Geart Tigchelaar

De Sealterske Rely

logo.ensafh

Ofrûne wike haw ik wer in pear dagen te fytsen west. Ditkear mei de faam nei Sealterlân. Mei’t wy beide ynteressearre binne yn it Frysk en meartaligens en beide noch nea yn Sealterlân west hienen, waard it dus tiid en gean dêr ris hinne.

Tafallich dat wy hoholden by in Tankstelle yn Skäddel/Scharrel mei’t ik nei it húske moast en de faam bûtendoar ûndersteande poster seach. It die ús tinken oan de Sealterske Rely. Utskreaun troch de Seelter Buund dy’t syn sit hat yn Friesoythe. Dêr hawwe wy lykwols net west, en op ynternet is der suver neat oer te finen.… Lês fierder

André Looijenga

Ynhâld + Redaksjoneel Ensafh 3, 2017

logo.ensafh

Redaksjoneel

Op 28 july 2016 stie ik op it Drimon Festival yn Struga (yn Masedoanië). Yn in parkje op in kalme simmerjûn haw ik dêr yn it Ingelsk wat ferteld oer it Frysk en yn it Frysk in pear fan myn gedichten foardroegen. Letter op ’e jûn trede, ûnder deselde beammen en foar itselde publyk op noflike sitsekken oer, de Roemeenske dichter Denisa Duran (*1980) op. Se lies dêr gedichten foar út har bondel Sunt încă tânără (‘Ik bin noch jong’), ûnderstipe fan byld en muzyk. Ik wie fuort ûnder de yndruk fan har ynholden foardracht. Grûneftich klinkend Roemeensk, dat mei syn doffe î’s en ă’s en syn ús suver fertroude opgeande twalûden oa en ie, in hoedener, yntimer lûd hat as it Masedoanysk.… Lês fierder

Jelma Knol

Feanwâlden, doarp fan Fryske skriuwers

logo.ensafh

Tekst fan de literêre fytsrûte, dy’t in wike lyn op 10-06-2017 hâlden waard.

De rûte begjint by it stasjon. Wy rinne of fytse nei it suden (rjochting Quatrebras), komme lâns de Mennistetsjerke en pastory, de tsjerke wêr’t de jonge Theun de Vries mei syn âlden kaam en geane dan nei lofts, De Swette yn.

It noch o sa autentike wâldhúske oan De Swette, nr. 37, wie jierrenlang eigendom fan skriuwer en sjonger Bertus Klazinga.

De beppe fan de klassikus en dichter André Looijenga wenne ek oan De Swette.

Fierderop stiet it bertehûs fan Theun de Vries, nûmer 41. Eins is allinne it foarhûs ridlik autentyk bleaun, de wente is fierder grutter makke en modernisearre.… Lês fierder

Janneke Spoelstra

In pear dagen yn Dublin

logo.ensafh

Begjin jannewaris nûge de Ierske skriuwster Réaltán Ní Leannáin, dy’t ferline jier in pear moanne yn Ljouwert ferbleau yn it ramt fan it Oare Wurden-projekt , my út om diel te nimmen oan in literêre jûn op woansdei 8 maart, ta eare fan International Women’s Day yn Dublin. It like har moai om ien fan de Fryske fersesykly dy’t se fan my oerset hie, ‘Lees ik in rjappel yn ’e grûn’ en ‘Altyd alve’, dêr tegearre yn it Frysk en it Iersk nei foaren te bringen.

Sa’n bûtenkâns om mei jins fersen grinzen oer te stekken kin men net rinne litte fansels.… Lês fierder

André Looijenga

Ynhâld + Redaksjoneel Ensafh 2, 2017: ‘Malta’

logo.ensafh

‘It libben op elk eilân – lit it Malta wêze, Sint Helena of Madeira – streamt yn deftige ferwachting hinne. Dat hat syn skientme en syn ûngemak. Yn alle gefallen, elkenien is sûnder ophâlden dwaande, elk dimpt hiel licht de stim wat en is foar in oar oer in bytsje attinter as op it grutte fêstelân mei de wide jas fan syn wegen en syn ûntkennende frijheid.
De earskulp wurdt finer en krijt in nije rûning.’

Lês hjir fierder (pdf)… Lês fierder

André Looijenga

Ynhâld + Redaksjoneel Ensafh 1, 2017: ‘Éire’

logo.ensafh

Dit earste nûmer fan ensafh yn 2017 hat as tema: Éire. Friezen hawwe wol wat mei Ierlân. Op ien ferhaal en in resinsje nei, bestiet dit hiele nûmer út nije Ierske oersettings en Frysk wurk dat troch Ierlân ynspirearre is. Net om ’e nocht is Ierlân ferneamd om syn rike literêre erfskip. Der binne hiel wat (Ingelsktalige) Ierske skriuwers dy’t ta de klassikers fan de ynternasjonale moderne literatuer hearre, lykas W.B. Yeats, James Joyce, of Seamus Heaney. Oer harren wurk giet dit ensafh-nûmer lykwols net.

Klik hjir om fierder te lêzen (pdf)… Lês fierder

Geart Tigchelaar

Geart Tigchelaar yn Lúksemboarch

logo.ensafh

Der binne ûnderweis safolle paden te nimmen dat men by alle krusingen wol kieze kin ek al wol men ien rjochting op en dat is nei it noarden om wer nei hûs. Giet men troch België, giet men yn op in útnûging om nei Ieper ta of dochs mar net om’t it te fier is en men te min tiid hat. Mei de fyts is men wat fandatoangeande beheinder.

Mar wat in frijheid hat men just wer dat it betiden dreech kiezen is. Dochs moat men in knoop trochhakje. Ik haw noch nea yn Lúksemboarch west, dat ik gean dêr graach trochhinne foar’t ik yn België en dêrnei Nederlân bedarje.… Lês fierder