Henk van der Veer

De Krinkjespuiers

logo.ensafh

 

 

ut harde leven fan bealegen en werken
foar ut dageleks broad met boaterhamwurst
hewwe de mannen al un moai skoftke achter hun laten
wat bliëft is ut sabeare krinkjespuien
op un noflek roestfrij stalen designbankje
in de skadúw fan ‘e klokkestoël bij de Groate Kerk

intussen fliegt de tiid fliegensfluch foarbij
is ut al feul later as de ouwe mannen denke
mar wie maakt um nou druk over foarbije dagen
sulang’t Dirk S. Donker – de stadbeiaardier-
ut karreljon in de koepel bespeult
de wizers skokkerech traach hun gang gaan… Lês fierder

Annemette Kure Andersen, Geart Tigchelaar

Annemette Kure Andersen

logo.ensafh

 

https://youtu.be/jb0b5dIn3Gg

Dichter: Annemette Kure Andersen
Kamera, bewurking en ûndertiteling: Geart Tigchelaar

De tredde út in rige koarte filmkes dêr’t Deenske dichters yn oan it wurd komme oer wat it foar harren betsjut om dichter te wêzen.

Yn Youtube it ikoantsje ‘Ondertiteling’ oanklikke foar de Fryske ûndertiteling.

*

VIII

Der wurdt sein dat in klaver
mei fiif blêden ûngelok
bringt ik moat tajaan dat
ik de hiele simmer lang
in fiifklaver meidroegen haw
yn myn bûse fan myn fest
wat no as ik hiel
foarsichtich fuorthelje in
inkeld blêd soe it gelok
my dan folgje as in
flinter dy’t besiket
om te fleanen mei syn heale
wjokken

Oersetting Geart Tigchelaar

VIII

Det siges at en kløver
med fem blade bringer
uheld jeg må tilstå at
jeg hele sommeren har
båret en femkløver i
lommen på min trøje
hvad nu hvis jeg ganske
forsigtigt fjerner et
enkelt blad vil heldet
så følge mig som en
sommerfugl der søger
at flyve med sin halve
vinge

 

Ut:
Fraktur
Borgen 2000
ISBN: 9788721012908… Lês fierder

Nadie Hania

Lân dêr’t wûnders barre

logo.ensafh

 

 

Mearkelân,
troch it sjochglês
stiet de faam yn al har pracht
har hier yn in gerdyn fan sulveren rein,
har sêfte hûd gloedzjend yn it ferskûle ljocht.
in twingende koarts stiicht
as de feint ferskillende manieren besiket
har yn it unthâld op te lûken
wylst er himsels yn it ferhaal skriuwt.
earme jonge dûm “útsinnich” yn syn dilemma, hy wit,
dat dit gjin maklike ferlieding wêze sil
hoe glindich driuwend syn langst opkomt
as er dernei langet om de selsopleine ûnthâlding fan ús heldinne te beëinigjen
hite moarnsmûklaach yn novimber
en ús ynkringer hat ús faam ferliede
mei waarme tuten swieter as ryp fruit
in wyldens beweecht der yn de bloedbaan
no ûndersiket er stadich en leaflik har ûnoantaaste lichem
as se ûnder syn delikate slaggen huveret
en triljend omheechkomt, om nei in koartseftige hichte te stigen
in skronfelich rige oan de himel
dêr’t dompige hoekjes súntsjes yn fokus komme
en ferspije om har gean te litten,
dan riert de passy, stadich yn syn djipten
no priuwt er har geheimen, dielt har wille.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Oan de sinnegod / Dem Sonnengott

logo.ensafh

 

 

Oan de sinnegod

Wêr bisto? dronken jokket de siele my
Fan alles fan dyn wielde, want nyskes wie ’t,
Dat ik it seach, hoe’t, wurch fan syn
Reis, de oanbidlike goadejonge

De jonge lokken baaide yn ’t wolkegoud;
En no noch eagje ik as fansels nei him;
Mar fier is er nei fromme folken,
Dy’t him noch earje, hinnereizge.

