Vandemorgen wa’k al om even veur negen ure in de radiostudio van Odrie in Oosterwoolde. Daor trof ik Agnes Dokter, perjektmitwarker gebiedsontwikkeling en technikus Andries Oppersma. Ie kun aanst twie verschillende fietsroutes deur et biodiverse kultuurlaandschop van Oost-Stellingwarf maeken. Tiedens die routes stik ie an op alderhaande plakken daor wat biezunders te zien en te beleven is.

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

Tegare met un groepe betrokken minsen bin ik druk bezech met de realisasy fan ut ‘Monument Synagoge Sneek’. Der wurdt op dit moment hard an ut monument, ontwurpen deur Piet Cohen, werkt.
At alles goëd gaat sal op 12 júly fan dit jaar ut monument onthuld wurdde, deur mar liefst 18 persoanen, dêrover later wel mear. De Mannen fan Staal in Liwwarden, spesialisten op dit gebied, werken tegare met ontwerper Piet Cohen an ut gedenkteken dat de titel ‘De Verdwenen Gemeenschap’ krijt.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Ik heb al eerder geschreven dat Koudum niet meer dan een figurantenrol speelt in de Friese literatuur. In deze rol heeft Koudum het nog wel geschopt tot een vermelding in het prestigieuze project over de Friese literatuur ‘Salang’t de beam bloeit’. In ‘Finster 9’ wordt het Winterjûnenocht van Waling Dykstra en Tsjibbe Gearts van der Meulen beschreven. Vanuit hun woonplaats Holwerd (Dykstra) en Bergum (Van der Meulen) trokken die mannen vanaf 1860 een paar winters lang naar hotels en dorpsherbergen in alle hoeken en gaten van Friesland om daar een avondvullend programma te brengen.

Lês fierder by Jelle van der Meulen op Brekt… Lês fierder

Lang lyn, fier foar de ferfeaning, wie it lege midden fan Fryslân in gebiet dat bestie út blaugerslannen. It wie ûnlân mei lege begroeiing, hjir en dêr in poel, sleaten en in pear rivierkes, dy’t troch dizze wiete, sompige wrâld meänderen.

Yn dit ûnherberchsume gebiet wie net folle bewenning. It wie it domein fan bisten en fûgels, fan fiskers, stropers en jagers. Op dizze blaugerslannen, nei oan de Folkertsleat stie in prinselik jachtslot Princehof. Ien, heechút twa kear jiers kaam hjir folk om te jeien.

Lês fierder by Dreamdoarmer… Lês fierder

De Moanne frege my oft ik by de presintaasje fan Eeltsje Hettinga syn blomlêzing Te Pearde in gedicht fan him foardrage woe. Sa sûnder nei te tinken sei ik Lulle! Dat foardrachtsfers makke op my by it ferskinen yndruk. It wie yn de tiid dat ik stedsdichter fan Ljouwert wie, in ivichheid lyn. Lang hie ik it gedicht dus net lêzen. Doe’t ik it derby krige, tocht ik, hie ik mar wat maklikers útsocht! Sis mar ris sûnder mei de tonge te stroffeljen:

Lês en sjoch fierder by It Nijs… Lês fierder

As fjouwerjierrige skreau er in boekje oer fan Bert en Ernie. Tekst bliek Hindirk Hannema te fassinearjen. Ferline jier seach syn dichtbondel ‘Mijn moeder is nog maagd’ it libbensljocht. “Mei in soad wurden kinne je net folle sizze, en mei in hiel soad.”
Hindirk Hannema is bliid mei hoe’t it giet. Hy liedt neffens eigen sizzen ‘it dreamde libben’. En dat bestiet benammen út dichtsjen. De aktiviteit dêr’t er him de ôfrûne fjouwer jier monomaan mei dwaande hold. “Ik sit no op in punt yn myn karriêre dat ik it fiergeand profesjonalisearje wol. Ik gean foar agressive ekspânsje”, fertelt Hannema.

Lês en sjoch fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Ik hebbe de roman It begoun op Bolletongersdei van E.S. de Jong lezen. Een boek uut 1959 dat eertieds uutgeven wodde deur de KFFB. Marijke lat onder de naeme Sinnestriel een kennismaekingsadverteensie in de kraante zetten en daor reageert Jurjen Jelgersma, een student an de Zuvelschoele, op. En dan gaot echt alles mis wat d’r mar misgaon kan en liekt et d’r op dat et nooit wat wodden zal mit Marijke en Jurjen. Mar de laeste zin uut et boek is: Stadich kuijerje hja wer nei de pleats: twa ynlokkige jonge minsken, dy’t it libben tomjitte laitsje. Alles komt dus toch nog goed en dat is een hiele stiekel uut de voete!… Lês fierder