Stricken with self-doubt, paranoia and existential despair, the writings of Franz Kafka have taken generations of readers on what the author called “the descent into the cold abyss of oneself”.

A trove of 150 drawings, retrieved from a Swiss bank vault in 2019 after years of legal wrangling and presented to the public for the first time on Thursday, offers a more cheerful interpretation of the term “Kafkaesque”, however.

Lês fierder by The Guardian… Lês fierder

Ald-deputearre Bertus Mulder reagearre op myn kollum Eigen folk; hy wie it der net mei iens dat ik in ferbân lei tusken in brek oan boargerskipsfeardichheden en in brek oan tolerânsje, yn dit gefal foar Afgaanske flechtelingen oer, dy’t krekt it Talibangeweld yn Kabul ûntflechte wiene.

Hy omskreau my yn syn reaksje as ‘in frommeske dat geef Frysk prate mei in swier aksint’. Ik beskôgje dat leau ik mar as in komplimint. Al kleeft der oan sa’n karakterisearring fansels de rook fan linguicism: diskriminaasje op grûn fan taal, dialekt of aksint.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Poetic Form Fridays are made to share various poetic forms. This week, we look at the choka, a Japanese form with a variable length.

Before we jump into this week’s poetic form, I just want to give a heads up that we may be spotty on poetic forms through the rest of the year. I’ll be poeming daily in November for the November Poem-A-Day Chapbook Challenge, and December is usually a busy month. That said, we’ll be back at it in January (if I’m not able to sneak one or two in before then).

Speaking of the choka (OK, maybe we weren’t, but…), it’s a Japanese poetic form with a variable length that follows these guidelines:

Lês fierder by Writer’s Digest… Lês fierder

Halloween komt eraan, en dat betekent een hoop enge films, bloedstollende verhalen en griezelige kostuums. De horrorsfeer van Halloween is niet voor iedereen weg gelegd, maar sommigen zullen maar al te graag met gedempte lichten een enge film kijken of een horrorboek lezen. Denk je liever zelf aan het schrijven van een horrorboek? Dan zijn hier vijf tips van bekende horrorschrijvers over hoe je een horrorverhaal schrijft.

Lês fierder by Schrijven Online… Lês fierder

Twa, trije jier lyn haw ik Der Schwarm lêzen fan Frank … eh, noch wat (wolst dat efkes foar my opsykje, Dauwe?).
It giet oer in yntelliginte libbensfoarm yn see. Jit net ûntdutsen! Dat komt, de djipsee is minder ûndersocht as bygelyks de moanne.

Hawar, dy libbensfoarm dy’t kwa yntelliginsje de minske tsien kear yn ‘e rûnte kin, hat skjin syn nocht ôf fan alle smoargens en hat risselwearre dat it minskdom mei ierde en oer útrûge wurde moat. It boek lêst as in tsureluer fan omkaft ta omkaft.

Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder

Krombogen over hur rollator sjoelt se na de groate dyk toe. Soa nou en dan soeft d’r ’n auto foorbij. María Martín, feer in de 90, bynt ’n klain bossy blommen fast an de fangrail.

Doe’t se ses jaar waar worde hur mim oppakt deur franquistas, anhangers fan diktator Franco; se worde deur ’t dorp sleept en even derbútten, naakt, ombrocht. Se gooiden hur tegaar met tientallen ânderen in ’n massagrâf. Dat massagrâf lait ônder ’t asfalt der’t nou de auto’s overhine raze. Martín het maar een wîns: dat de bonken fan hur mim opgroeven worre, soadat sij se bij ’t grâf fan hur hait ruste late kin.… Lês fierder

Erhellend und berührend zugleich findet die FAZ den Erlebnisbericht “Nachtschicht in Neukölln” der Polizeioberkommissarin Lana Atakisieva. Beeindruckt liest sie auch Matthias Lohres Roman “Der kühnste Plan seit Menschengedenken” über einen Plan zur Trockenlegung des Mittelmeers. Als Meisterwerk der Geschichtsschreibung rühmt sie zudem Leon Poliakovs “Vom Hass zum Genozid”. Voll des Lobes ist der Dlf für Ronya Othmanns Gedichtband “die verbrechen”. Und der FR wird es richtig ungemütlich bei Sarah Raichs Jugendroman “All that’s left”.

Lês fierder by Perlentaucher… Lês fierder