Jacobus Q Smink

Jemme foar Jemen

logo.ensafh

 

 

En de famkes fan Oktober
Jemme foar de bern fan Jemen
Im en Imek foarop: kiss & ride!
Mei grutte brullen yn it sinneljocht
Ryskje en rilje se fan it hin en wer
Fan de naaiers, de doar wer, nin rest.

Is Nina yn trans en Lieke leit
Even mei Maja op Mars
Nei te bekommen fan safolle
Aaikes oer it hier en naaikes
Foar de sier, ek Valley en Bizzy By
Blaze even út fan al dat gepam..

Se tútsje en strike elkoar it hier
Glêd. Ale bringt wat gleskes bier
En hinget in setsje by de beam
Om nei de geiltsjes te sjen.… Lês fierder

Hein Jaap Hilarides

grasmaaierheroïek met Tourette syndroom

logo.ensafh

 

halfgodgemingd dubbel … kut … fan de retoryk
bin ik. Dut werk is … godferdomme kut … is fan
’n slemilighyd, dat wilst wete niet. Co-auteur
fan biologyboeken foor de bovenbou. In elk
gefal … hoddomme kut! … onder de maat, ha!
Geef mij ’n halve maan of ’n juninacht wêrin
’t hest niet … Kristus … donker wort. Maar dut!
Gegriem fan ’n gemeentemaaier, maaipatroanen,
’n stoet parkeerwachtscooters like laf as ’n boete
dinsdegoffen froeg, ’n fyts in de fiver gooid,
snijende herry … godferdomme kut …
syklys skerp bot na binnen richt gyn grâs
snijend, droog woordhooi gaat op in de
fergetelhyd fan de soade, de bron.… Lês fierder

Hein Jaap Hilarides

Ferskynsels

logo.ensafh

 

Fliegend laat de ekster syn fleugelpatroan sien
De moeilikhyd fan ’t leven is ’t gemak
Bovenondertussenbúttenwereldmînsen
Duven pikke in made lief grâs

Zonnesteyntram fangt aaien fan ferfeling op brommer
Celluloasegas fult de lucht fan ’n straaljager
Sinloaze koherînsy fan son en omhoogwaaiend saadpluus, de basis fan leven

Dut ferskynsel: de friksy fan folkomen frij-fan-geest-weze
en mîns weze in de maatskappij; ’t terloopse skynt
’n reden hewwe te motten, wat fan betekenis

De friksy tussen wat said is en wat said most.
’t Werkwoord dat ’t onderwerp ferkeerd ansprak.
De gewoante na de deur te lopen wylst de sleutel in ’t hok lait.… Lês fierder

Himke de Jong

De tiid hielet alle wûnen

logo.ensafh

 

Op it tsjerkhôf fan Tsjerkwert
seach ik in jonge widner,
hy stie te skriemen
oan it grêf fan syn frou.

De winter wie foarby,
it wie prachtich maaitiidswaar,
fûgeltsjes yn hege beammen
songen it heechste liet.

It grêf wie bedobbe
mei blommen en krânsen,
it gers deromhinne wie plattrape
en wiet fan triennen.

Ik rûn op de jongkeardel ta
en spriek de treastende wurden:
‘Kop op, jonge, oer in pear moanne
lakest derom!’… Lês fierder