Blog Jaap Slager: ‘k Wou dat je hier was

logo.ensafh

Eale Sytze,

Fantastyske moai om te hearren dat Sytze it sa’n treflike oersetting fynt, myn oersetting fan ien fan Nuno Morais syn novelles. Ik fûn it al in grutte ear dat de skriuwer de flagge withoeheech waaie liet fan myn behearsking fan it Portegeesk; dat ik krij der no suver in kleur fan, dat Sytze myn behearsking fan it Hollânsk sa priizget. En dat Sytze it spannend fûn, dat sil ik mei de waarme hân oerbringe oan de skriuwer sels.

Lês fierder by Jaap SlagerLês fierder

Kollum Aant Mulder: In skûlk is net om te skûljen

logo.ensafh

De harkers en de lêzers fan dizze kollum binne allegearre wol op de hichte fan It Nijs. Dat is in ynternetside mei in grut ferskaat oan nijs- en oare berjochten. Dat nijs is yndield yn wrâldwiid, Benelúks en út de Fryslannen. Dy berjochten wurde allegearre yn it Frysk brocht. It docht jin gjin nij dat benammen it nijs út de Fryslannen wei aardich wat oandacht kriget. De lêste tiid falt op dat yn dy rubryk in protte omtinken jûn wurdt oan it Sealtersk of it Seeltersk, sa’t se dêre sels sizze. Ik kin samar trije artikels opneame: Groetnis út Sealterlân: ‘Brauchtum’?,… Lês fierder

Kollum Willem Schoorstra: Agindaseks is better as gjin seks

logo.ensafh

No mei de coronakrisis binne der minsken yn beroppen dy’t it smoardrok ha. De útfeart, de soarch en de pakkettetsjinst binne dêr foarbylden fan. Mar der is noch in beropsgroep dy’t it swit op ‘e kop hat, nammentlik de relaasjeterapeuten. Dy kinne de fraach amper oan, de telefoan rinkelet hiele dagen. It is dúdlik dat corona in negative ynfloed op it leafdeslibben fan minsken hat.

Lês fierder by Omrop FryslânLês fierder

De Germaanse hexameter

logo.ensafh

Sinds het begin van de jaren negentig heeft onze letterkunde een surge meegemaakt van vertalingen van epische poëzie uit de Oudheid. Aanleiding onder beoefenaars van de literatuurwetenschap voor nogal wat discussie over de voorwaarden waaraan de Germaanse hexameter moet voldoen om voldoening te schenken. Ik heb die literatuur de laatste dagen doorgewerkt (via de verwijzingen van Marc van Oostendorp) en er het nodige van opgestoken. Maar echt bevredigd werd ik niet door alle acrobatiek met dactylussen, jambes, trocheeën en spondeeën. De reden is dat het Nederlandse vers, naar mijn vaste overtuiging, geen versvoeten kent zoals het klassieke. Nederlandse dichters kunnen hun versregels laten dansen door over het patroon van hoofd- en bijklemtonen en zwaardere en minder zware zinsaccenten van hun tekst een eigen patroon van versaccenten te leggen.… Lês fierder