Fergonglik

Ik seach it unike Waad
dat by leechwetter
bleatjoech wat letter
wer ûnsichtber waard.

Lês fierder by Wobbe Atsma… Lês fierder

De lêste tiid hearre we hieltyd faker dat minsken it oer ‘footprints’ ha. Dat is Ingelsk. Yn it Hollânsk wurde dat ‘voetprints’ of better sein ‘voetafdrukken’. Yn it Frysk: ‘fuotprinten’. Sa giet it mei wurden foar ynternasjonale begripen. Dat is hjir dus oan ’e oarder. As we prate oer fuotprinten, dan ha we it oer hoe’t we mei de ierde omgeane. Ik moat sizze dat ik my oant no ta yn wurd en betsjutting net bot ferdjippe hie. Dat feroare doe’t ik earne lies dat men jins eigen fuotprint berekkenje kin. Dy berekkeningen binne dan rjochte op de CO2-útstjit. Ik ha besocht de eigen fuotprint te berekkenjen.… Lês fierder

Ok su genoaten fan ut Nederlaans XI-tal tidens de wedstryd teugen Turkije? Ik wel! De Turken kwamen der nyt an te passen. Dy hewwe alle hoeken fan de Johan Cruyff Arena in Amsterdam siën.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

My sisters and I are the first generation in almost 50 generations of our family who didn’t grow up speaking te reo Māori as a first language. At first, that fact seems startling – a dramatic rupture from our past and the language that gives form to it. We are only three generations removed from ancestors who were Māori-speaking monoglots, ordering their lives and their world in a language almost foreign to their 21st-century descendants.

Lês fierder by The Guardian… Lês fierder

Willem Frederik Hermans thought the Briton’s famous book was based on his. Now one of his best works is coming out in the UK

After The Spy Who Came in from the Cold was published in 1963 it went on to become John le Carré’s most widely acclaimed book, winning several awards, being adapted for a Richard Burton-led feature film and becoming one of the most highly regarded novels of the cold war era.

A year earlier another spy book had been published in Britain: the English translation of a work by Willem Frederik Hermans, one of the greatest Dutch authors of the 20th century.… Lês fierder

It floers fan in lange treurige mars sweefde tusken de beamtûken op ús beiden ta. My brocht it yn in mankelike stimming, dêrom liet ik my wat weikrûperich ûnderút sakje. Do lykwols gie stean om yn folle gloarje better te hearren of mear te sjen. Kaam opmarsjearjen in drumband, of showband -koesto it ferskil?-, yn bûntreadwite unifoarms, mei achter de tamboer-majoar in tal dûnsfamkes yn foar my fierstente koarte rokjes.

Lês fierder by Lomme Schokker… Lês fierder

Voor Zaïre Kriegers vertaling The hill we climb gedrukt raakte, is ze gewikt, gewogen, en nog meer gewikt en gewogen. Nu ze er ligt, is de hamvraag: is het een geslaagde vertaling?

Je zou het maar moeten vertalen, ‘The hill we climb’ van Amanda Gorman, na alle commotie rond de keuze voor de witte Marieke Lucas Rijneveld als vertaler.

Slam poet Zaïre Krieger twitterde toen dat de klus beter zou gaan naar vrouwelijke spokenword­artiesten zoals Lisette Ma Neza of Babs Gons. Rijneveld trok zich ­terug en de vertaling kwam bij Krieger ­terecht.

Lês fierder by Jeroen Dera op De Standaard… Lês fierder