Oanlieding

Op 22 jannewaris ll. kaam Marc van Oostendorp mei Leve de spreektaal op foar de sprutsen fariant fan it Frysk (en it Nederlânsk). Hy die dat nei oanlieding fan in haadredaksjoneel kommentaar fan de NRC fan 19 jannewaris dat opkaam foar it belang fan de (universitêre bestudearring fan de) skriuwtaal, lês Standerttaal fan it Frysk.

‘De krant komt daarbij wel met een eigenaardig argument: “een rijkstaal mag geen spreektaal worden.”** Kennelijk ziet de krant een hiërarchie van taalvormen, waarbij schrijftaal boven spreektaal staat. / Spreektaal is echter niet het fundament van een taal. Geschreven taal is dat wél: een goede grammatica, woordenschat en zinsopbouw zijn cruciaal voor het behoud van een taal.… Lês fierder

Vandemorgen het Magda Dullemond bi’j me op vesite west. Zi’j het me interviewd veur een ni’j tiedschrift over West-Stellingwarf. Bi’j et interview komt mien gedicht Boom bi’j Ieken Verlaot uut et boek Longerlaand te staon. Et kommende veurjaor wodt in en om West-Stellingwarf henne et ni’je glossy tiedschrift Stiekm trots op Weststellingwerf huus an huus verspreided.

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

Ik bin un foetbalnostalgicus, echt su’n eentsje fan ut súverste water. Foetbal is sufeul mear as 90 minúten binnen de lijnen. Oulopen saterdach foar un week stond ik foar ut earst dit foetbalseizoën wear us langs un foetbalfeld fan un amateurklup, bij de Wé Pé Bé in Sneek.
Dêr bij de Wé Pé Wé kwam ik naast ‘échte fotograaf’, Edwin Westland, te staan. Met knoerten fan telelênsen op syn fototoestellen foelde ik mij un bitsje un amateuristise plintmieger met myn simpele Canon, mar dat tersijde.
Edwin sei nyt sufeul, foar mij reden genoech om um tòch an’e praat te krijen. Mar toen kwam der un heel ferhaal over nostalgy fan ut foetballen.… Lês fierder

De imazjinêre iisberch

De iisberch wie ús leaver as it skip,
al hold it ek de ein yn fan de reis.
Al stie er ek stokstiif as wolkich stien
en wie de hiele see bewegend moarmer.
De iisberch wie ús leaver as it skip;
dit amjend snieflak wie ús wol sa leaf,
al leinen fan it skip de seilen op de see
lykas de snie ûnoplost op it wetter leit.
Besefsto, plechtich, driuwend fjild,
dat der in iisberch by dy rêst dy’t as er wekker is
faaks weitsje sil op dyn besnijde wyldernis?

Lês fierder by oersetter Klaas van der Hoek… Lês fierder

Ljouwert ta libben bringe mei poëzy, dat wol Marrit Jellema graach as stedsdichter. De 30-jierrige wurdkeunstner en spoken word-artyst hopet minsken ferbine te kinnen.
Jellema waard tiisdei troch in sjuery keazen út fjouwer finalisten fan de yn totaal 14 kandidaten. De kommende twa jier is de Ljouwerter stedsdichter yn har eigen gemeente.
Sy is wiis mei de oanstelling. “Ja, prachtig natuurlijk. Ik ben nog een beetje aan het zweven. Het is ongelofelijk, maar ik ben superblij.”

Lês en sjoch fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Al wear un I.M. op dit dachboek, diskear fan dichter Jacobus Quiryn Smink, un literêre maat fan mij, ok nòch us met utselde geboartejaar, 1954.

In ut laatste kwart fan ’e foarege eeuw toen ik aktyf wurdde in’e Frys literêre weareld, kwam ik Jacobus ( de naam Quiryn òf Quirinus had hij self bedocht!) Smink ok teugen. Andersom mach ok, dat weet ik nyt mear su goëd. Ut was in Grou, tidens un poëzymaraton dêr’t ik ok optrede mocht. Der waren ferskillende dichters dy’t toen tussen de foardrachten kommentaar gaven. En nyt su súnech ok, Jacobus was der met Pier Boorsma eentsje fan: ‘Grut dichter’, riepen se dan.… Lês fierder