Rodaan Al Galidi, Geart Tigchelaar

It park fan it hert fan Zorro / Het park van het hart van Zorro

logo.ensafh

 

 

It park fan it hert fan Zorro

Alle dagen
helje ik touwen út tûken,
jou ik fertrape blommen wetter.
Brutsen wjukken
bring ik werom nei nêsten.
Yn it park fan myn hert
romje ik lege flessen op
en smoarge kondooms.
It is te folle wurk
buorden op te hingjen
om it pisjen
op it grien fan myn hert
te ferbieden.
Ik twivelje soms
oft myn hert al dit grien nedich hat
om hert bliuwe te kinnen.
Soms
tink ik deroan it park fan myn hert
yn in garaazje te feroarjen
en mei it jild
lear ik aaien te lizzen
yn in nêst yn myn hert
en te kraaien
op in muorre yn myn holle.… Lês fierder

Willem Tjebbe Oostenbrink, Anja en Rintske de Vries

Opdroege triennen / Opdreugde troanen

logo.ensafh

 

 

Opdroege triennen

Fansels wie eartiids net alles better,
alles kaam folle letter pas.

Wy hiene it net breed mar der wie djipgong
yn iten en tinken. Wat wy net ieten
tochten wy derby eltse kear op ’e nij.
It ûnútputlik djip ferdronken keal
wer slachte en bret mei fleiskrûden.

Opdroege triennen ieten wy,
as piken om ’e nocht bret hiene,
mei aaien dy’t wer net útkommen wiene,
sean somtiden ek bakt.

It wiene tiden dêr’t men
gjin besef mear fan hat.
Wannear’t se opholden binne, wit ik
net. It wiene fan dy dagen
dêr’t men midden yn siet of men stie
der bûten en fernuvere jin der oer.… Lês fierder

Ingrid Jonker, Janneke Spoelstra

It bern dat deasketten is troch soldaten by Nyanga

logo.ensafh

 

It bern is net dea
it bern rôlet de fûsten op tsjin syn mem
dy’t Afrika raast   de rook raast
fan frijheid en heide
yn ’e sloppewiken fan it omsingele hert

It bern rôlet de fûsten op tsjin syn heit
yn ’e optocht fan ’e generaasjes
dy’t Afrika raze   de rook raze
fan gerjochtichheid en bloed
yn ’e strjitten fan de wapene grutskens

It bern is net dea
noch by Langa noch by Nyanga
noch by Orlando noch by Sharpville
noch by it plysjeburo yn Philippi
dêr’t it leit mei in kûgel troch de kop

It bern is it skaad fan ’e soldaten
op wacht mei gewearen pânserweinen en kneppels
it bern is tsjintwurdich by alle gearkomsten en wetjouwings
it bern sjocht troch de finsters fan huzen en yn ’e herten
fan memmen
it bern dat inkeld boartsje woe yn ’e sinne by Nyanga is oeral
it bern dat in man wurden is giet troch hiel Afrika
it bern dat in reus wurden is giet troch de hiele wrâld

Sûnder in pas

(oersetting: Janneke Spoelstra)

*

Die kind wat dood geskiet is deur soldate by Nyanga

Die kind is nie dood nie
die kind lig sy vuiste teen sy moeder
wat Afrika skreeu   skreeu die geur
van vryheid en heide
in die lokasies van die omsingelde hart

Die kind lig sy vuiste teen sy vader
in die optog van die generasies
wat Afrika skreeu   skreeu die geur
van geregtigheid en bloed
in die strate van sy gewapende trots

Die kind is nie dood nie
nòg by Langa nòg by Nyanga
nòg by Orlando nòg by Sharpville
nòg by die polisiestasie in Philippi
waar hy lê met ‘n koeël deur sy kop

Die kind is die skaduwee van die soldate
op wag met gewere sarasene en knuppels
die kind is teenwoordig by alle vergaderings en wetgewings
die kind loer deur die vensters van huise en in die harte
van moeders
die kind wat net wou speel in die son by Nyanga is orals
die kind wat ‘n man geword het trek deur die ganse Afrika
die kind wat ‘n reus geword het reis deur die hele wêreld

