J. Slauerhoff publiceerde in 1928 onder het pseudonym John Ravenswood de bundel Oost-Azië, met als onderwerp de havens en steden die hij aandeed toen hij als scheepsarts werkte op de lijn Java-China-Japan. Marco van Duyvendijk bezocht de plaatsen die in de bundel voorkomen, en maakte er foto’s: “Soms komen de gedichten en foto’s samen, soms vullen ze elkaar aan, en altijd verdiepen ze elkaar.” Foto’s en gedichten zijn nu samengebracht in een boek. Hieronder een kleine selectie.

Lês en sjoch fierder by Neerlandistiek… Lês fierder

We bin vandaege de hiele dag mit de boot et waeter op west. Et was vandemorgen eerst bewolkt, doe koj’ wel een vest of jassien an verdregen, mar laeter kwam de zunne d’r lekker bi’j. D’r ston wel een aorige bluster. Et is krek as wi’jt et de laeste jaoren meer as vroeger of verbeel ik me dat? We bin de kaant van Franeker uut west. Over Deinum mit de siepel op ‘e toren, Menaldum, Berlikun en doe de Blikvaort op en via Ried en Dongjum naor Franeker. Daor hewwe op et terras van de Stadsharbarg lekker wat eten en drinken had.… Lês fierder

Huzen wurde leech helle en oare hûzen wurde wer oan kleit. Sa giet it eltse wike, hjirre yn dit tehûs.

Bewenners komme en gean. Hja hawwe har eigen hûs ferkocht en hja wer op ‘e nij ta wenjen set yn in âldereinhûs. Faaks mei in protte tsjinsin en fertriet want elts minske wol dochs it leafst dat it by it âlde bliuwt…

Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder

Lewinski, ut groatste húskamerresataurant fan Fryslaan, staat an’e Waterhoenstraat in Sneek. De naam ferwiest naar de ouwe Sigarefabryk Cuba fan P. Gorter, dy’t oait, rond 1900, in ut gebou festegd was.
At je dêr nou over de drempel stappe dan wane je je in un hippyweareld én ut is der heel eigensinnech. Ok un bitsje ondeugend want de naam Lewinsky roept futdaleks assosiasy’s op met un seksy knipooch naar de frou dy’t president Bill Clinton tòt un ongekende klimaks wist te brengen.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

De sânde dei fan de blochwike falt dochs noch moai op in snein. It is net sa dat ik it mei sin útsteld ha. Ik wie gewoan net fit. No’t ik fan ‘e moarn op wyldplukkuier west ha, fiel ik my al better. Dêr ha ik leard dat ik it robertskrûd dat by ús wyldgroeit, hiel goed brûke kin. It fiert swiere metalen ôf út it lichem en is ek goed nei chemo en bestraling. No ferwachtsje ik dat ik fan it lêste nei fjirtjin jier net in soad mear fernim, mar it kin gjin kwea om it robertskrûd ris yn in tinktuer te brûken.… Lês fierder

Ik waar met buurman op pâd. Ik most tenke en wij stopten bij ’n pompstasjon. Wij dronken út ’n pepieren beker koffy bij ’n túntafel. Tussen de tafel en ’n sloat laai ’n grâsfeld. Op ’n bepaald plak stakken wel fyftig mollebulten boven ’t grâs út. In ’t hele feld deromhine waar gyn bult te sien.

‘’n Heel bungalopark,’ saai buurman. ‘Must sien, allemaal ferskillende bungalo’s. Die het un groat hús en die family het un klein húske.’

Lês fierder by It Nijs… Lês fierder

Pessoa in 1934. From Os Objectos de Fernando Pessoa | Fernando Pessoa’s Objects by Jerónimo Pizarro, Patricio Ferrari, and Antonio Cardiello. Courtesy of the Casa Fernando Pessoa and Dom Quixote.

On July 11, 1903, a long narrative poem called “The Miner’s Song” by Karl P. Effield appeared in the Natal Mercury, a weekly newspaper in Durban, South Africa. Effield—who claimed to be from Boston—was actually none other than the Portuguese writer Fernando Pessoa, then a high school student in Durban. This was the first of Pessoa’s English-language fictitious authors to appear in print—the beginning of Pessoa’s unusual mode of self-othering. The adoption of different personae allowed him to go beyond a nom de plume, and take on unpopular, controversial, and even extreme points of view in both his poetry and prose.… Lês fierder