In ‘Neus tegen het glas’ van Edwin de Groot, staat de natuur centraal. Ivan Sacharov merkt dat de dichter een passie heeft voor het gewone. ‘Ik denk – met mijn neus tegen het glas – dat er veel leuks en interessants in deze gedichten te vinden is. Maar vlijmscherp zijn ze niet. Daarvoor schiet de dichter te vaak uit de bocht.’
Lês fierder by Meander… Lês fierder
Ze zeggen wel es dat aj’ uutslaopen binnen daj’ et bedde dan wel verkopen kunnen. Now, ik hebbe vannaacht slaopen as een osse. In et ziekenhuus was et ien en al onrust en he’k nooit echt goed slaopen kund. Mar now dus wel. Ik hebbe een panne mit stamppot zoerkool en gelderse wost klaormaekt veur een peer daegen. Anke het gauw veur me naor de winkel west. Et het me best smaekt. Nao et eten en ofwasken wa’k gewoon mu en mo’k wat bekommen. Tsja… Ik hebbe wel een opdonder had.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder
Noch in goed wike, dan hoopje wy dat kommissaris fan de Kening Arno Brok it earste eksimplaar yn ûntfangst nimme sil fan ’e biografy fan Tony Feitsma: Pionier foar it Frysk. Libben en striid fan Tony Feitsma (1928-2009). It printsjen leit op skema, is my krekt fersekere, dus as him gjin oerstreaming, brân of ierdferskowing foardocht, dan mei ik derfan útgean dat ik it boek aansten werklik yn hannen haw. In bysûnder gefoel!
Wat no ek loskomt, is de publisiteit. Sjoernalisten fan kranten en Omrop wolle graach witte wat ik te sizzen haw, leafst sûnder it hiele boek te lêzen. En wêrom moast der eins in boek oer Tony Feitsma komme?… Lês fierder
De laatste tiid spaan ik nòch al om in de dòrpen rond Sneek, seker sinds de komst fan de E-bike gaat der un weareld foar mij open. Ut aparte is ok dat ik hieltyd mear in de foetspoaren fan myn fader saleger treed.
Dy ging op woënsdachmiddagen at hij de winkel dicht had altyd op syn Gazelle fytske der op út. Hij strúnde dan over begraafplakken in Fryslaan, yts wat ik tegare met um op sundachmòrrens ok altyd deed. Over de Algemene Begraafplaats fan Sneek, onderwech naar ut kyndergrafke met ut witte dúfke, wêr’t ik ut earder al us over had.… Lês fierder
Fragen binne opmerkings
Yn it simmertúch komt de griene sprút wêrom.
De sinne skroeit en skrynt, giet dan hui hui tebek
Op de kimen mids folwoeksen enfantillages.
It slagget har fjoer net it sjen dat har oanskôget
Troch te prippen, antike oannames te dylgjen,
Utsein dat de pakesizzer har sjocht sa’t sy is,
Peter de voyant, dy’t seit: ‘Mem, wat is dat’ –
It ding dat opgiet mei sa’n protte retoryk,
Mar net foar him. Syn fraach is kompleet.
Lês fierder by oersetter Klaas van der Hoek… Lês fierder
In de tijd dat deftige heren nog de hoofdredacteuren waren van de boekenbijlagen, was het een ongeschreven wet dat boeken van medewerkers niet besproken werden. Objectiviteit bij de beoordeling telde hoger dan het belang van een eigen medewerker, en die was niet gewaarborgd als je in je eigen krant door een van je collega’s gerecenseerd werd. Dat morele uitgangspunt is allang verlaten. Maar zo bont dat een medewerker zijn eigen boek mag recenseren, hebben we het nog niet meegemaakt. En toch gebeurde dat zaterdag 3 september in de Volkskrant.
Lês fierder by Marita Mathijsen op Neerlandistiek… Lês fierder