Fandaach écht an ut buffelen weest! Stoëlriemen fast: Der komt un nieuwe útgave (kalender!) met poësy fan mij. Ut projekt het as werktitel : De Kouwe Kant.
Omdat ik ut met de partners fan oans kyndes doën. Inderdaad met je family mutte je wandele en nyt ferder ouwehoere.
Lês fierder by Henk van der Veer… Lês fierder
De titel set de lêzer gelyk oan it tinken. Net fiksearre hûs. Stiet de bondel miskien net as in hûs? Is it ien grutte gaos? Ast begjinst mei nei de efterflap fan de bondel te sjen, dan sjochst dat de ôfkapping fan ’e rigels yn elk gefal kontroversjeel is. Dat de rigels likernôch deselde lingte hawwe liket fan grutter belang te wêzen as dat oanjûn wurdt wêr’t in natuerlik azemskoft ferwachte wurdt.
Ast dêrnei nei de ferskate foarmen fan de gedichten sjochst, soest dy gaos der wol yn weromsjen kinne. Mar ast nei de ynhâldsopjefte sjochst, dan is te sjen dat de bondel út sân dielen bestiet en eins bêst hiel strukturearre liket.… Lês fierder
De haadpersoan fan it boek is Reinder Beetstra, syn libben yn Fryslân wurdt beskreaun yn in stikmannich haadstikken/ferhalen. We heare oer syn jongesjierren, de famylje, foaral oer syn mem, syn tsjinsttiid en it studintelibben yn Grins. Letter syn libben yn Nij-Seelân as makeler en al ridlike gau de skieding fan syn frou Christine. Dêrnei werom yn Fryslân falt dat ek tsjin. Jeugdfreon Sipke dûkt sa no en dan op, mar dat is meast ek net sa as Reinder it wollen hie.
Lês fierder by Anne Visser op Heit&Mem… Lês fierder
Doe we gisteraovend in de auto tussen Sneek en De Jouwer reden, was de locht in et westen bezi’jd mit oranje strepeboel. Zo prachtig gong de zunne onder. En doe ‘k vandemorgen om half achte van bedde kwam was de locht in et oosten hielemaole oranje deur de opkommende zunne. Wat een schitterend gezicht! Om goed negen ure wa’k trouwens al op ‘e fiets in Wolvege om wat spul van de mark te haelen.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder
Mei de dichters komt it wol goed, mar der is noed oer de takomst fan de proazaskriuwers yn Fryslân. Jetske Bilker neamt it yn in ynterview troch Jaap Krol (ien fan de proazaskriuwers dy’t him dizze iuw oppenearre) foar it Friesch Dagblad op de dei dat se de Gysbert Japicxpriis kriget. Yn de taspraken yn de Martinitsjerke te Boalsert giet it der ek oer. Der binne wol in soad boeken ferskynd de ôfrûne fjouwer jier, mar (hast) gjinien fan in debutant. Hoe sil dit komme?
Lês fierder by It Nijs… Lês fierder
Oulopen woënsdachavend hew ik bij un foartstelling fan De Tocht in ut Friso Theater in Liwwarden weest. De Tocht, is un metafoar foar de Elfstedentocht op skaatsten, dy’t ondertussen al mear as un kwarteeuw foar ut laatst òrganseard wurde kon. Hoe langer ut leden is, hoe groater de magy en de ferhalen om de Elfstedentocht heen wurde.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
“Mek thisen at ‘ome, lass,” says Rod Dimbleby, shortly after the Guardian arrives at his Yorkshire dialect class. He introduces the group of nearly two-dozen mostly grey-haired students.
They pipe up cheerily: “Na then,” and “ey up!”
“Are we reyt?” he asks before beginning the course, which the Yorkshire Dialect Society has created with the aim of increasing awareness of its rich linguistic history in an effort to preserve it.
Lês fierder by The Guardian… Lês fierder