Silke wennet op in pleats yn in lyts doarp. Alle dagen moat se mei de bus nei skoalle. Silke hat it net nei ’t sin op skoalle. Twa famkes moatte har altyd ha. Se fine har te sleau, se fine dat se te stil is of dat se stjonkt. En juf sjocht de oare kant út. Silke fynt skoalle stom.
Flakby de bushalte wennet Jessy Dee mei har hûn Charlie en kat Fluffy. Sy hâldt fan taal, fan ferskes, fan ferhalen. Har hiele hûs is fol mei kranten. De muorren binne der mei behongen, se lizze as flierkleed op ’e flier en as tekken op it bêd.… Lês fierder
Blogfragminten
Kollum Ferdinand de Jong: Standje oververhit
Yn de skiednis hat der meardere kearen in pandemy west. De iene duorre langer as de oare, mar se hienen ien ding itselde: op in gegeven stuit wie it wer oer. De tiid hellet alles yn. Op dit stuit sirkulearje in soad ferhalen oer hoe’t it no sa kaam is. Dat is in fraach dy’t relevant is, want der is gjin takomst sûnder ferline. Mar belangriker is, wat sille de gefolgen wêze as ek dizze krisis him aanst wer deljûn hat. Sil der in debat op gong komme dat echt giet oer hoe’t wy de wolfeart ynrjochtsje? Sil der in debat op gong komme dat NET oer jild giet?… Lês fierder
Aggie van der Meer: Duvels besteane net
Schrijfster Aggie van der Meer (92) bericht dagelijks over de coronacrisis vanuit het Bolswarder woonzorgcentrum It Menniste Skil. Vandaag: ,,Duvels besteane net.’’
Niet alleen is de verwarring groot in onze dagen, de verleiding doet er niet voor onder.
Heel lang gelden woonde de Verleiding in het Julianapark in Bolsward. Als wij daar met oud brood voor de eenden naartoe gingen (we wisten toen niet dat die daarvan twee jaar eerder doodgaan) was er eerst de Verleiding.
Lês fierder by de Ljouwerter Krante… Lês fierder
Kollum Hilda Talsma: Bewust
It falt net ta om net oer IT firus te skriuwen want it is noch oeral. It sipelet tusken de minsken, beammen en buien troch en elkenien rint safolle mooglik mei in bôge om de oar hinne. De measte boargers nimme har ferantwurding, mar net elkenien skynt him hjir noch bewust fan te wêzen. Dêr komt by dat it bewust wêzen fan eat op ferskate nivo’s en manieren utere wurde kin.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Blog Taede A. Smedes: De huiveringwekkende arrogantie van een filosoof
Als je het oneens bent met iemand, maar geen argumenten meer kunt vinden om de positie van een persoon te bekritiseren, kun je overgaan tot het in diskrediet brengen van diens persoon. Als laatste redmiddel om je eigen geloofwaardigheid te redden. Maar meestal is die geloofwaardigheid dan reddeloos verloren. Filosofisch gesproken is op de persoon spelen een zwaktebod. Een ‘ad hominem’, zoals een dergelijke drogreden genoemd wordt, is dan ook in filosofenland een gotspe.
Het is dus nooit handig om op de persoon te spelen, want meestal keert een dergelijke situatie zich tegen je. Je integriteit wordt er niet sterker van.… Lês fierder
Poëzij Wobbe Atsma: blyn
De gouden kroan
It deistich libben bestjurre as bloed,
de tiid sakke yn histoaryske stilte wei,
mar it argeleaze folk ferstomme net,
dat jage yn oansettende massa’s troch
ferrifeljende lagen fan fine kamûflaazje.
Lês fierder by Wobbe Atsma… Lês fierder
Aggie van der Meer: ,Drip yn ’e eagen’
Schrijfster Aggie van der Meer (92) bericht dagelijks over de coronacrisis vanuit het Bolswarder woonzorgcentrum It Menniste Skil. Vandaag: ,,Drip yn ’e eagen.’’
De dag, nog halfduister, komt er in met een bericht van Hoite Pruiksma: ,,Ik meen dat Lokke Notermans uit Workum een leeuwerik heeft horen zingen achter de dijk bij Ferwoude.’’ Wij houden het melden van zingende ljurkjes er nog even in, te mooi om te laten liggen.
Lês fierder by de Ljouwerter Krante… Lês fierder