bûgje Narsissus
dan spegelje ik mysels
yn ’t fochtfolle each
(Haikû VII)… Lês fierder
Fersen
Mao, hoe giet it mei jo?
Is it Mao? Mao syn Dong?
Nee, ’t is Mao, Mao Zedong
Syn tong? Nee, Zedong
In kleurich minske
Dat is wis wis wier
Mei syn reade boekje
Hoi Sin holle mei syn
Swart kliemsk prúkje hier
Mei Wah bleek Bao Pao búkje
Yn ’e Yangtse
Grutte giele rivier
Laket hy syn grutte griene
Boeretoskeplaquetosken bleat
Yn’e rivier
Yn’e sleat
Nei de jonge boerefroulju
Nei de Foe Young Aaifandelerfankes
Wol hûndert kear rôlet
Hy mei syn Tûzenjierrige Sechuan sek
Grutte geile giele roerbakker
Reade piperkakker
Kul turele revelúsje
Kul turele revelaasje
Hoi Min Sin bargespek
It lit Mao blaublau
Ni Hao
Mao miicht yn ’e rivier
De grutte giele rivier… Lês fierder
Fraachpetear foar De Dokkumer
Kom der yn, sei ik
doe sto seidest: mei ‘k wat freegje
In jong en proastich hert,
skouders noch net breed fan dragen
Ik dreamde fan de Grykse tunen
dy’t wy bereizgje soene
Mar do skyldest my mei dyn wurden
keal oant op it murch… Lês fierder
It alder-alderste
Ik hie dy dea oankrûpe wold
mar do wiest net mear om oan te sjen
– hieltyd dy wiuwende hân efter glês –
út ’en treuren haw ik doe
dyn lêste spoaren omheine
wa’t mar woe myn laits skonken
myn rie te ’n ein
fingerprinten mei sellotape fêstset
lookalikes wezenleas oanstoarre
oant it sykjen ferpopke
ik mem waard
en dyn namme wer libben
der wie gjin hâlden mear oan
kleefkrêft keldere dramatysk
total loss
bruts ik it finster.… Lês fierder
Nije irpels
I
Onder teerwolken smelte auto’s weg in ’e grize dyk
Fandaag is ’n son geboren
’t Maanlicht op ’t Iselmeer doet seer an ’e ogen
Laat ’t irpels regen, sait Falstaff, en skúl tun ’t bijgeloof fan ouwe wiven
(Wij konnen de irpel nag gyn hondert jaar)
De kooktiid fan de irpel waar tiidseenhyd fan de Inca’s
Bin ik ferhuusd deur ’n gebrek an beflieging, ’n gebrek an gare irpels?
Patat en liefde, fooral liefde foor patat, bepale de economy
Hoe wort onkruud geld?
(fragmint)… Lês fierder
Jirpels
Men seit, de jirpels fan hjoed
komme dy fan juster net benei.
Striemin, jo kinne it gjin iten neame.
Glêzich, as sjippe like glêd,
fertoarkje hja jin ta ûnnocht,
ta smots, neat gjin kôgjen nut.
Ea preaunen de earmen fan Tsjom
it goud fan ekers, droech griene
klaaifrucht ta in goed waarm miel.
De soarchmagnaten dy’t only
tinke yn produkten, de bek fol pasta
by it glês reade wyn. Sy, sy
hawwe nea in goeie jirpel sjoen
of preaun, witte net wat poerbêst
docht ta in weardich âld bestean.… Lês fierder
Lees ik in rjappel yn ’e grûn
I
krûp ik neist broer op kluten,
hij wol gjin boer wurde, hij
ken alle fûgels
fertelt mopkes, dy’t it lân
en de middei koarter meitsje
sees do ek es wat, seit er
is heit oan ’t opstriken
tink om spruten,
seit omke, dy’t sjout mei bakken
hinget in noasdrip
fleurich stiet it oranje
fan it rubber foar de knibbels
fan ’e krûpersbroek
komt pake de foareker del
linet er op stôk
docht er in piltsje ûnder de tonge
in skrale wyn, himet er… Lês fierder