Ferhalen

Ytsje Hettinga

De nacht fan de seame en it skilderij

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh
De deis dat sy de earste doazen leechhelle, hie sy in seame yn de gerdinen fan de sliepkeamer lein. Lange halen mei in sloppe tried. De einen net fêst. Wêrom hie sy dat sa dien? Wie it om’t sy de trie der dan gau wer úthelje koe?
Sy moast der faak oan tinke, dy jûns. Ek, doe’t se beide nei de sliepkeamer gienen om harren del te jaan. Sy tegearre yn it nije hûs.
Sy hie it him net ferteld, fan dy seame mei dy sloppe tried. It spoeke har deis gauris troch de holle.
Wie sy bang om har op ’e nij te jaan?
… Lês fierder
Ulke Brolsma

Big Surprise

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

‘Bisto troud?’ freegje ik. Tsjin my oer sit in jongkeardel fan krekt yn de tweintich, as ik him sa skat. Hy roeit my oer de Ganges. It is seis oere moarns en ik bin op wei nei de ghats fan Varanasi oftewol Benares, de kilometerslange kades dêr’t Hindu Yndia alle moarnen it wetter yn stapt op wei nei de ferlossing. Bygelyks om net as in kikkert werom te kommen op dizze ierde, mar as it efkes kin ien kaste heger of sa. Wat de mannen oanbelanget, leafst net as frou. De Ganges, de smoarchste rivier fan de wrâld. Alle sykten dy’t je betinke kinne sitte fleurich yn it Ganges Hindu pakket.… Lês fierder

Ulke Brolsma

De prinsessen op ’e dongbult

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Ynienen ferdwynt it skerm fan myn kompjûter. Dat wol sizze, it skerm is der noch, mar troch in oalje-eftich gerdyn fan smoarge reek kin ik neat mear sjen. Sa yn ien kear! Op de taast set ik op de doar fan de ynternetwinkel ta. En mei my de oare klanten. By de doar stiet in apparaat dat sûnder ophâlden de saak folpompt mei dy goare reek. ‘Dengue.’ seit immen tsjin my. New Delhi besiket de luzige lytse mich út te moardzjen, de hiele Asarkan Road ferdwynt yn in mist fan de killer-reek. It is ien fan de twa ferskrikkingen dêr’t ik yn New Delhi mei fan krijen haw: de dengue en de Commonwealth Games.… Lês fierder

Anne Feddema

Norsk husflid

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Edvard Munch siet op ’e râne fan Fedde Friezema syn hotelbêd en skodholle.
‘Nee,’ sei de âld baas, wylst klauwend en pûlkjend oan syn grize stoppelburd, op in wize sa as Fedde noch nea earder ien ‘nee’ sizzen hearde, as hie er yn dat lytse wurdsje alle ellinde en fertriet fan ’e hiele wrâld sammele. Mar Fedde hie stadich oan genôch fan it gelul fan ’e meast ferneamde keunstner fan Noarwegen. Dy’t nammers, wier is wier, wol de reden wie dat er yn Noarwegen wie. Fedde woe nei it Munch Museet yn Oslo om einlings mei eigen eagen de ‘GJALP’, te sjen, ien fan ’e grutste ikoanen út de West-Europeeske keunstskiednis.… Lês fierder

Hidde Boersma

Fol túch yn ’e mist

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

(Foarpublikaasje fan Hidde Boersma syn ferhalebondel Fol túch de mist yn, dy’t yn maaie ferskynt by De Friese Pers Boekerij)

‘Wêr is it Beest?’ freget de kalme en goedhertige skipper, dy’t froeger noch yn Wiuwert wenne hat yn it hûs neist dat fan myn âlden, wylst er de kopspring foar my om in stegerpeal hinget.
It Beest, dy beneaming foar de skipper fan ’e Mon Désir, dêr’t ik maat op bin, hie ’k noch net heard. Mar dy namme past him oars wol.
‘Hy leit siik op bêd,’ sis ik, ‘en stelt him freeslik oan.’
‘Dat ferwûnderet my neat,’ laket er, ‘is it oars wat mei him út te hâlden?’… Lês fierder

Neeltje Bonnema

Der binne grinzen

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Se hie it ding kocht by de Hema. Op in hurde, reade plastyk ûndergrûn sit in lange priem. Earst hie se de standert yn it midden fan it buro stean, de foto fan Wouter fansiden skood.
Sa yn it midden wie miskien dochs te opfallend, krekt as soe dy priem it wichtichste wêze. En dat wie net sa, of leaver sa moast it net lykje. En it wie ek net sa, it wurk, dêr gie it om. Se hie der rjocht op. It wie der by ynbegrepen, it stie goed yn de funksjeomskriuwing. Dêr hie se goed op lette moatten, wat der krekt stie yn dy omskriuwing.… Lês fierder