De journalist en historicus Hendrik Algra (1896-1982) kan worden beschouwd als één van de laatste vertegenwoordigers van de inmiddels vrijwel verdwenen gereformeerde wereld. Dat juist hem bij het eeuwfeest van de Vrije Universiteit in 1980 een eredoctoraat werd toegekend, kan om meer dan één reden passend worden genoemd. Algra stond namelijk met twee benen in de gereformeerde traditie: hij was een man van de antithese, wat tot uitdrukking kwam in zijn verzet tegen de Duitse bezetter maar ook in zijn verzet tegen wat hij beschouwde als ongeloof. In de jaren zestig van de vorige eeuw had hij bezwaren tegen de moderne literatuur van zijn dagen.… Lês fierder

Yn dizze rige oer wurden dy’t ûntbrekke yn de Fryske wurdboeken, moat himmeldersguod wis neamd wurde. Dat is neffens my in heel gewoan, deistich wurd en it liket my hast in flater ta dat it yn de wurdboeken net opnaam is.

Lês fierder by It Nijs… Lês fierder

In onze huidige tijd is letterlijk alles geseculariseerd. Wie gelooft er nu nog daadwerkelijk dat er een bovennatuurlijke macht bestaat die de wereld bestuurt en de geschiedenis zijn richting geeft? Het bovennatuurlijke is voorgoed ingedaald in de natuur zelf, in de geschiedenis, in het worden. Het begon bij filosofen als Hegel, die de geschiedenis heilig verklaarde, en Fichte die het geestelijke radicaal naar binnen trok. Het menselijk subject kreeg iets absoluuts zodat uiteindelijk de geschiedenis zelf zou vragen om een absoluut subject, een innerlijk leidsman van de historische ontwikkeling. Anders gezegd: Der Führer. Mogelijk begon dit proces al bij Luther die de religie voor het eerst tot een zaak van het innerlijk heeft gemaakt.… Lês fierder

Op ‘e eerste dag van ’t jaor hael ik al mien ammarillen weer veur ’t locht. Ze hebben dan een vorrels jaor op ‘e zoolder in et pikkedonker staon, zonder dat ze waeter kregen. Gister he’k ze dus ok weer te veurschien haeld. Ik hebbe ze ni’je potgrond en waeter geven. En now mar hopen dat ze haost allemaole weer bluuien gaon. Et lokt mi’j altied hiel goed om dat weer veur mekaander te kriegen. Ik hebbe negen ammarillen, mar ik hebbe now tiene van de zoolder haeld. Ik hebbe naemelik een uutvanhuzer. Omdat et kammeraod Jelle niet zo goed lokken wil en krieg et spul weer in de bluui, heb ik een ammarille van him uutvanhuus.… Lês fierder

Als ik deze nieuwjaarsdag toch maar even een kijkje ga nemen in de Rode Loper, moet ik ineens aan oud koningin Wilhelmina denken. Als republikein denk ik niet vaak aan de Oranje familie, maar Wilhelmina heeft een boek geschreven met de titel Eenzaam maar niet alleen. Ze had boekhandelaar moeten worden in plaats van koningin, denk ik. Dan had haar boek waarschijnlijk de titel gekregen Alleen, maar nooit eenzaam. Want zo voel ik me als ik helemaal alleen in de Rode Loper tussen de boeken rond dwaal. Met boeken om je heen hoef je je nooit eenzaam te voelen.

Een paar dagen lang heb ik de afgelopen week in het boek De geschiedenis van het antiquariaat gebladerd en ben tot de conclusie gekomen dat ik nog een lange weg te gaan heb om net zo, hoe moet ik dat een beetje netjes zeggen, typisch te worden als de boekhandelaren in het boek.… Lês fierder