Ferhalen

Hidde Boersma

‘Wat een Fries beweegt’

Pleatst op
logo.ensafh

Juster line ik mei de earmtakken op ’e balustrade fan ’e galerij fan it flatgebou yn Kanaleneiland dêr’t ik in appartemint hier. Myn buorfamke gie de doar út en sei by it passearjen: ‘Even van het laatste zonnetje genieten!?’
‘Zeker,’ kaam it út myn mûle. Wylst ik fierder line frege ik my ôf oft se werklik miende dat ik stie te genietsjen fan it ‘lêste sintsje’. It like der hjoed op dat de hjerst no echt oan ‘t mâltjirgjen slaan sil, mar goed, ek yn de winter wjerkeatst it sinneljocht wolris op ’e iisbaan.
Ik stie dus te lynjen. Dêrfoar hie ik al besocht om te lêzen yn in stúdzjeboek foar in fak dat ik falle litten ha, en ik hie in pear foto’s nommen fan it útsjoch.… Lês fierder

Jouke Hylkema

Ut goederbêstens

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

‘Hearken, der is hjir ek net folle feroare de lêste sechtich jier!’ flústere muoike de beide famkes yn it ear doe’t hja it plein oerstieken.
Fetsje en Sús seagen inoar efkes oan; sa fan, muoike koe it wolris by it rjochte ein hawwe, en yndied, it like hjir wol wat op in dekôr út in polygoon-sjoernaal, mar soks seinen je as gasten net lûdop fansels.
Sús rûn op in stuit neist in kealende man dy’t it selskip begeliede. Se frege him oft der in soad te dwaan wie yn it doarp, oft der ek lannelike kranten ferkocht waarden, oft der bygelyks ek nei de nijsberjochten harke waard, oft der yn guon húshâldings ‘überhaupt’ al in televyzje stie, oft der hjir wolris in haadpriis fallen wie fan ’e steatslotterij?… Lês fierder

Jouke Hylkema

Ynterfjû mei hânwizing

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

‘Ik bin gjin keunstner hear, mar ik fyn dy wizende earm wat tefolle passen by in
tsjoender.. in fisionêr..in politikus bygelyks!’
Byldzjend keunstner Rainer vd K. draait in sjekje, as wol er him noch eefkes tariede op in kundich andert. Hy knypt de eagen eefkes letter ta as er hoeden in smookje nimt.
‘Dêr hawwe jo al wat gelyk yn, mar de supportersferieniging woe it no ienkear sa, in fuotbaltrener wurdt ommers oansteld om oanwizings te jaan, om in klup te stjoeren’
‘O ja, dat jou ik grif ta, mar it is nochal.. foars útfallen’
Rainer vd K.: ‘De ferieniging wol in huldebetoan oan in grutheid lykas by it byld fan ‘Lenin’ yn Appelskea, it leafst in meterke as njoggen tsien heech, sadat it sis mar in ûnderdiel fan ’e Feanster skyline wurde sil.… Lês fierder

Jouke Hylkema

Ynterfjû mei hânwizing

Pleatst op
logo.ensafh

‘Ik bin gjin keunstner hear, mar ik fyn dy wizende earm wat tefolle passen by in
tsjoender.. in fisionêr..in politikus bygelyks!’
Byldzjend keunstner Rainer vd K. draait in sjekje, as wol er him noch eefkes tariede op in kundich andert. Hy knypt de eagen eefkes letter ta as er hoeden in smookje nimt.
‘Dêr hawwe jo al wat gelyk yn, mar de supportersferieniging woe it no ienkear sa, in fuotbaltrener wurdt ommers oansteld om oanwizings te jaan, om in klup te stjoeren’
‘O ja, dat jou ik grif ta, mar it is nochal.. foars útfallen’
Rainer vd K.: ‘De ferieniging wol in huldebetoan oan in grutheid lykas by it byld fan ‘Lenin’ yn Appelskea, it leafst in meterke as njoggen tsien heech, sadat it sis mar in ûnderdiel fan ’e Feanster skyline wurde sil.… Lês fierder

Klaske Hiemstra

Fleach

Pleatst op
logo.ensafh

It wetter dripte op ’e flier. Hy hearde it wol, mar seach ta it rút út. Dit wie belangryk. Hy mocht him net ôfliede litte, no.
Ynienen rûn er nei syn buro en die syn e-mail iepen. Gjin berjochten. Hy begûn oan in nije e-mail:
‘Achte hear, mefrou.
Hjirby stjoer ik jo de tekst fan in lytse advertinsje:
“Joast, it oere fan de wolf is kommen.
Ik bin noch net klear mei dy.”’
Wat soe er skrikke, as er dit lies, yn alle kranten dy’t er betinke koe. Joast soe him skamje en him ferûntskuldigje, dat er sa hûnsk west hie.… Lês fierder

Jemke Visser

La douce France

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Sinneblommen en nochris sinneblommen, fjilden fol mei sinneblommen.
En doe ynienen, tsien oere jûns, dêr wie it ferlossende buordsje oan de kant fan de wei:
‘Camping Le Lac des Trois Vallées 3 KM’.
‘Hoi, hoi,’ rôpen Marte en Symen .
‘Wat is it hjir near,’ sei Tsjibbe, ‘ik ha der pine yn ’e harsens fan.’
Syts suchte.

Se wiene de moarns om trije oere yn it tsjuster ôfset.
‘Ik feech der yn kear hinne.’ As administrateur by it pleatslik transportbedriuw wist er ommers alles fan ynternasjonale logistyk en de âld Volvo ried noch as in tierelier.
Sa’n caravanreiske… dêr draaide er de hân net foar om!… Lês fierder

Ate Grypstra

Maitsen

Pleatst op
logo.ensafh

– In tsjuster teltsje –

Nacht. De stêd is útstoarn. De wyn en de storein hawwe stilswijend in ferbûn sletten om de minsken yn har hûzen finzen te hâlden. Der bliuwt foar de ynwenners fan Ljouwert net folle oars oer as mar betiid it sêfte nêst op te sykjen, dêr’t it rûzige twatal har pleagjen bliuwt mei ûnrêstige dreamen.

Jurjen Slauerhof weaget him op dit lette tiidstip noch al efkes op strjitte. Hy moat wol. De hûn moat perfoarst noch útlitten wurde. Altyd om kertier foar tolven. Altyd.
Fêste patroanen binne ommers goed. Dy trochbrekke jo net samar even. Net om’t jo eigentlik deawurch binne.… Lês fierder