De see bestiet net,
glêzen drinke op ús lippen.
De wyn waait read efter de koralen.
Net hjir. – Jinsen.
Wy smarre kâlde krobben ûnder ús faam.
Brutsen bonken azemje manjefyk
as stiletto’s yn it fergetten stil orkest.
Fleis leit ree, fan rôvers skreaun.
De side waard net fûn.
Petgatten prate en in draak fleant oer de Lethe.
Wannear’t by hjerst de kjeld en tonge gnyskje blyn:
dan sil de moanne emanearje ta in bloedsek.… Lês fierder
Sport en spieren. Dat like it mantsje
ek wol wat, mar wie er net te âld?
Op in jûn yn ‘e sigerige hjerst
gie er nei de kroech, dêr’t keale
manlju nuver guod ferkeapje. Mei in
plestik pûde spuiten en ampullen
kaam er thús, de oare deis online naam
er in abo op de lokale sportskoalle.
Oardel jier letter op it Boekefeest breed
stie it mantsje by de yngong fan Tresoar
foar de skodoar. ‘Jo komme der net yn’,
krige in genipige lytse kritikus te hearren.
De dwerch rûgele del by de betonnen trep.
Sok folk fertsjinnet it tsjil fan de lêste trein.… Lês fierder
Ader, jo mienden mar dat as jo mei in wrak boatsje
de oseaan opgiene en dan fersûpten dat jo dan
in leginde wurde soene? Mar jo wurk dat wie ek wrak,
jo hiene it ambacht net yn ‘e macht. Dat jo makken
der in ein oan. En Eeltsje fynt dat prachtich.
It twifeljend lyts talint dat syn gelikense werkent.
(nei oanlieding fan Eeltsje Hettinga: Ikader. Gerben Rypma Stifting 2012)… Lês fierder
krige fan syn heit
joech er him del oan it fuottenein
mei net mear as himsels
yn in âld fersliten himd
kin it mear as feiten nei de wierheid
wierliken net mar as it moat dan al
krige fan syn heit
de feiten en de wierheid hie er sels
betocht mei wat rieren yn ’e brij
joech it oan syn mem
dy’t skriemend oan it fuottenein
yn in âld fersliten wierheid
smoarde… Lês fierder
It skriuwen fan in Frysk gedicht is de einopdracht fan it edukatyf projekt ‘Gysberts Lytse Rymlerye’ fan it Gysbert Japicxhûs yn Boalsert. Elke basisskoallegroep dy’t meidocht mei de trije bêste gedichten ynleverje en docht dan mei oan de ferkiezing foar winner fan de Lytse Gysbert Japicxpriis. Fan 2014 ôf sil de Lytse Gysbert Japicxpriis om de twa jier útrikt wurde.
Dit jier is út ein set mei in pilot en binne hjirfoar inkeld de skoallen yn Boalsert útnoege. Trije fan de fjouwer basisskoallen ha har oanmeld en sy diene mei mei seis groepen. Der binne achttjin gedichten ynstjoerd en dizze binne troch sjuery Hindrik van der Meer en Siebe Haven besjoen en sy ha as winners útkeazen: Nynke Groenveld (10 jier) en Jenske de Lange (11 jier), beide fan CBS De Bron.… Lês fierder
foar Jacobus
Der giet in bus fan Sondel nei Aldsyl,
in giele gondel troch de tiid, dy âlde grize,
mei runen op ’e sydkant en fersen foar elk rút,
de letterfeinten laitsjend, it fammelaach
yn ’t blide, rydt de Nacht Express dat út.
Ergens moat de reis begjinne – sjoch oars
nei in gedicht: ‘in fers is net witte en draai
hokfoar nûmer, mar tink net nei, en draai, en draai’,
en ryd, en ryd, mei losse hannen en de eagen ticht
kinst mei nimmen oan ’t roer noch oeral hinne.
It wie Inne dy’t yn Nijemardum, doe’t de sinne
read bij ’t tintdak fan ’e toer delglied, blynfarrend
dêr de nachtbus út it weinhok ried, en mei in lus
as ombocht troch de gaasten, Ella en Jacobus
oan board stappe liet fan wat no in Q-liner wie.… Lês fierder
In keamer op ‘e souder en ik wachtsje op in fisioen.
Ik wenje no yn in oar hûs, mar bin noch altyd alkoholist.
De trep, hy kreaket, ik bin it net, sit op in stoel.
Stadich geane stappen omheech yn it stof, in geast
Is net swier, dat de gast sil grif út matearje bestean.
In hân, in swart boek en in rûne holle mei bolhoed
Komme troch it trepsgat, it stekt efter in briltsje brânglês.
It mantsje knikt freonlik, set him del op it bêd en seit fan:
Knilles, lês dit boek, hast it sels skreaun. En dan mar dea.… Lês fierder