In het Oudfries was *weraldiz in warld veranderd. Door verschuiving van de [r] ontstond ook wrald. In het moderne Fries werd dat wrâld, uitgesproken als vròòt [vrɔːt] met de open o-klank van roze [rɔːzə]. Het Fries kent ook weareld [vɪə̯rəlt].
Lês fierder by Yoïn van Spijk… Lês fierder
Toen ik geboaren wurdde, kreech ik gyn gouden brijlepel in ‘e moan, mar ik had tòch un stinkend rike jeugd. Altyd bútendeur speule en geniete.
Op fakaansy gingen se bij oans thús nyt. Hoochút un paar dagen útfanhús naar tante Jo in ‘e Smilde. En út eten gaan? Nee, dat kan ik mij ok nyt heuge.
De toan fan Henk van der Veer
Later, feul later hew ik dy ska wel inhaald. Ging en gaan ik der wel op út en ik bin wel un bitsje un Bourgondiër dy’t ut lieve leven lief het. Ut hoeft nyt altyd op sjyk, want de moaiste herinnerings lêge faak in’e beleving.… Lês fierder
De Stichting Nassau en Friesland, daor ik lid van bin, bestaot van ’t jaor 25 jaor en dat wodt vierd mit een groot tal jubileumlezings in alderhaande plakken in de perveensie Frieslaand. Ik gao vanaovend naor de lezing van Sunny Jansen over Albertine Agnes, de vrouw die Frieslaand redde. Ze schreef d’r een boek over. Albertine Agnes (1634-1696) was een dochter van stadhoolder Frederik Hendrik en Amalia van Solms.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder
Het eerste wat opvalt aan het boek, van Ids de Roos wanneer ik het uit de verzenddoos pak, is de titel op het omslag: SKA®L. Waarom die haken om de letter R? Het betreft de plaats Scharl, in het Fries Skarl. Het ligt in de Zuidwesthoek van de provincie onder de rook van Stavoren en Warns en op een steenworpafstand van het Roode Klif. Schrijver de Roos legt die vreemde schrijfwijze meteen uit in zijn verantwoording. De Roos namelijk hanteert in het boek de Friese taal. Dat is soms een lastige taal, geeft hij toe. Wordt dan wel de r geschreven maar spreekt men deze letter niet altijd uit.… Lês fierder
It is alle kearen wer in bysûnder gesicht: de optocht fan heechleararen yn swarte toga’s troch de stêd. De pedel, dy’t de stêf fan de rektor magnifikus fêsthâldt, foarop.
De plechtichheid wurdt bygelyks opfierd by de iepening fan it akademysk jier of by promoasjes en oraasjes. Ut en troch is dizze akademyske tradysje ek yn Fryslân te sjen, bygelyks by de University Campus Fryslân yn Ljouwert. Mar ek yn Frjentstjer moatte je net raar opsjen at sa’n plechtige stoet foarby rint.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Koop ik een nieuwe roman, louter omdat ik zag dat er een lovende recensie over geschreven was (ik las de recensie overigens niet eens, maar vertrouwde op de kwaliteit van de bron, de klaterende kop boven het stuk en de vijf sterren of ballen erbij, het maximum aantal), struikel ik al lezend toch weer over de stijl, de formuleringen, en ook over de geringe voortgang die er in het verhaal zit, en over de moedwillige informatieachterstand die ik als lezer steeds weer in mijn schoenen geschoven krijg, en over het al te opzichtelijk fictieve karakter van de plaats van handeling, dat waarschijnlijk de verantwoording is van de aanwezigheid van een enorme lading aan bij wijze van couleur locale aangedragen descripties die echter veel te vaag op de pagina’s zijn geplamuurd, waardoor er helemaal geen intrigerende ruimte uit de verf komt.… Lês fierder
Ik hebbe gister een kollum naor de kraante stuurd mit as titel Katten. D’r staon de laeste tied gote stokken in de kraante over katten. Dat et lustmoordeners en aekelike roofdieren binnen en zo… Mar zol et niet zo wezen dat et dier dat meenske hiet et aldergrootste roofdier van disse wereld is? Vandaege he’k een kollum schreven over een Kaemerlid dat geleuft dwwe regeerd wodden deur reptielen.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder