wat wie ik der op tsjin dat amy
samar stoar, amper 27 jier jong
se hie it nea net mei my oerlein
wat wie ik lilk doe’t ik hearde
dat amy kassy wijlen wie wylst
we betochten dat se lykas dinah
wol tachtich wurde koe en noch
sjonge soe lykas body and soul
lokkich stiet der wat op youtube
sadat ik har stimme alle dagen
oproppe kin; ik bin sa wyld op
har en sa beswar ik it hinnegean
mar dat nimt net wei dat ik der
fûl op tsjin bin dat se no wei is… Lês fierder
© Mark Rothko
Alle kunst houdt zich bezig
met het wenken van de dood
Mark Rothko
i.
De klok ferkocht ús nacht, mar
in supermoanne wjerskynde de polder yn rust
en ferkoalle blau, we holden stil en it swijen waard goud
ûnder yn byld it wetter fan de boezem deakatoen en ierdeswart
soks haw ik foarige simmer as skilderij sjoen
sei ik ûnferhoeds, Rothko woe dêrmei de tiid stilsette
ik haw der sitten, besocht deryn te stappen; it is my net slagge
dêr, by it gemaal haw ik, ik wie in jonkje, in fisk fongen en deamakke
heakje ynslokt, hoelang´t ik dêr sitten haw, gjin idee
it stiet my net mear by, wol it mûsstil
ii.… Lês fierder
I.M. Wim Heins*
in trage skòkkerege slow-motion beelden- rétroperspektyf-
komt un stuk fan dyn kleurryk leven in
un smetteloas wit Hema-hemd foarbij
speulst met houten skyfkes dy’st sòrchfuldech opslaatst
as waardefolle kleinoaden
de oergeur fan fers saagd hout bepaalt dyn stemming
dúzend soarten brenge dij in un foarbije weareld
soekst moedech ferbining tussen Toen & Nu
rúkst en streelst ut rúw kwetsbere hout
probearst ròtting, wurms en skimmel foar te bliëven
as un minnaar streelst en skaafst ut onbewerkte hout
langsem toverst fan kapte bomen un kòstber instrúment
op ’e klanken fan ’e Ginhouse Blues Band klinkt un sentimental
journey fan un jonkje dat huppelend over de kletsnatte klinkers
in de Wommelster buorren ut evech leven tegemoet daanst
su leek ut teminsten
*Wim Heins was bekend gitaarbouwer… Lês fierder
Oer syn ferbliuw yn Aarhus skreau Syds Wiersma it folgjende gedicht. De Grauballeman is in feanlyk út de Izertiid dat yn 1952 yn it heechfean by Grauballe yn Jutlân fûn waard. It wie hast folslein yntakt, waard konservearre en leit no útstald yn it kultuerhistoarysk museum Moesgaard by Aarhus.
Grauballeman
Foar Godsbanen feie ranzjearders
plassen fan it asfalt, maratondravers
rekke kûtspieren op oerslachperrons
Moarnsljocht is in fine kaam, fan bien
de toskjes kaardzjend oer myn skjinwaaid
ferset, wêr is ‘t bleaun, wa hat it beset?
It dzjengiswyfke yn it park? Hoeden
rint se oer in sprei fan pearse krokus,
beharket se berjochten út ‘e sompe
Wylst de toer de klok op moarmeren
platen om ‘e ielreagershalzen
fan fiskjende havenkranen hinget
Sprekt it feanlyk my ta: by offertiidpanyk
in skimerwrâld ynjage, de kiel trochsnien,
fan izer oant nukleêr de iuwen fergriemd
Tutet in turfmakkersloete him wekker,
taand en skeard yn ‘t soer fan ikebast
kinst hjoed online syn dreamtiid bestelle
Liddich leit er, as Oscar Wilde yn Dublin
op syn stien by Merrion Square, de draak
mei alles, pine ferpakt yn mime fan taal
De dea syn priis is androgyn, in pølse
mei hite moster op in slop kartontsje kwakt.… Lês fierder
trije rigels binne ferlern gien
yn de drokte mei de pc en ik
kin se net goed yn ’t sin bringe
it moatte wol te swiete sinnen
west ha oars soe ’k se noch witte
dochs sinniget it my net
ik sil krekt salang neitinke
oant ik se op ’e nij betink
mar tasizze kin ik neat nee
it is wol sa dat ik leavje kin
sûnder betingsten, soene jo
dat wol dwaan sei de idioat
eins fyn ik de lêste trije rigels
wol okee en lit se as sadanich… Lês fierder
I
it drinkfet in saneamde kanaänskaal
de brulloft fan it wetter-yn-wynwûnder
kaam út kleaster eibingen is it ferhaal
de grutte dichter fûn him hiel bysûnder
II
út har kleaster waard goethe in drinkfet ryk
mar hy komt ek by de roazekrusers lâns
ivich libben esotery romantyk
de ierdske mins siket him bryk om in kâns
III
hy hat net it útsjoch fan in amfoarkrúk
hy hat gjin hals en de iepening is wiid
ûnder de brede kraach in skouder gjin búk
de drinkkom is wier unyk en dêrom swiid
IV
orïintaalsk albast kaam út egypte wei
foar amfoaren kommen flessen en sok reau
de krúsfarders brochten sok diggelguod mei
dat in protte yn kleasters bewarre bleau
V
faaks krige hildegard de kom as geskink
fan de byzantynske keizerin bertha
dy ûntfong fan har in brief mei de wink
god wol fan dyn hert in brânoffer ha
VI
dy goudkleurige drinkkom fan kalkalbast
dat bertha him hildegard joech is gjin slach
wa’t de suggestje die is wier gjin fantast
de keizerin wie in prinses von sulzbach
VII
soe hilde der in kear wyn út dronken ha
ik reitsje oeral fan dy mooglike die
it museum yn weimar moat ik nei ta
ik wol myn lippen hâlde dêr’t sy se hie… Lês fierder
de swolm mei gelokkige fiskjes swimt
him yn soppige ieren troch fruchtber fleis
dêr’t de poat in gewillige krún oplein wurdt
glimket it holtsje mei safolle tagedienens
skulfers út syn mouwen rûgelje rûnom
dêr’t er komt sjonge de muorren syn lof
de fiskjes lizze djoere kaviaar yn skroatum
roppich slikje wy ús fernoege om ’e mûlen… Lês fierder