Gesprekken over Afrikaans als cultuur-, onderwijs- en wetenschapstaal worden beheerst door een paradox. Een paradox die doorgaans hoogspanning met zich meedraagt en veel ongemak tussen mensen. Taal is een levensbeginsel dat met identiteit en sociale positionering te maken heeft. Daarom is het taaldebat doorgaans zo heftig. In een land waar armoede, sociale en economische ongelijkheid zo schrijnend zijn, waar vele maatschappelijke problemen de samenleving als “cohabitation” bepalen en dus verstoren, is het soms pijnlijk ironisch dat taal er verhoudingsgewijs zoveel aandacht krijgt. Maar dus op een manier ook begrijpelijk.
_1
Het taallandschap van Zuid-Afrika is divers, een lappendeken van meertaligheid. Naast elf ambtelijke talen en gebarentaal, waarvan officieel sprake in de grondwet, zijn er de talen van beduidend kleinere cultuurgemeenschappen die hun eigen plaats hebben maar nauwelijks zichtbaar zijn.… Lês fierder