Ik set de tabakspot yn it finsterbank.
De piip giet yn de jiskebak.
Oer it balkon fan de buorlju
sjocht buorfrou lekjend nei
myn liddige lea. Sy giet deryn,
docht de blinen del, wurdt blyn.
Ik spalkje de eagen op, sjoch boeken stean.
Sil ik der ien op iepenslaan?
Nee.
Dan moat ik ûnder eagen sjen
dat de wrâld grutter is
en iepenstiet foar my.
Soe buorfrou wolle?
Ik skodzje myn kaarten.
M.C. Escher: Stilleven en straat… Lês fierder
Yn it swart op in sniehelling
Ian Curtis fan Joy Division.
Foar him gjin Darjeeling feeling
mar it gefoel fan isolation:
‘Mother I tried please believe me,
I’m doing the best that I can.
I’m ashamed of things I’ve been put through,
I’m ashamed of the person I am’.
Djipper noch de wanhoopsfâlden,
want it slagge him net om wâlden
op ’e helling tsjin te hâlden.
Stadich en steatlik as in earn
is er dêrnei foargoed opfearn
fierdersykjend nei de hurde kearn.
Klik op de foto foar Isolation fan Joy Division… Lês fierder
in swalker yn ljouwert
by it stasjon woe jild
fan my ha om’t er
my noch koe fan frjentsjer
myn systeem
myn systeem wie net gek
dy swalker hoegde
gjin mars út ’e automaat
hy woe yn de terp oernachtsje
ik koe net wachtsje
en hie fansels gjin sint
dy swalker seach my twa tellen oan
mei de eagen fan saturnus en rûn
doe fierder as michael jacksons moonwalk
hy woe fansels skoare
myn systeem
myn systeem hie honger as in hynder… Lês fierder
Der kamen knakkers
Ut it Easten wei rûn
Hja wienen healwizers
Mannen fan ’e klok
Hja sieten harsels
Foar de helte dan
Fjouwer en tweintich sân
Yn ’t sân yn ’t rûn
Ien fan ’e healwizers
Koe min oer kemielshier
En moast hieltyd
Trije kear prûste
Ek fan wijreek en mirre nammers
En oare swietrokige harssoarten
Dêrom gong er ek net mei
Yn ’e stâl te Bethlehem
Hy bleau bûten en seach
Omheech nei de stjer
‘It liket wol oft de stjer my ropt’
Tocht de healwizer
‘Ik moat gean’
Hy naam it goud (dat wol)
Mei en ferdwûn
De oare healwizers hawwe
Dit nea oan ’e Grutte Klok hongen
Mar ek gjin milisekonden
Wurden oan him wijd
It koe Us Healwizer neat skele
Hy wie stjonkend ryk
En gûlde tsjin de stjerren
‘Sis no sels, jimme dêro
Wat is ivichheid?’… Lês fierder
De strieljende ingel
Klaaid yn wjerljochtsklean
Wie mar wat grutsk op syn lea
Sittend op in grutte Stien
Rôle hy mei syn bondels spieren
It klonk as tonger
Twa froulju
Maria en Maria
Seagen it
En seinen:
‘Dat is in geef eksimplaar’
Hja kamen tichterby, foelen
Op ’e knibbels en omklammen
Earbiedich syn fuotten
‘Hy is fan my,’ sei Maria
‘Hy is fan my,’ sei Maria
De ingel klapperwjukke
Hommels fuort
Mar de Maria’s twa
Lieten net los
En seinen earst moarn
Tsjin de fûgels en letter
Goeie tsjin de stjerren
Wêr’t hja úteinliks
Bedarre binne?
Wa sil it sizze?
Aldergeloks binne
Der noch mear as genôch
Maria’s
Mar ingels?… Lês fierder
in klap jaan oan ien dy’t jins guod fernield hat gjin beswier
hy giet net foar deftich foar de folle mep heech it krop
it hûne-each de kop yn it sân mislikmeitsjend dier
túch fan ’e richel bout er syn ministerbaantsje op… Lês fierder
It wie in sombere dei
yn Boalsert,
griis en wiet en kâld,
wylst it stedsje
ornaris al
sa treasteleas is
yn de hjerst.
Lokkich
seach ik Beitske,
we fytsten elkoar foarby
op de Blaupoartsbrêge
en groeten elkoar.
Se striele
doe’t se my seach,
stiek de hân op
en rôp
myn namme,
as wie ik
har leafste.
Dat makke myn dei
wer goed. … Lês fierder