Fersen
Orgelman
foar Jan Boon
tuerlek bliëfst un Hollanner
– ééntsje fan de andere kant fan ‘e Dyk-
mar dou bist allang gyn freemdeling
mear in Jeruzalem dat Sneek hyt
hoarst helemaal bij de stad
en anders dyn monumentale
draaiòrgel de Paardekop wel
prachtech astou op saterdagen
út dy kartonnen boeken
fol met gaatsjes en gleufkes
de moaiste klanken toverst
ut is dan krekt òf lope dy steile
Súdwesthoekboerinnen en Snekers
un bitsje fleureger as deur de weeks
ut Oasterdyk en Groatsaan over
ondertussen laast dyn
koperen geldbakje ritmys klinke
op’e klanken fan de Zangeres zonder naam
òf un moaie Weense wals
moaier kanst ut nyt krije… Lês fierder
IM Bartle Laverman
nei desimber
ja en doe naam se de túchflecht
fan de sânerij nei âld-nij kontinint ta
en liet se skand’ en skamt’ efter har
yn ‘t dûnker bakbana-r.i.p., sa swart
de tsjustere boem, de blaka rosu
krige in fleanpapieren blêd fan ien
flikker op myn jong en har jonge
krige in leffe heit fan ‘t karakterleas
sân, as heiteleas bern op frjemde
wetten oanwiisd kaam lokkich letter
in soan fan d’ouwe bard foar him op;
lit dy no goed en frysk kinne, pyt pel
syn fan, dy dielde fijne daisy koekjes út
en holp har mei ferverij en behang
joech skruten plato-leaf ynearsten
want man, sa pik as in pyt wie hja
foel foar bytsje belle syn blau each
learde it riden yn in himelse mazda
mei houten bezinedop en slim ûnder
har kinnen krige se papieren foar it nij
âldlân en dat makke har wakker blij
want ommers earst sa bang foar de
sloarmen en skobbejakken brûns en
boef, te witten it wrede kabouterse
Tamtearre skilder
Ik siet by
Mona Lisa
Op bêd
Laitsja Mona
Lisa laitsja
Hja lei en lake
Wêrom lakest
Gioconda la
La lakest Mona
Is der freugde
Te sjen op
Jo emojibekje?
Tusken lekkens
Lakest dy dea
Mei bêdeguod
Glimkjend yn’e kiste
It is moai
Dyn antilit
Lit ik
Yn ’e ploai
Tinkst dat
Myn masterhân
Himsels net rêdt?
Sil ik sitte foar dy?
Ald model krakelee
Fâlden op dyn bêd
Dýn portret
Lykwols drûch
Komt nea ôf
Pinsiel, doek?
Nee, in ein tou… Lês fierder
op ’e doele…
achter de spegel krijt út en troch
ûnwennigens in nije namme:
do hast de kaai yn dyn eagen
mar yn de oerhûd fan it glês
hat him it slot ferskûle
de kombinaasje fan de sifers
hast slûchslim opsetlik fergetten
spegels bringe minsken op ’e doele
fertekenje de bylden fan ’t ferline
frijheid is in relatyf begryp… Lês fierder
Oade an Simen
in ut sigerege houten hòk fan ouwe simen
-ongekroande petroalykoaning fan’e Legëan-
rúk ik ut foarjaar út myn jonge jongesjaren
siën ik hoe’t simen met syn knoestege brúnflekte hannen
fan ut ousneide riet wonderskoane eendekòrven flecht
hoar ik simen dy’t mij gratis en fergees de ferhalen fertelt
dy’t ik allienech mar ken út brúnkafte geskiedenisboekjes
over eiersoekers, fissers, stropers en lui dy’t dinsdachs
op ’e Sneker feemerk kwamen met kninen en
eksoatise eenden dy’t se foar un knappe pries ferkochten
simen fleurege blije man met deurleefde markante kòp
dy’t sumar ut liet Skeepken onder Jezus’ hoede speult
op ’e mondharmonika dy’t hij trouwens mûlharp noemt
ouwe simen wat un baas, wat un smoarrike kearel tòch
in ut ouwe sigerege hòk dêr’t hij eendekòrven flecht
as un ware levenskunstenaar dy’t der weze mach… Lês fierder