It libbet mar amper
De winter komt
De jacht
It Wrede foarjier
Reis nei de Kalkman & It lekken oer de spegel
Reis nei de Kalkman
Wurk fan ‘e duvel
Cornelis van der Wal (Hjir 2000)
Troch kadastrale fjilden
Abe de Vries (Farsk jierboek 2003)
Sykjend nei it lêste hûs
Jetske Bilker (Farsk jierboek 2004)
De iishilligen
Jetske Bilker (Farsk jierboek 2005)
It himelsk oerwurk
De hûnsdagen
It himelsk oerwurk
Ut namme fan ’e redaksje wol ik graach Durk van der Ploeg fan herte lokwinskje mei it winnen fan de Gysbert Japicxpriis 2011. Nei sa’n machtich oeuvre komt it jo ta! Lokwinske!
Ta eare fan de winner hawwe wy dizze kear in ‘Durk-Digy’ gearstald mei:
– In lofdichttroch Klaas Bruinsma.
– Gedichten fan Van der Ploeg, troch Piter Boersma en André Looijenga ynsprutsen.
– In besprek fan syn nijste boek.
– In presintaasje fan alle besprekken fan syn wurk dy’t stien hawwe yn en op ensafh en it eardere Hjir en Farsk.
– En fierder kollums, in essee, in filmke en in skildere portret.… Lês fierder
Nei trije kear Bob Dylan (troch Ernst Langhout & Johan Keus yn 2004 en 2005 en ûnder lieding fan Jan Tekstra yn 2010) en ien kear Leonard Cohen (nei in idee fan Bart Kingma yn 2008), is op ’en nij in grutte Noard-Amerikaanske singer-songwriter mei in Frysktalich cover-album fereare. Diskear is it te rêden om Johnny Cash (1932-2003). Op inisjatyf fan ’e Cash-fans Jacco de Boer en Klaas Land is, mei as titel Fryske Cash. Leafde … God … Moard, in audio-cd ta stân brocht dêr’t 21 nûmers op te hearren binne.
Wat de útfierende artysten oanbelanget, hawwe De Boer en Land har net beheind ta it freegjen fan allinne guon dy’t muzikaal ticht by it country- en rockabillyidioom fan Johnny Cash sels sitte.… Lês fierder
Sûnt jannewaris dit jier wennet Anne Feddema (1961) yn Berlyn. Op it momint is er oan it skilderjen en dwaande mei in nije dichtbondel mei de titel: De kuierder treft de stjerren… en it swarte gat. Earder skreau er de dichtbondels Slapstickiepenbierings (1997), Reidhintsje op ’e Styx (2005), Torpedo’s Los (2010) en de bondel Skúnpútsersgúd (2009) mei in samling fan syn Ljouwerter kollums op Omrop Fryslân. Yn 2009 krige er de Gysbert Japicxpriis foar Reidhintsje op ‘e Styx en yn 2007 de Margaretha de Heer-priis fan ’e gemeente Ljouwert foar syn byldzjende keunst. Ik sykje him op yn syn appartemint yn de Sewanstraße, tsjinoer de Lidl supermerk.… Lês fierder
It is yn Fryslân noait goedernôch of der moat krimmenearre wurde. Sa skriuwt Eeltsje Hettinga op 10 oktober nei oanlieding fan de Gysbert Japicx-priis it folgjende: “Nettsjinsteande it dozyn redakteuren dat it literêre tydskrift Ensafh. telt, kaam it blêd it ôfrûne heal jier net fierder as de presintaasje fan in longlist en in ûnnoazel yninoar knutsele poll.”
Hy skriuwt sels al dat der neat dien is om ‘reuring’ te jaan oan de Gysbert Japicx-priis, De Moanne lit it ek ôfwitte.
Mar op de ensafh-poll is in soad stimd wurden, ek al is it net in offisjele poll. En ferrassend is dat der sa’n relatyf ûnbekend wurk as ‘winner’ út de bus kommen is.… Lês fierder
Dêr’t Hidde Boersma yn syn ferhalebondel Fol túch de mist yn (2010) alderhanne frjemde apostels achter de kûlizen tefoarskyn komme liet, folget er no ‘de gewoanste man dy’tst dy mar yntinke kinst’ sa’t de achterflap fan syn romandebút tsjûget.
En dat is Ale van der Meer, 57 jier âld. Ale is in tige evenredich man dy’t gjin kwea wurd oer in oar sizze sil. As elk syn eigen paadsje skjinhâldt, is der neat te rêden. Ale is foarman fan ’e strjitmakkers fan de gemeente. Dy krije lykwols hieltyd minder te dwaan, swiere wurkdagen hawwe hja net mear.
Typearjend oan Boersma is dat syn personaazjes hieltyd ta nije ynsjoggen komme, dat is ek it gefal sa yn syn roman.… Lês fierder
Hoe maklik men ynkognito gean kin, is net te leauwen. En mei maklik doel ik derop dat men dêr gjin grutte muoite foar hoecht te dwaan. In sinnebril is nammentik al foldwaande. En in pear moaie giele klompkes.
It komt nammentlik gauris foar dat ik sa op ’e fyts myn – meast – deistige blokjes om fyts en dan ek wolris in bekende tref. Dy groetsje ik dan, en krij meast in groet wer werom. Lykwols is dy groet fakentiids in plichtmjittigenien. Je wurde groete, dan groetsje je werom. Sa giet dat. Ofrûne saterdeimoarn herkende in redaksjelid my net iens.
As sa’n simpele siel as my sa maklik ûnherkenber wêze kin, moat it foar grutte stjerren ek te dwaan wêze.… Lês fierder