‘k Skriëf regelmatech fersen, ok faak in opdracht. Seit ok wel un bitsje over myn gedrevenheid, dichte het foar mij niks met inspirasy te maken. Ut is gewoan sitten gaan en tikke en f’ral delete. Nee, niks gyn fulpen laat staan un pòtload. Su romantys bin’k nyt. Hoe fermoeider ik bin, hoe beter ut skriëven fan fersen gaat.

Oulopen week hew ik wear un opdracht kregen om un fers te skriëven:
“Ik mail dy even út namme fan de Afûk en Rekreaasjeskip Marrekrite (www.marrekrite.nl). Sy hawwe ús frege oft wy in dichter fine kinne dy’t in gedicht foar in toeristyske ‘informatiezuil’ by Drylts skriuwe wol.… Lês fierder

Goed twaeninheal jier haw ik no wurke oan in wittenskiplike biografy fan Tony Feitsma. Wilens binne wy sa fier, dat de útjefte plend stiet foar septimber. Dat is moai, mar dat wol net sizze dat alles al klear is. Lykwols, it grutte ferhaal leau ik dat ik ferteld haw. Dat wie net altyd maklik, en ik doar ek net te sizzen dat it it folsleine ferhaal is. Tony Feitsma wie in frou mei gâns ferskillende kanten. Dat hat te krijen mei har talinten en har wurkkrêft: it is werklik ûnfoarstelber wat se allegear by de ein hân hat yn har aktive jierren, en hoe lang oft dy duorre hawwe.… Lês fierder

Poetic Form Fridays are made to share various poetic forms. This week, we look at the englyn unodl union, a Welsh quatrain form.

I thought I was done with the englyn, and it’s various variations, but alas, here’s one more. The englyn unodl union is like the englyn unodl crwca, except it flips the first two lines with the second two lines.

As such, here are the guidelines for the englyn unodl union:

Lês fierder by Writer’s Digest… Lês fierder

It hie der yn it earstoan alles fan oft de iene lytse man de oare lytse man lytsman (Zelensky) meitsje woe.
Mar no is it dy iene lytse man sa’t skynt yn ‘e plasse slein. Hy beliket no in idioat dy’t syn wiif, dy’t net mear mei him wol, út ‘e ljochten helpe wol (it biedwurd: net mei my, dan mei net ien) en fuort dêrnei himsels tekoart docht.
Ik bedoel hoe moat men it oars tsjutte dat er in lân dêr’t er sa’t it hjit slij nei is, mar dat neat fan him witte wol en dat stiiffol stiet mei kearnsintrales, driget mei – en no komt it!… Lês fierder

Hoe ver kun je teruggaan in de geschiedenis en toch nog een praatje maken met landgenoten?

Om een van de misverstanden maar meteen uit de weg te ruimen: in Zuid- en Noord-Holland werd tot ongeveer 1300 jaar geleden helemaal geen Nederlands gesproken, of zelfs maar een voorloper ervan. Die voorloper werd gesproken in de zuidelijke provincies en in delen van Gelderland. De overheersende taal in het gebied dat nu Nederland is, was toen nog Fries. Nederlands is dus eigenlijk een importtaal.

Migratiestromen uit het zuiden namen de taal mee en drongen het Fries terug richting het noorden. Hoewel het Fries en het Nederlands dezelfde vooroudertaal hebben, zijn het toch echt verschillende talen.… Lês fierder

Een dag of wat leden kree’k een kaorte van Harry vanuut et Drents Museum in Assen. Die was daor naor de tentoonstelling van Frida Kahlo west. Dat was een goed veurbeeld veur mi’j. Ik bin vandemorgen eindelik es weer (mit een mondkappien op) in de trein stapt. Ik hebbe nog verschillende treinkaorties die bruukt wodden moeten, mar dat kon nooit vanwege corona. Ik hebbe now iene opbruukt die op 21 meert niet meer te bruken wezen zol. Ik bin naor et Fries Museum in Liwwadden west en hebbe daor de tentoonstelling á la Campagne bekeken. Het Franse licht van Maris tot Monet.… Lês fierder

De toanen dy’t we hearre binnen ôfwikseljend toanen fan eangst, fan hoop, fan fertriet, fan solidariteit. Alle dagen is it wer de fraach wat der dy dei barre sil yn de oarloch dy ‘t ûnder ús eagen fierd wurdt en hoe ‘t wy ús dêrta ferhâlde kinne. De toanen giel en blau siere op in soad plakken de strjitten as teken fan solidariteit, minsken roppen inoar mear en mear op wat te dwaan of te jaan. De toan fan dizze wike is dêrtroch ek de toan fan selsrefleksje, refleksje op ús eigen libben. Want wy hawwe it sa goed en dat winskje we in oar ek ta.… Lês fierder