Dizze tekst is printe yn Farsk 100, in ienmalige papieren útjefte fan dit tydskrift. Dêrom stiet dy net hjir online.… Lês fierder
Fersen
Alchimist
Dizze tekst is printe yn Farsk 100, in ienmalige papieren útjefte fan dit tydskrift. Dêrom stiet dy net hjir online.… Lês fierder
Testflecht
Dizze tekst is printe yn Farsk 100, in ienmalige papieren útjefte fan dit tydskrift. Dêrom stiet dy net hjir online.… Lês fierder
Minskewolf
Ik ha him sjoen op ’e heechste etaazje fan in wite winkel
Hy sloech routiid yn, rekkene fertriet djoer ôf
En ferluts fan pine
Ik ha him skade yn it lette ljocht
Yn in flau skynsel seach ik syn grauwe silhûet
Hy beslikke de poaten fan in dier
Yn ’e ploai en fêstberet slûpte hy de nachtbosk yn
It gûlen skuorde troch âlde dinnen
De knibbels knikten my
Ik kaam op it lûd ôf
En sette grutte eagen op
Foar my oer stie in minskewolf
Dinnenullen stutsen as prikboerdpylken
Yn ’e hûd fan it earme bist
As in sleine hûn krûpte hy op my ta
Hy gûlde; help my bêste man!… Lês fierder
Komposysje mei ljochtblauwe bikini
riist op út it sân it famke
sjocht de see
fljocht
de ljochtblauwe bikini fljocht it jonkje
mei it skepke fljocht de parasol fljocht de bal
fljocht de ljochtbal de sinnebal
it strân fljocht!
it strân fljocht oer it fjurrige it ljochtblauwe
famkesstrân fljocht de fjurrige himel oer de
ljochtparasol de sinnebal de simmersinne heech
fljocht de sylboat heech oer de sinnesee it ljochtflugge
seil fljocht hoe heech fljocht it ljochtblauwe himelljocht mei de lange
famkesskonken!
djip dêrûnder de krabben dy’t fluch oer de
ljochtblauwe ljochtboaiem fleane
it ljochtblauwe bikiniljocht it fljocht de ljochtsinne fier troch
de lange ljochtnacht de fjoernacht fljocht de nachtsinne op
út it ljochtblauwe sân it sinneljochtsjende it waarme
it ljochtkerrelige famkessân it langskonkige
sinnesân sa licht en ljocht fljocht oer myn hân hinne… Lês fierder
It Reade Paad
Sjochst it reade paad foar dy?
Kronkeljend tusken de grutte blêden
en de grouwe beammen fan in gruwelbosk?
Sjochst dy man, of nee, dy jonge,
sjochst dy jonge mei de strakke lippen?
Read is it paad dat foar him leit,
swart binne de blêden en beammen fan it bosk
en neist him rint in bleek famke, of nee, in frou
mei de hân yn ‘e bûse.
Wat wolsto, freget de man, of nee, de jonge.
Wat wolsto hie it famke, of nee, de frou sa faak frege.
Wat wolsto, raast er út en hy draaft.
De jonge draaft draaft draaft oer it reade paad,
fljocht hurd planten foarby, strûken foarby, beammen foarby,
snijt hurde lianen fuort, snijt taaie tûken fuort, snijt beamblêden fuort
hymjend, achter de pûst
en stapt mei wurge fuotten
wer fierder
oer it reade paad.… Lês fierder
Iepenbiering
ik, de sultansinne, de alnimmende, de
ierdeomfiemer
kaam swierlivich del fan myn djipblauwe treppen
skopte de hite dunen út myn skoech en
switte de see. op myn hongerich befel
riisden út it wiet de wrinzgjende froulju
sloegen wyld mei de sturt en lieten har
falle: it wie in bleate
bea fan billen dy’t him begearich
nei my takearde: lea! lea!
ik, de sultansinne, de seeswittende, ik
hillige har loai mei myn hinglippen
en fear wolkeleas op
och hoe leaf it hier fan lytse berntsjes
as helmgers groeide… Lês fierder