Ferhalen

Albertina Soepboer

In lytse betinking

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Wat ik die op 4 maaie jûns om acht oere twa jier lyn, dat wit ik noch goed. De betinking sjen foar de deaden op de Dam. Bûten wie it deastil. Dêrnei kaam de gaos dy nacht. In brân mei in deade en in enoarme skea. Wat it libben wie, dat stie op de kop. Ik skreau in kollum foar Farsk. Dy’t ik net publisearre. Omdat it it idee joech oft der mei taal wat fan te sizzen wie. Dat wie net sa. Der wie neat fan te sizzen. De gewoane foarmen fan logika wienen op. In pear wiken letter stoar myn kat oan de gefolgen fan de brân.… Lês fierder

Albertina Soepboer

Paad

Pleatst op
logo.ensafh

Ien is kaam hjoed en hat mei in grutte spuit izer yn ’e loft blaasd. Hy rint yn ’e achtertún en sjocht omheech. It waarme en losse sân kribelet ûnder de fuotten. Fan ’e moarn betiid is de wyn lizzen gien. No wurdt it hyt en sil it boppe de heuvels trilje. Sokke saken is er wis fan. Net wa’t al dat griis yn ’e loft spuite hat. Der is ek gjinien om soks te freegjen. Olla is fuort en hy sjocht nei de reade swimbroek dy’t se him jûn hat. Oait joech se him sokke saken doe’t de romte tusken de wolken noch foar it grutste part fan ’e tiid gewoan blau wie.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

Dwatte yn ’e djipten

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Koate wurdt wekker en rekt him ris goed út. Hy hat goed sliept fannacht, al snoarke Dwatte no en dan wol lûdroftich. Mar dêr is er sa stadichoan aardich oan wend en dat kin syn nachtrêst net folle mear ûnderbrekke. Wat moat er no hjoed werris by de ein ha? Hy kin wol begjinne mei it ynspektearjen fan de groep, as elkenien der noch wol is en as der net in nijenien bykommen is. Dat bart de lêste tiid oars wol folle faker en hy kin net sizze dat it him noasket. Dan is der minder iten foar elk, want de basisregel bliuwt wol dat se alles earlik parte moatte.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

Dwatte yn ’e djipten

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Koate wurdt wekker en rekt him ris goed út. Hy hat goed sliept fannacht, al snoarke Dwatte no en dan wol lûdroftich. Mar dêr is er sa stadichoan aardich oan wend en dat kin syn nachtrêst net folle mear ûnderbrekke. Wat moat er no hjoed werris by de ein ha? Hy kin wol begjinne mei it ynspektearjen fan de groep, as elkenien der noch wol is en as der net in nijenien bykommen is. Dat bart de lêste tiid oars wol folle faker en hy kin net sizze dat it him noasket. Dan is der minder iten foar elk, want de basisregel bliuwt wol dat se alles earlik parte moatte.… Lês fierder

Aggie van der Meer

Underweis nei Den Haach

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Achter syn holle: Babel, fingers dy’t wize. Yn gjin fjilden en wegen Van Brunswijk.
De spegel liicht net.
Hy skuort it servet foarwei, faget de lêste brij fan ‘e mûle.
Gjinien hat syn swypke, syn tinnen soldaatsjes en lykas de oaren slacht ek sy syn ôfkomst net acht.

Sy sil him rêde. Sy knipt mei de fingers en in hiele armee stiet klear.
Hy wol gjin armee. Hy wol op bêd. Sil sy..? Nee, moai oanbean, mar net ien mei hannelswaar ûnder de rokken. Ek goed, pannen genôch oer it fjoer.
Hy sil dochs wol witte…? Ja, ja, de siederij kin gjin útstel ferneare.… Lês fierder

Ate Grypstra

Dwylsin, in minderke

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

“Dus at ik it goed begryp woenen jo wolris wat oars?”

It lytse mantsje dat tsjinoer de yntersedint fan it útstjoerburo sit, knikt.

“En jo hawwe jo ek al ynskreaun by it arbeidsburo?”

Wer in knikje.

“O nee, wy moatte op ’t heden CWI sizze, no? ‘Centrum voor Werkzoekende Individuelen’… Wat in namme, net? See-wee-y, hoe komme se derby? Haha… Mar goed, ik ha my fertelle litten dat de Stjerliken deselde ôfkoarting brûke. It bekt foar gjin meter, fyn ik. Wat tinke jo derfan?”

It keardeltsje lûkt ris oan ’e skouders. “Och…”

“No, ik fyn ’t mar neat. Jo moasten ris witte hoefolle jild der tsjinoan goaid is om dat logo te fernijen en sa.… Lês fierder

Hidde Boersma

Ljochtknopke

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

De nije bondel Hollânske gedichten fan ’e Pionier, dy’t earder ris fungearre as manager fan ús Fryske dichters, waard presintearre yn ’t skriuwershol Perdu te Amsterdam. Populêr is er, de Pionier. Myn heit, de ‘Imammie fan Wiuwert’, en ik hiene reservearje moatten. Dat hiene we net ferwachte. De rigel wachtwurden om binnen te kommen wie: ‘Mijn vader is speciaal uit Friesland komen rijden.’ Nei ‘t ik se (foar de twadde kear) útsprutsen hie, sei de smelle útsmiter: ‘Oké, roep je vader maar, jullie mogen naar binnen.’

De jûn waard presintearre troch twa Peter van Vosses, se kamen fan Zeeuws-Vlaanderen, dy’t de ferhalen fan ’e bruorren Klinkhamer as in reade trie troch de rige performers riuwden.… Lês fierder