I have been accused of literary sacrilege for reading Ulysses on my iPhone. For a writer who has escaped the chronic error of believing that anything is sacred, I can honestly say that, although I’m surely not the first to have accomplished this, the experience has been nothing but rewarding.

I can’t claim to be a Joyce scholar anymore, although back in college I read all of Joyce and have since reread much of his work. It was not always with pleasure, though usually so.

Here’s how my favorite literary critic, the great Northrop Frye, describes my favorite novel: “If a reader were asked to set down a list of things that most impressed him about Ulysses, it might reasonably be somewhat as follows.… Lês fierder

Wat hewwe mooi weer mit disse paosdaegen! Et is biesterbaorlik! Ik bin vandemorgen op ‘e fiets stapt en bi’j de Lende langes naor de Driewegsluus fietst. Wat leit de wereld d’r wondermooi henne! De krentepollen en de perebomen bluuien uutbundig en in et laand de peerde- en pinksterbloemen. En bi’j de kestanjes broest et blad d’r uut. Onderwegens zag ik al volk mit blote aarms en bienen. Dat is slimme onverstaandig. De wiend was op ‘e ruumte zeker vandemorgen best nog wel wat kil. Veurdaj’t weten kriej’ koolde op ‘e blaoze, de koolde pip, of meer van dat soort krupsies. Ik was van doel en eet wat bi’j et paviljoen bi’j de Driewegsluus, mar et was daor verschrikkelike drok.… Lês fierder

Op 6 april, sumar un woënsdachavend, naar Teater De Lawei in Drachten weest. Dat deed ik fanself nyt sumar, ut was wel un bewuste keus.

Stef Bos trad der op met syn solprogramma ‘Bloemlezing 2022’, un intieme foarstelling wêrbij’t de taalfirtuoas allienech achter syn piano op ut poadium der mar met rêde moest.

In moaie poëtise sinnen wurdde ut programma ankondegd as ‘een laboratorium voor nieuwe songs’ òf nòch fraaier ‘een haven voor ouder werk’. Niks mis met dy prikkelende reklameslogans foar ut programma.

Even goëd begripe, dit is gyn resênsy fan myn kant, nee ik brúk dizze inleiding foar wat Stef Bos dy avend over taal fertelde.… Lês fierder

Op it stasjon fan it Fean wie de drokte fan de spits al oer, de reboelje en opskuor ek. Skjinmakkers dienen mei hege druk alle war om in plasse bloed fan it perron te spuitsjen. Fuotbalfans hearde ik ien mompeljen. Ik seach wach oer it skouder. Gjin rikjend fjoerwurk mear.
Mear as heal leech lûk de trein flot op. Yn Swol waard it drok. Jongfolk foar it meast. In fjouwertal hoody-maten naam oarekant it gongpaad wat balstjurrich sit. ‘Stilte kûpee’, balte daliks in bazich frommeske achter har. De mannen taaiden fuort ôf. Sigrettereek en weedlucht bleau noch even hingjen.

Lês fierder by Wobbe Atsma… Lês fierder