Poëzy
De oarspronklike poëzy yn dit nûmer is fan Hindrik Spin en Jacobus Q. Smink.
Spin dichtet:
As is ‘t fjurrige leafde dy’t ik yn dy skroei;
No sykhellest wer frij en mei ik daalk
Smink seit dit:
ik bin ien dy´t ris in stientsje fynt
dat achterlit as tonge fan fjoer
Kollums
Yn syn kollum ‘Ynienen tocht ik it’ skriuwt Skermer: ‘Ik hoech dêr net te farren, want it is dêr net sa as it yntinsivearre byld dat ik yn ’e holle ha.’
Willem Winters hie it even nuver yn ’e holle (‘Der wurdt in soad praat oer minsken dy’t te min nei keunst sjogge, mar kin it ek te folle wêze?’),… Lês fierder