Dy leavje ik, ierde! ommers, do treurst mei my!
En ús fertriet dan omslacht, as bernesmert,
Yn slommersliep, en sa’t de winen
roetse en reauntsje yn ’t snarespul,

Oant him de masterfinger in moaier toan
Untlokt, sa boartsje dize en dream om ús
oant de beminde wer ferskynt en
Libben en geast har yn ús ûntstekke.… Lês fierder

Jacobus Q. Smink

salang’t

logo.ensafh

 

 

salang’t

har brune fytske by my binnen stiet
kin ik de hiele wrâld oan, hoe kin
dat no, no ja, ik wit it wol mar fertel

it, oan nimmen net; lit se mar yn de
stront dy apekoppen en bearelullen
wylst leit se hjir en sliept de wrâld

en ik sjoch nei har as wie se ien en
al wûnder; se is faaks in muze mar
ik wol justjes mear, geduld is grut

ha gjin haast, mar bin in sneinsbern
lykas in skouwe kat komt se dochs
werom en alle kearen wat tichterby

nea en nea krigest my, mar ik ha har
gjinien oars dy’t dêr patint op hat, ik
wol, fiel my like sterk as bijehunich … Lês fierder

Mads Mygind, Geart Tigchelaar

Mads Mygind

logo.ensafh

 

https://www.youtube.com/watch?v=2TeUK0oqOoc

 

Dichter: Mads Mygind
Kamera, bewurking en ûndertiteling: Geart Tigchelaar

De twadde út in rige koarte filmkes dêr’t Deenske dichters yn oan it wurd komme oer wat it foar harren betsjut om dichter te wêzen.

*

it is moarns
dat ik besykje om wekker te wurden
wêrom skynt de sinne
wêrom skadet de moanne
ik sammelje myn tosken yn ’e mûle, de boaten yn de haven
skyt op in hendikept húske om my befoarrjochte te fielen
fyn twa asperines yn myn kontbûse
in pineholle dy’t ferdwynt
it is moandei
in ferskuorrend soad
op de rûnwei
slacht in sike-auto de sirene oan
de tillefyzje jout keunstmjittich azem
oant op ’e dei fan hjoed
dy’t harren útstrekke
loai as in hûn
ik sjoch Tour de France
it fjild is in iezing swimmende hjerrings dy’t ik
wider wurden en wer byinoar lûken seach
lykas de tumor yn ús beppe har mage
yn myn famylje gean wy dea oan kanker
dat hawwe wy al generaasjes lang dien
sa is it oan ús om de dagen yn te foljen

Oersetting Geart Tigchelaar

 

det er morgen
jeg forsøger at vågne
hvad skinner solen for
hvad skygger månen for
jeg samler mine tænder i munden, bådene i havnen
skider på et handicaptoilet for at føle mig privilegeret
finder to Panodiler i baglommen
en hovedpine der forsvandt
det er mandag
vildt meget
oppe på ringgaden
slår en ambulance ud i en sirene
fjernsynet giver kunstigt åndedræt
til de her dage
der strækker sig
dovent som en hund
jeg ser Tour de France
feltet er en sildestime jeg så
udvide og trække sig sammen
som svulsten i min mormors mave
i min familie dør vi af kræft
det har vi gjort i generationer
så er det op til os selv at fylde dagene ud

 … Lês fierder

Jacobus Q Smink

de laatste eer

logo.ensafh

 

 

de karajonge fytst op ’e krykkrak, wiet grien ferve
in dûbelstange, fan de sate fan heit en mem
kofferke achterop foar wiken skjinne klean
nei de kop-hals-romp fan jan en jehanne

sy smookt sjekjes, dat is apart (foar in mem)
heit jan is in neef fan ús heit, hy is okee en âlder
kiestra syn froulju lêst er en jantsje (13) fielt har beurske
neffens him en hy wasket him sa goed, ik rûk de klok

letter rint er by syn simca wei
en falt samar op it gers
meand mei syn harre seine
earder op ’e dei

mar katten kin er oan ’e line hingje
as der in boarre tefolle is of se binne minnich
en it is gesellich as jehanne krúm praat
en paft as kúnre, wylst er syn kiestra lêst

sykje harren stien yn sondel, ik rûk de drum
twaris nocht te beroerd om nei de begraffenis te gean… Lês fierder