Anne Feddema

Solmar fakânsje Calella

logo.ensafh

 

Ik sjoch mysels
Yn trijelûkspegel
Sokke foto’kes
Makken se ek
Yn de foarige ieu
Lofts, rjochts
Harsens frontaal
Ik ha my yn in
Ivichheid net
Goed besjoen
Dampich út bad
Ja, it Pyknysk type
Sa fuortrûn út in
Pasjintedossier
Etalaazjepop op in
Fakânsje útstapke
Alle ûnderdielen
Wurkje noch wol
Mar dat kin moarn
Samar oars wêze

As je better sjogge
Troch de lins
Binne de pixels
Al yn ûntbining
En farsk sied
Boarne fan nij libben
Is krekt ferdwûn
Troch de ôffier
Fan it bad

Ik hoopje sa
Dat de lytse
Pyknyske
Homunculi
Parasjútsjes hawwe
En wichtiger noch
Swimme kinne… Lês fierder

Jacobus Q. Smink

Gers is myn koartsich libben

logo.ensafh

 

Op dizze tel fan in fraksje tink ik net
langer as noadich nei en jou oan dy
alle krèdits en de koades der op ta.

Of, meist yn alle keamers komme,
langer yn ‘e bûnte kasten omtize, ek
al hast earder sein: Soks doch ik net.

Myn laadsjes mei in see oan ynfo,
al dat konkrete oan sinnen, leit no
my abstrakt bleat; it filearmes fan
Mamma Mia fiket my finaal út en dan

as skeletrak hingje ik hjir út ‘e liken.
Mei skernierpine en sa, mar dy haw
ik aldergelokkichstewei
al: Net dreame jonge, yt dyn pizza!

Grager, dat gers de dyk oer stekt
ris, in kuierke fan ús en do my wiist
alle kûltsjes dêr’t w’ yn lizze koene.… Lês fierder

Hindrik Spin

buorlju

logo.ensafh

 

Yn septimber binn’ de buorlju fuort;
is in wike dat ik net hear hoe’t
se hoasfuotlings de doar op en ta,
it paadsje feie en fage.

Om healwei alven alle jûnen
it ammerke ûnder de kraan;
dweil útwringe fan it flierdweiljen.

Se sizze nea wat, gjin knikje
kin der ôf, wylst ik yn har oere fan sykte
steefêst bid ta myn agnostyske god.

Leaver hear ik de slaande doarren
en de jellende bern oan ’e belle,
om in Haribo (petit et gros):
Hé, Jacob mogen wij een snoepje?… Lês fierder

Eric Hoekstra

gat

logo.ensafh

 

As jonge fan 15 by Nederlands bleau
‘het menselijk tekort’ in abstrakte kleau.
As jonge fan 51
yn Frl werom
is de kleau konkreet
as in gat mar is,
al kinne je gat net gripe
al kinne je gat net sjen,
al kinne je gat net hearre:
je kinne Har inkeld fielle
dêr’t de letters misse
dêr’t de tonge slist
op stompkes op klompkes
en holle wurden útstjit
toskedoktersbrêgen pitertuerlike protezen
liepelotterijbeloften eachkoai-etalaazjedreamen
jildfoarleedferjildingstreast genotsferslavingsdriftichheden
dichterswurdfanleafdeleagens einigje yn Gat
Ik jou it ferhaal fan myn libben
en faaks fan jimmes ek,
de godlike clou
fan Koetje Boe,
ferbyn wat ik denk en doe
met de wil tot Goe.… Lês fierder

Ane Bote Jukema

Stjerdei

logo.ensafh

 

Bist no trije jier dea,
trije jier al wer,
noch mar.
Dy earste dei yn septimber
wie in grize dei.
Foar my wie de dei
swart,
lykas 1 septimber
1939
foar ús heit en dy.
De foarige jûns
hie ik fol fjoer praat oer boeken,
op myn lêsklubke,
net wittende dat de oare deis
myn muze
deagean soe.
De nacht dêrnei
stippe ik myn pinne
yn triennen.
It is no trije jier lyn:
de tiid fljocht
en krûpt
foarby.… Lês fierder

Ruurdtsje de Haan

de bline gisel

logo.ensafh

 

Ik set de tabakspot yn it finsterbank.
De piip giet yn de jiskebak.
Oer it balkon fan de buorlju
sjocht buorfrou lekjend nei
myn liddige lea. Sy giet deryn,
docht de blinen del, wurdt blyn.
Ik spalkje de eagen op, sjoch boeken stean.
Sil ik der ien op iepenslaan?

Nee.

Dan moat ik ûnder eagen sjen
dat de wrâld grutter is
en iepenstiet foar my.
Soe buorfrou wolle?
Ik skodzje myn kaarten.

M.C. Escher: Stilleven en straat… Lês fierder

Foppe Venema

Rekwiem

logo.ensafh

 

Yn it swart op in sniehelling
Ian Curtis fan Joy Division.
Foar him gjin Darjeeling feeling
mar it gefoel fan isolation:

‘Mother I tried please believe me,
I’m doing the best that I can.
I’m ashamed of things I’ve been put through,
I’m ashamed of the person I am’.

Djipper noch de wanhoopsfâlden,
want it slagge him net om wâlden
op ’e helling tsjin te hâlden.

Stadich en steatlik as in earn
is er dêrnei foargoed opfearn
fierdersykjend nei de hurde kearn.

Klik op de foto foar Isolation fan Joy Division… Lês fierder