Bêste Jan,

Yn it foarste plak, ik haw in ynoarm respekt foar dyn krewearjen. Man, wêr hellest de enerzjy wei?
Fierder is it dúdlik dat ús opfettings oer taal bytiden wat wriuwe. Do skriuwst yn dyn lêste brief oan Ed in pear kear datsto wat taal oanbelanget gauris op dyn gefoel ôfgiest. Sjuch, dêr lûke wy noch ien line, want ik bin ek net ien dy’t alle klapsketen de boeken foar it ljocht hellet. Mar dêr hâldt it sa’n bytsje op. Want do hast, as ik it goed begryp, in poer ynstrumintiele opfetting oer taal – de lêzer moat net hoege te kôgjen (want dat hat er net oan tiid of dêr hat er gjin nocht oan?)… Lês fierder

Stichting Ensie Encyclopedie realiseert een bibliotheek waar alle Nederlandstalige woordenboeken en encyclopedische werken op één plek samenkomen. Kennis uit heden en verleden wordt nauwkeurig gedigitaliseerd, van meta-informatie voorzien en voor iedereen gratis toegankelijk gemaakt. In februari beschrijven we een aantal boeken die op Ensie zijn geplaatst:

Lês fierder by Neerlandistiek … Lês fierder

Ergens hinne

‘Ik sil fuort,

wêrhinne

dat wit ik net.’

Hy wie fan betinken
dat de bestimming der net ta docht.

‘Ik sjoch it wol’,

sei er betochtsum,

‘der sit my

neat yn de wei.
Ik ha de romte

oer it paad

fan de totaliteit.’

Lês fierder by Wobbe Atsma… Lês fierder

Foar skriuwer Lex Paleaux is it net samar wat, dat in teäterstik dat basearre is op syn boek no yn Drachten op de planken brocht wurdt.
Paleaux wennet yn Haarlem, mar is berne yn Fryslân. It ferhaal fan syn earste boek Winterwater is traumatysk, en basearre op syn eigen ûnderfining mei seksueel misbrûk. Dat meldt NH Nieuws.

Lês en sjoch fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Op’e laatste jannewarydach fan dit jaar was ik wear us op interviewtoerné met fotograaf Tom Coehoorn. Diskear was oans bestemming de Lemmer. Dêr an’e boarden fan ut Iselmear gingen we op besoek bij De Kattenherberg, met as doël der un moai ferhaal op te halen foar in’e Friesland Post.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Sneintemiddei soe ik it hûs yn om kofje te setten, doe’t ik myn âlde kunde fan twa ûlen útlitten sjongen hearde. Gewoanwei slûgje se wat stiifhollich op ien fan ’e pynbeamtûken yn ’e tún fan ús buorlju, mar no hiene dy beide wille as twa oerdwealske mosken yn it sân. As wiene se dronken, sa drok dy twa. Beide hiene in blauwyt sjaaltsje om ’e nekke knope. Dat koe dit wykein dus mar ien ding betsjutte: myn twa net mear sa frjemde fûgels hiene behoarlik karnaval fierd.

Lês fierder by It Nijs… Lês fierder

In siel krijt by de berte in wenplak en in namme. Myn berte joech wat rebûlje yn de Fryske famylje doe’t bliken die dat ús mem de nije stamhâlder net Manus Durk neame woe, sa’t de famyljetradysje dat foarskreau. Us heit hjitte Durk Manus, ús pake Manus Durk en ús oerpake wer Durk Manus … ad infinitum. De wegering fan ús mem waard troch de Fryske famylje opfette as in revolte tsjin it skaai fan de Mousen.

Lês fierder by Huub Mous… Lês fierder