It-toni tar-ram ta’ Malta
lil Antoine Cassar
Il-poeta jeħodna għal passiġġata mar-raħal tiegħu.
Fi ġnien imdawwar bil-ħitan jikbru l-larinġ u l-mandolin.
Lês hjir fierder (pdf)… Lês fierder
It-toni tar-ram ta’ Malta
lil Antoine Cassar
Il-poeta jeħodna għal passiġġata mar-raħal tiegħu.
Fi ġnien imdawwar bil-ħitan jikbru l-larinġ u l-mandolin.
Lês hjir fierder (pdf)… Lês fierder
skûleblinkboartsje
stodampen skowe loft, see en strân yn inoars earmen
splite kuierders op yn twa aparte helten sûnder liif
hollen en skonken nimme elk har eigen rûte en paad
nije kombinaasjes wurde berne yn tsjûke mist
oplein partnerruiljen bringt minsken op ‘e doele
skûleblinkstrânboartsjen mei knypeagjende ljochttoer
fjoerwetter
trotwaartegels baarne sûnder fjoer en reek
protters falle dea en rikjend út ‘e sulveren loft
sinnebril ferfoarmet hânwizer ta Don Quichote
molewjukken draaie wyld op sinnesellen
seemokken sile mei paraplu’s yn brede bekken
ûnwaar jeit de see oer strân en dyk en lân
monologen
sniewolken skowe sinne en ljocht fansiden
nacht en kjeld oerhearskje dei en waarmte
wrâld wurdt lytser, teart de gerdinen ticht
buorlju binne wytsnijd, sykheljen is in selspetear
oer strjitte en paad rinne parallel de monologen
ôf en ta ûntstiet der wat ferbining op in krusing
*
Rinnend lâns it 4 km lange strân fan Hendaye op de lette jûn- elke dei in oardeloere – mei útsjoch op de Atlantyske Oseaan, kamen dizze fersen/observaasjes eins fansels yn myn kop omheech; as ik wer thús wie skreau ik se op, sa likernôch tusken novimber ’15 en septimber ’16.… Lês fierder
tusken de spegels yn lis ik
om harren hinne
de noasje fan plôken hier
in swym sjampoo
en it drokke tsjotterjen
deselde ekster op it platdak
leit krekt nei acht jier anty
kreaket it izeren bêd fan marktplaats
mei útsjoch op útstalde etalaazje
poppen fan minne en sjouke
de oanwaaikat
fan gleone hannen en fuotten
oars net nedich as in smoarch
lekken bewuolle yn ’e ivichheid
fan de lange sneintemoarn
wetterspikerbêd
hjitte trillet op ’t wetterstrân en see
kerlen sân ûntflamje en wurde fjoer
de oseaan falt yn harsels werom
grutte-lytse famkes dûnsje in seeballet
fakirs op de flamjende spikerbêden
sjowe sjongend it ferline en de takomst
fata morgana’s
sinne toveret skippen yn ‘e loft
fleanmasines farrend yn de see
achter sinnebrillen stoarje minsken
wetter streamt fan wolk nei wolk
stoarm horizontaal fan súd nei noard
toarst tsjoent eagen om yn toverkikers
skroeide stilte
golfbrekkers hâlde tagelyk de siken yn
ien op de top, de oare ûnder oan de foet
stilte skroeit de wetterlongen leech en ticht
achter myn eagen mûskopje fragen-tinksels
oant it lûdfakuüm ûntheitsterjend iepen batst
gedachten op ‘e rin slaan troch it skomjend wetter
*
Rinnend lâns it 4 km lange strân fan Hendaye op de lette jûn- elke dei in oardeloere – mei útsjoch op de Atlantyske Oseaan, kamen dizze fersen/observaasjes eins fansels yn myn kop omheech; as ik wer thús wie skreau ik se op, sa likernôch tusken novimber ’15 en septimber ’16.… Lês fierder
Dit is de fjirde ôflevering fan in rige koarte reaksjes/sinjaleminten op dichtbondels dy’t yn ‘e beneaming komme foar de Gysbert Japicxpriis 2017. Ensafh ropt de lêzer op om ek op de bondels te reagearjen. Dat kin op it bewende redaksjeadres. Klik hjir foar diel 1, klik hjir foar diel 2, klik hjir foar diel 3.
De longlist fan de útkommen bondels is opskjinne troch J.Q. Smink en is hjir te finen. (pdf). Dizze list befettet links nei de reaksjes.
Sa gau’t ik by it lêzen fan in poëzijbondel oanstriid krij en pak der in potlead by, dan wit ik dat it goed sit.… Lês fierder
Oarekant fan it lûd, soms, kleur
Kalme geast, ûnderdompele,
yn it alderwytste, en waarmste giel.
molekulen binnenyn,
fine fermoedsoening
mei de ûneinichheid.
Sulverwyt Merkuriusfocht,
skilderet myn biente
mei it sêfte ljocht.
Do bist werom.
Ryklik, waarm sâlt,
wetter hat my ynkapsele.
Sels yn dizze stoel,
yn dizze lege keamer.
Op it droege.… Lês fierder
Ik ha it earder nea sa foarsichtich dien
De swiete drankjes fan dyn mûle
Binne as kastielen wosken yn hunich.
Ik ha it earder nea sa foarsichtich dien.
Do hast in kring fan kastielen
Om myn pimel set en litst se wimelje
as it sinneljocht op ’e wjokken fan fûgels.
(Oersetting: Piter Boersma)
*
I’ve Never Had It Done so Gently Before
The sweet juices of your mouth
are like castles bathed in honey.
I’ve never had I done so gently before.
You have put a circle of castles
around my penis and you swirl them
like sunlight on the wings of birds.… Lês fierder