bladden
tot ien e winter bomen
zowat gien grip meer hemmen.

Met t klimmen der joaren
wordt t geheugen ieler.

An e voeten van e bomen
vult de grond hum met dood holt.

*

Tûken

It liket in leech plak
in kampke mei hoeken en hernen
der ‘t de boer min meane kin
beammen ferspraat der om ta.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

De skûlherne fan Hardt / Der Winkel von Hardt

logo.ensafh

 

 

Friedrich Hölderlin

De skûlherne fan Hardt

Nei ûnderen sinkt it wâld
En knoppen allyk, hingje
Nei binnen de blêden, foar har
Bloeit dêr in delte op,
Net sûnder ferhaal.
Dêr ommers kaam Ulrich
Lâns; faak mimeret, boppe de fuotleast,
In grut needlot
Ree, op it oerstallich plak.

Oersetting: Piter Boersma

Der Winkel von Hardt

Hinunter sinket der Wald
und Knospen ähnlich, hängen
Einwarts die Blätter, denen
Blüht unten auf ein Grund,
Nicht gar unmündig.
Da nämlich ist Ulrich
Gegangen; oft sinnt, über den Fusstritt,
Ein gross Schicksal
bereit, an übrigen Orte.… Lês fierder

C.O. Jellema, Edwin de Groot

Driuwjacht

logo.ensafh

 

Plat op ‘e rêch de lange leppelearen,
lei hazze yn ’e greppel op ’e skûl,
en ik, wyls dat ik neieroan kaam, die,
myn taak as driuwer dus fersaakjend, as
waard er net sjoen, net de eagen pûljend
yn noed, in lege blik as seach er my net,
net achter my de wide frijheid, mar
in neat yn him, in gat dêr ‘t er foar lei,
te djip, te breed en doar te springen.
Doe, mei in stap fan my oan him foarby,
yn ien tel wie er fuort – my omdraaiend
(flok út ‘e sleatswâl wei, lykwols gjin skot)
seach ik him útnageljen nei de hoarizon,
al hast in stip op wyt beferzen klaai.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Libbensrin / Lebenslauf

logo.ensafh

 

 

Libbensrin

Wat grutters woesto ek, mar de leafde twingt
Us allegear del, it lijen bûcht krêftiger
Mar hy draait net foar neat
Us bôge, nei wêr’t er weikomt.

Omheech of omleech! hearsket yn hillige nacht,
Dêr’t de stomme natuer op nije dagen briedt,
Hearsket yn de skeanste ûnderwrâld.
Net wat rjochts, in rjocht ek noch?

Dat waard ik gewaar. Want nea, stjerlike masters lyk,
Ha jim himelsken, jim allesynstânhâlders,
Nei’t ik wit, mei belied
My oer it sljochte paad laat.

Dat de minske alles besiket, sizze de himelingen,
Dat er, trochfuorre, leart om te tankjen foar alles,
En de frijheid ferstiet,
Op te brekken, nei dêr’t er wol.… Lês fierder