as ik myn hân net
beweegd hie
fiter fan myn skoech
net strúst
holle net keard,
ik hie dy net sjoen.
net it read koper
slein mei gloede
fan hertstocht, ‘t wie
net byelkoar kommen
wat fruchtber wie,
net werhelle.
it tij fan see
it triljen fan blêd,
gearfallen yn
oersichtlike mominten
it fêsthâlden
fan lok yn wurden.
wylst barren
en dwaan krúslings
troch e-mails
wrâld befleane
hastige minsken
harren tiid benimme.
fyn dan dyn plak
tichtby hûs ûnder
de krúsbeien, wêr’t
krobben mobyl
net eine, dyn klok
stilstiet yn beweging.… Lês fierder