Wat een pech: je zus heeft jouw lootje getrokken en in plaats van een leuk gedicht op rijm heeft ze een spoken word-Sinterklaasgedicht voor je gemaakt. Terwijl je nog wat kaas eet en je glimlach als een masker op je gezicht houdt performt zij de spoken word poetry:
Lês fierder by De Speld… Lês fierder
an Gaal en ik binne it wol aardich iens, as ik op syn mâle gesichten en gebearten ûnder (!) de wedstriid ôfgean mei;
dat it in ûngelikense striid wie fan tweintich tsjin twa…
Hin?
Tweintich, ja. Ik rekkenje de skiedsrjuchter net mei, sjuch…
Watsei?
Twa, ja. Want Van Dijk wie neffens my wol op ‘e hân fan Noppert.
Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder
Juster wie it benammen de fraach oft it noch wol winter wurdt…
Lês en sjoch fierder by Geart Tigchelaar… Lês fierder
Ynspiraasje is in wûnderbaarlik fenomeen. Soms fertoant se har skoftenlang net, hat se in beskûl fûn dêr’t se bûten it sicht tahâldt, op oare mominten stapt se samar wer út it skaad wei om har yn al har gloarje sjen te litten oan wa’t har mar bewûnderje wol.
Sa’n momint hie ik doe’t ik okkerdeis in advertinsje fan de Provinsje lies. Dêryn waard frege om in sjuerylid foar de Gysbert Japicxpriis, oan te leverjen troch it ‘literêre fjild’. Wat in prachtige omskriuwing, dy’t my fuortdaalks tinken die oan ien fan myn favorite dichtbondels, nammentlik ‘Troch kadastrale fjilden’ fan de ûnferslytbere Durk van der Ploeg, in omskriuwing ek dy’t my oantrune en weagje my mar wer ris oan in column.… Lês fierder
Binnen de Fryske taalfamylje binne it Westerlauwersk Frysk en it Noard-Frysk goed beskreaun. It lytse oerbliuwsel fan it East-Frysk, it Frysk fan Sealterlân, yn Dútslân, komt lykwols al jierren oan ‘e krapperein. De Fryske Akademy docht dêr no wat oan. Dat is ek wol nedich, want de taal stiet tige swak: minder as tsien persint fan de ynwenners fan Sealterlân kin it mear prate.
Lês fierder by It Nijs… Lês fierder
‘Net griemen, mem’ zou ik volgens de overlevering als broekenmannetje hebben gezegd. Dat was in Dokkum, ergens rond 1956. Kort daarna is mijn Fries vliegensvlug verdampt doordat mijn vader (Hagenees) en moeder (Brabantse) naar Haarlem verhuisden. Dus ‘net griemen, mem‘ werd ‘niet knoeien, mama’.
Zat het Fries meer dan zestig jaar latent in een afgelegen taalgebiedje van mijn brein, wachtend om wakkergekust te worden? Niets wees erop toen ik vier weken geleden begon in Spiegel van de Friese poëzie, een prachtige tweetalige uitgave. Dus ik kon spieken bij de vertaling als ik het niet snapte, maar zelfs dan…
Lês fierder by Dagklad… Lês fierder
Hiel vaeke is een boek mooier as de verfilming van dat boek. Mar soms bin boek en film allebeide meer as indrokwekkend. Vleden jaor las ik de roman Noem me bij jouw naam. De vertaeling van Call me by your name van André Aciman.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder