Regelmatech skriëf ik foar ferskillende kranten en tydskriften I.M.’s. Dat is sekuur werk, want ut laatste kanne je mar één kear goëd doën. Faak bliëf ik bij ut skriëven fan dergeleke artikels dicht bij mij self, hoe was myn ferhouding met de persoan, welke persoanleke herinnerings hew ik an de overledene.

Foarege week maandach overleed un bekende Sneker, nee un bekende Fries dy’t al wear jaren in syn geboarteplak Leiden woande. Pastoar Leo van Ulden. ‘Bekende Fries’, un titel dy’t Van Ulden toekomt omdat hij futdaleks na syn prysterweiding in 1967 naar Fryslaan kwam en in dizze provinsy mear was as un pastoar.… Lês fierder

“Ik drem faan Oomram” waren de laatste woorden die Nils tot zijn vrouw Ritva sprak. Zonder nog wakker te worden is hij de volgende dag, 10 januari, in het ziekenhuis van Niebüll overleden. De cirkel was rond. De Noordfriese taal van het Duitse waddeneiland Amrum was het eerste van de Friese dialecten waaraan Nils zijn gehele leven heeft gewijd.

Nils werd in 1931 geboren in Stora Malm in Södermanland, Zweden als zoon van Rudolf Århammar en Elisabeth Andersson. Aanvankelijk groeide hij op bij zijn ouders op de boerderij in de buurt van Vingåker. Van 1942 tot 1950 bezocht hij het Gymnasium in Örebro, waar hij vanwege de afstand bij zijn strenggelovige tante moest wonen.… Lês fierder

‘Jimme nimme allinne de minne dingen fan my oer’, plichte ús heit, Jan Cornelis (út te sprekken as Jon Knilles) gauris tsjin ús te sizzen, út ’e gek.

Dat wie net sa fansels, want ús heit koe alderferskuorrendst opspatte – him tsjirgje as in wyld en flokke as in turk. Bytiden sa mâl dat ús mem withoehurd oanstowen kaam, yn ’e ferbylding dat er him skriklik yn ’e finger fike of op ’e tomme klost hie: ‘Wat is der oan, ju?’
En dan wie der winliks neat. ‘It wol net sa’t ik wol. It spikerke knoffelet my allegeduerigen út ’e hannen.’… Lês fierder

Poetic Form Fridays are made to share various poetic forms. This week, we look at the lannet, a twist on the sonnet.

From what I can gather online, this week’s form was created by Laura Lamarca. It’s sort of like a sonnet, but also sort of not like a sonnet.

Here are the guidelines:

Lês fierder by Writer’s Digest… Lês fierder

In bytsje foar de grap beane wy op in ynternetfeiling op twa stuollen, dêr’t nimmen oars op like te bieden. De stuollen binne net perfoarst moai, binne eins frij grut en ûnhandich, mei stevige poaten en in klaptaffeltsje oan ‘e leuning. Mar de brúnlearen sitten binne wol komfortabel en hawwe in ferhaal. En omdat nimmen oars bea, binne se no fan ús.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

#Dònderjende Hielper Wòrden#

Jò see:
Iek wòl de wòrden
Dònderjen héare.
De Tèn Gebóaden,
De Bergrééde klynke
Mei Locht skriënt, fiër foarût
Làk oen ut nóadlòt,
Kèst toch niks oen feróarje
Om oeréénd te blieuwen must
Ut der mar mij dwáon.

Lês fierder by Anske Smit… Lês fierder

Hoe kom ik hjir no op. Dat sit sa. It is dizze wike, fan 24 jannewaris oant en mei 2 febrewaris, ‘Pöezieweek’ en dan komme der yn kranten en op ‘e radio gedichten foarby. Soms tige slagge, soms ûnbegryplik. It Frysk literêr en algemien opinyblêd De Moanne publisearret yn alle nûmers in stikmannich gedichten. It wurdt der de lêste tiid net minder op, mar dêr sit somtiden ek folslein ûnbegryplik gestammer by. Ik haw wolris tocht, wêrom as blêdfolling net in gedicht yn it Sineesk en dan mei dy moaie Sineeske karakters.

No sille jimme tinke dat ik der gjin sprút ferstân fan haw en dêrom sa tekeargean, mar ik haw der ea foar trochleard.… Lês fierder