Anne Feddema

The Rolling Stones op Montjuïc

logo.ensafh

 

Ut koele rêststân
MNAC, sjoch ik djip yn ’e
Romaanske mangeleagen
Fan ’e Pantokrator
Hearsker oer alles
(En dat is in soad)
Ien mei syn hilligen
Yn beplastere hielal
Hjir op Montjuïc
Oant in beierts leven
De Hel op ierde bringt
Ik hear drums
Ik hear gitaren
The Rolling Stones
Spylje fan ’e jûn op Montjuïc
As soundcheckbea
Rame no de roadies
Skuorren yn ’e ivichheid
Ik hoopje dat it aanst
Fûl reine sil
En dat de Rockrelikten
Elektrokutearre wurde
Dat soe nochris befrediging jaan
Dat se de berch ôfrôlje meie
Sa it wetter yn
Dat se harsels
De lêste mominten
As behoarlike stiennen
Gedrage sille
Mei skik en fatsoen
Swijend
Sinkend

Mar skande foar de see
Sâltich skomjend
De neitriljende tútlippen
Fan Mick J.… Lês fierder

Sigrid Kingma

Sicht op de klaai

logo.ensafh

 

it tuorke fan de tsjerke stekt troch de beammen
net dy tsjerke fan de mummys
net elke oare tsjerke dy’t sprekken lije mei
gewoan in tsjerke mei in steal beammen
der giet in paadsje hinne mar ik kin der net yn.
op ’e kleasterdyk is it útsjoch oer it klaailân fier
soe Piter Wilkens hjir oer sjonge?
ik dûbelklik op de wei en spring foarút
werhelje dat springen oant ik in krusing tsjinkom
Wiuwert wurdt oanjûn mar ik wurd bedondere
read-wyt-blauflachjes brekke it lanlik oansjoch
Sinteklaas stiet te spytgnyskjen yn de sinne
hy keart my, ik mei de buorren net yn
in linige draai nei rjochts lit my boatsjes sjen
och, der is wetter, mar dat mei gjin namme ha
ik skrol in stikje, de hûzen wurde lytser
it gers wurdt griener
der komme lytse letters boppe de greide te stean
je sille der mar wenje
ik skrol oant ik Mantgum sjoch
52 minuten rinnen seit de sidebar
ik bin út de rie en slút it finster
de navigaasje moat mar mei… Lês fierder

Elmar Kuiper

petear ûnder de stjerren

logo.ensafh

 

ik krige inkeld ris in oanknopingspunt
benammen by de earste rigel
dan komt de hiele wrâld jin yn ’e mjitte
mar ik kin der net safolle mei
as it der op oan komt is de kime tichtby
it perspektyf hieltyd wer oars
ik kin der neat mei
nee it slagget my net

ik kaam wol oandwaanlike bylden tsjin
sa as in stien dy’t praat
in byljende hûn op in geitewollen sokkel
in man fan rubber mei ekstereagen
mar troch de bank nommen hat er
fierste min selskrityk ik bedoel
de skriuwer mei syn útwrydske
gewichtich lykjende mar bûten de
stokken springende moderniteiten
it stelt gjin kloat foar

ik besykje ferbannen te lizzen
mar moat dat eins net dwaan
we libje no yn in tiid
dat orizjinaliteit hast in twang is
fernijing is dêrby de eask
der binne ek skriuwers dy’t wol
in konkrete boadskip oerbringe
ek ik wol úthâlde dat fersen
benammen ornearre binne
om te kommunisearjen

sa’t ik al sei
ik kin der net safolle mei
dizze wrâld is feitliks sa lyts
as in stip op in ingeltsje
de skriuwer wol ynteressant wêze
ja kuiper ik ha it oer dy
ik krige inkeld ris in oanknopingspunt
benammen by de earste rigel… Lês fierder