Redaksjoneel

It earste nûmer fan Ensafh stean mânske stikken yn, sa as twa yngeande besprekken, it iene fan Sipke de Schiffart syn roman Sjappy troch Geart Tigchelaar en it oare fan Elmar Kuiper syn dichtbondel Wite Mûle, Swarte Molke troch Teake Oppewal, dêr’t it hiele oeuvre fan Kuiper by te praat komt.
It nûmer iepenet mei in iisbaangedicht fan Jacobus Q. Smink (mei dêrop folgjend as reaksje in iisbaangedicht fan Eppie Dam) en it einiget mei in ferhaal fan Geart Tigchelaar.
Mei it neamen fan Jacobus Q. Smink en Geart Tigchelaar komme wy ek op in oar sjapiter.

Twa gatten
Yn de redaksje binne twa gatten slein, sawol Jacobus Smink as Geart Tigchelaar ha de redaksje ferlitten.… Lês fierder

Redaksjoneel

Dit nûmer begjint mei in nogedicht fan Edwin de Groot:

gjin miste woartelstokken dêr’t noch in leat út omheechsjitte kin
of koppige pitsjes dy’t yn lytste holtsjes ôf sitte te wachtsjen
oant it klimaat in oar gesicht sjen lit

In nogedicht is ek dat fan Anne Heegstra:

Krieën gekjeie, krasse harren leafdeslieten.
Nijsgjirrigens docht harren swijen yn krunen
om’t oer it grint ienlik fjouwer minsken geane.

Mar der is wat dat oangiet mear. Wat Anne Feddema yn it gedicht ‘19717’ fertelt hat ynienen in konneksje mei no en it slagget Hein Jaap Hilarides om syn besprek fan de troch Lubbert Jan de Vries gearstalde bondel mei Amerikaanske outlaw- en beatpoëzij Eigentrieds ôf te sluten mei: ‘Mei it fers it sied wêze yn dizze tiden fan firus.… Lês fierder

Redaksjoneel

Mei nocht, wille en ynmoed dit nûmer gearstald, wâlet foar it redaksjoneel dit yn my op.

De driuw
Om yn it Frysk literatuer te bedriuwen moatst knap eigensinnich wêze. Dochs? Of is it foar ien dy’t yn it Frysk grutbrocht is de maklikste wei? Kin hy of sy it miskien allinne mar foarinoar krije yn it Frysk? Wis it skriuwen yn it Frysk moat noch wol leard of byspikere wurde. Mar wat driuwt ien dy’t fan hûs út net Frysk praat om it Frysk oan te learen om Frysk skriuwer te wurden? Earne moat it skriuwen yn it Frysk, de Fryske literatuer oanlûkingskrêft ha.… Lês fierder

Redaksjoneel

Cædmon en Bernlef

Yn it twadde part fan it nûmer wurde hiel wat siden wijd oan in literêr-histoarysk ûnderwerp: twa dichters út de achtste iuw. Geart fan der Mear skriuwt oer Cædmon, de dichter fan it earste Aldingelske en dus Ingelske gedicht. Redbad Veenbaas bûcht him oer de mooglikheid dat fan ús eigen Bernlef, fan wa’t neat bewarre bleaun is dochs wat op skrift fêstlein is, dan wol gjin Aldfrysk, mar miskien wol de Aldsaksyske Heliand. Yn beide artikels wurde sawol Cædmon as Bernlef ferlykjenderwize neamd. It bliuwt foar ûndersikers in útdaging om ankerplakken út it ferline noch mear in gesicht te jaan.… Lês fierder

Poëzy
Yn dit nûmer stiet moai wat poëzy, bygelyks dy yn it Snitsers fan ’e hân fan Henk van der Veer en út it Deensk troch Geert Tigchelaar oersette gedichten en it fêste proazagedicht fan Nyk de Vries. In tal rigels út de oare gedichten: ‘mar hy sit al op in eigen stoel’ (Hidde Boersma), ‘swiersoer fielnear / befret bekrûpt beswolget my’ (Ruerd Smaling), ‘Fanút swiet swit / Sliepstân opsteansprong/ Yn in hjitteweachsimmer’ (Anne Feddema), ‘myn hert is in gleone waarmtepomp’ (Gerrit de Vries), ‘jierliks de garibaldi fan in karmaster’ (Marije Roorda).

It poëtysk oeuvre fan Tsjêbbe Hettinga
Cornelis van der Wal hat him bûgd oer It faderpaard, de twatalige (Frysk en Nederlânsk) bondel mei alle poëzy fan Tsjêbbe Hettinga.… Lês fierder

Redaksjoneel

Dit earste nûmer fan 2019 stiet in artikel yn dat yn omfang alle oare bydragen fier oertreft. It is dêrom achter yn it nûmer pleatst sadat de gedichten, in ferhaal en in essee earst de romte krije dy’t se fertsjinje.

Oppewal oer Swallows and Floating Horses
It bedoelde artikel, fan de hân fan Teake Oppewal, is in wiidweidige, yngeande, mar tagelyk yn syn ûnderdielen ek kompakte resinsje fan it boek Swallows and Floating Horses, in grutte Ingelsktalige blomlêzing fan de Fryske literatuer. It boek is in wichtige útjefte, Oppewal syn artikel is dêrby sawol as resinsje as yntroduksje tige fan belang.… Lês fierder