Yn stilte mûlkje lippen poëzy
wylst oaren beulsbretaal mobyls beraze.
Ik tonkjefrij mei jim, leave lidden,
en fier mei jim de lustposysjes út.
Midden ûnder it bidden kriget de call-centre operateur
in fisioen fan ’e spuitsjende god, jokk’t ’m de holle-nút.
Frees net, dimmene fammen, foar de opperteur fan fantasy,
hy rimet al syn langstme del yn selsbefre’igjende poëzy.
De p en de d steane foar soixante-neuf,
by de glêde j besljurket er in juf.
Op ’e f’en leart er fellaasjo,
by de O taast er yn jo skerte-i-o,
jo, i-a, jo, op-en-dellet syn ezelsnút
âlet jo-ho alle langstme derút:
net nei te kommen ûnsisbere discursio.… Lês fierder