Greet Andringa

PTSS

logo.ensafh

Ik klap de laptop ticht en gean derút. De loft stiet fol stjerren. Nuver miskien, mar ûnder de bleate bûtenloft fiel ik my altyd tichter by dy as yn ’e hûs. Earlik sein sels tichterby as op it ynternet, doe’t it noch slagge om inoar dêr te moetsjen. Ja, oan de iene kant makke dyn gesicht yn in finsterke sweevjend boppe myn tafelsblêd my altyd bliid; dyn trekken, dyn maneuvels, dyn lûd, mar oan de oare kant: it wie allegearre sa frjemd fertrage en ferfoarme, wiesto dyselde eins noch wol?, frege ik my geregeld ôf, in man fan fleis en bloed?… Lês fierder

Hindrik Wiebe Rinzema

Easy rider

logo.ensafh

Oer Meksiko besteane in soad foaroardielen. Sa wurdt der wolris sein dat de minsken dêr ride as healwizen en dat de plysje foar in pear sinten dyn bêste maat is. It earste kin ik út eigen ûnderfining befestigje, it twadde ha ik allinne yn it nijs sjoen, mar wol kin ik sizze dat se soms wat te behelpsum binne.
Hjir yn de stêd hast alle dagen de situaasje dat in pear hûnderttûzen minsken harren op itselde momint ferpleatse wolle, de measten ha gjin eigen ferfier, en dêrom ha we hjir in soad bussen. Wêr’st ek komst, der binne altyd wol bussen en hoechst nea langer as in pear minuten te wachtsjen foar de folgjende.… Lês fierder

Hindrik Wiebe Rinzema

Skodzjende ierde

logo.ensafh

It wie in gewoane wurkdei, oant de haad-non fan de katolike skoalle dêr’t ik les jou it lokaal ynkaam en eltsenien nei bûten stjoerde. Dêr krigen we te hearren dat der in grûnskodding west hie, en wat te dwaan yn sa’n situaasje. Gjinien fan de learlingen hie der wat fan fernaam, noch it alarm heard, mar dochs moast it hele protokol neilibbe wurde. Doe’t we werom wiene yn it lokaal, sei ien fan de learlingen tsjin my dat se ûnder it barren oan myn gesicht sjen koe dat ik it net al te serieus naam, en dat sette my oan it tinken.… Lês fierder

Hindrik Wiebe Rinzema

Hege need

logo.ensafh

It moat ein septimber foarich jier west ha, doe’t ik in pear mails út it heitelân kriich mei de fraach oft we hjir ek lêst hienen fan oerstreamingen. Dêr wie sprake fan op it nijs, mar de tichtste by wie hjir trije oeren wei. De rivier hjirnjonken wie faak mar in lyts streamke, dat myn earste reaksje wie dat se har mar net ûngerêst meitsje moasten want it wetter wie noch fier fuort. Mar soms rint it oars as men ferwachtet.

’t Is in oere as twa as ik de bus útstap en it universiteitsterrein opkuierje. Ik meitsje in praatsje mei de man fan de befeiliging en rin nei it sekretaariaat dêr’t ik yntsjekke moat.… Lês fierder

Hindrik Wiebe Rinzema

It Doarp

logo.ensafh

Sûnt in jier wenje en wurkje ik yn Oaxaca, in grutte stêd yn it suden fan Meksiko. In jier as wat lyn ha ik in skoftsje yn Meksiko studearre, en sa bin ik yn de kunde kaam mei in wyfke dêr, en in jier lyn ha ik besletten it dêr foar ûnbepaalde tiid te besykjen. Dan komt der by in relaasje faak ek in skoanfamylje om ’e hoeke te sjen, en no blykt de helte dêrfan út in mysterieus plak yn ’e bergen te kommen dêr’t eltsenien it hyltyd oer hat, in plak dat trochgeans oantsjut wurdt mei ‘it doarp’. It moat in ôfgelegen plak wêze mei ekstremen, sa no en dan binne der grutte feesten, mar normaal is it in stil plakje mei in protte natuer.… Lês fierder

Ulke Brolsma

Fermoardzje en yn stikken snije

logo.ensafh

‘Ik haw har fermoarde en doe yn stikken snien.’ Op de televyzje is in âld man oan it wurd. Griis hier en it boppeliif bleat. Hy hat syn pakesizzer krekt fermoarde en is der grutsk op. Sy woe mei immen fan har kar trouwe. Soks kin yn Yndia net. De famylje makket út wa’t mei wa trout. Immen dy’t him der net oan hâldt, wurdt ferstjitten of fermoarde. Ik haw mear fan dat soarte berjochten lêzen. In heit hinget syn soan oan it balkon, sadat elkenien it mar sjen kin. Noch sa’n heit mei alle leafde foar syn bern, fermoarde syn dochter en stuts it liif doe mei help fan benzine yn de brân.… Lês fierder