Der wenne in mantsje yn Fryslân dy’t o sa hâlde fan dat lân en benammen fan dy syn kultuer, histoarje en taal. Lykwols waard der troch minsken fakentiids nuver nei harke as er fertelde dat dat syn hobby wie en dat er dêr ek graach syn profesje fan meitsje wolle soe. Dat raasde oan ’e protters, wiene dy minsken fan betinken en soe grif net slagje.
Mar it mantsje wie dwers as kramtied en sette troch mei syn pielerijen. Mar de minsken krigen gelyk. De jildkranen waarden manmachtich tichtdraaid. Alles kaam stil te sitten, it mantsje kaam thús te sitten en koe it allegearre allinnich mar troch syn ruten wei oansjen en folgje.… Lês fierder