Sonder ‘n pas… Lês fierder

Du Fu, Piter Boersma

Chengdu

logo.ensafh

 

de jûnssinne boppe yp en moerbeibeam
skynt sa noflik op my yn myn reizgersklean
oeral wêr’t ik gean ferskille berch en stream
hookstrooks sjoch ik my yn in oar wrâlddiel stean

sa moetsje ik nije minsken al den dei
gjin thúskomst yn it âlde doarp bin ik bang
de rivier streamt nei it easten al oan wei
en dei en moanne fan swalkjen duorje lang

de hege ringmuorre stean moaie huzen op
yn hertsje winter binne de beammen grien
de metropoal is fol leven en gerop
de fluiten binne mei de mûlharpen ien

moai is it wis mar my is it de kop net
dat yn ’t rûnom nei de brêge pineagje
net in fûgel dy’t jûns net op hûs ta set
de Middenflakte lit him net úteagje

de jonge moanne is der mar stiet net heech
de stjerremannichte strielet noch om striid
en elke tiid bringt lânferhuzing teweech
wêrom dan drôvich wêze en sûnder piid

oersetting/bewurking: Piter Boersma

(De oersetting/bewurking berêst net op it sinese orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.LLês fierder

Kofi Awoonor, André Looijenga

By de poarten

logo.ensafh

 

 

Ik wit net hokker god my stjoerde,
om te fallen yn de stream
en te fallen yn it fjoer.
Dizzen ha faald.
Ik beweegje ta de poarten yn
fergjend hokker oarloch it is;
hokker oarloch is it?
de bewenners yn ‘e poarten
antwurdzje ús; wy sill’ dy oarloch komme litte
hja dy’t wy folgen te kommen
soannen fan ús memmen en heiten
dragend op ús hollen neat
útsein de tonger dy’t baltet
dy’t wit wannear’t der tsjoed komme sil.

Iepenje de poarten!
It is Akpabli Horsu dy’t my stjoerde
Iepenje jim de poarten, myn memme’ bern
en lit my deryn
ús tonger-ynwijden ha amok rûn
en wy sliepe yn it woastynlân
beweegje ús fuotten net
wy sill’ sliepe yn de woastyn
gewearen yn ús hannen kinn’ wy net sjitte
nyften yn ús hannen kinn’ wy net smite
de dea fan in man is net fier fuort.… Lês fierder

Alojzy Nagel, André Looijenga

Poëzij / Pòezja

logo.ensafh

 

 

Poëzij

Poëzij
dat is net
blomkes en maitiid.
Poëzij
dat is stoarm, in wapen
en striid.
In dichter swijt net.
In dichter sliept net.
Op wacht
stiet er hieltyd.
Hy is net bang
yn de nacht
ek al kamen op him ôf
hiele legers.
Hy wit net wat eangst is;
yn ’e dellings
op ’e heuvels
op see
en op ’e wâl
ferjit er
nea net
dat poëzij
striid is
en in wapen.

(Oerset út it Kasjûbysk troch André Looijenga.)

Pòezja

Pòezja
to nie je
zymk i kwiôtczy.
Pòezja
to chaja, barń
i biôtczy.
Pòeta nie dami.
Pòeta nie spi.… Lês fierder

Lu You, Piter Boersma

Op ’e toer in dronken liet

logo.ensafh

 

swalkjend troch de wrâld hie ik foar myn stribjen gjin bestek
op ’e merk fan Chengdu diel ik no krûden út in gek
myn kalebas is folproppe ik jou oan wa’t mar wol
hoopje it folk sa te genêzen fan syn kwalebrol

dan yn de stille nacht beklim ik in toer dy’t my winkt
keapje wyn en freegje de moanne oft er mei my drinkt
yn ’e rûs aai ik myn swurd dat blinkt tsjin de moanneskyn
poer allinne sjong ik in drôvich liet en gûl my blyn

graaf dochs fuort de Heareberch want dan streamt de Xiang flak
kap om dy kassybeam en de moanne beskynt dyn plak
it is hiel dreech foar in man om ta syn doel te kommen
noch gjin namme makke en dochs ha ’k al grize plommen

Oersetting/bewurking; Piter Boersma

(De oersetting/bewurking berêst net op it Sineeske orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.L.Lês fierder