Henk Nijp

nije wegen

logo.ensafh

 

 

in muorre fan weagjend grien
wâlet d’ âld slieperdyk by del
lizzend op it meanfjild
yn in gerswek mei skoare kanten,
stoareagje ik sliepdronken
omheech nei wolkens
twirjend ûnder it blau

ik huverje fan eangstswit
of de lichte simmerrein,
it bin de trochwekke nachten,
net langer gean ik oer
it paad fan miste kânsen
of folgje healwize tinzen as
in jachthûn de rook fan de ridel

wer ûnderweis lit ik mei
wat wjeraksel en lichte weemoed
âlde prinsipes en ideeën
achter, bedobbe neist de
ûnskuld fan eartiids

even earder oan de dyk,
tysket noch wat stowend grús
fan naïve dreamen en
tinne idealen… Lês fierder

Sipke de Schiffart

Unk yn Utert

logo.ensafh

 

it stopljocht stie op read,
dochs woe in frou
noch gau efkes de strjitte oerstekke

kôgjend op in stikje kaugom,
in lytse poppe mei tinne hierkes
yn in doek foar it liif

in meter fierder, noch gjin tel letter,
sloech in dûbelliddige stedsbus
harren mei faasje tsjin de strjitstiennen

twa miggen yn ien klap,
tocht de misantroop
lyk efter harren op ’e stoepe

hy stie dêr te wachtsjen
en hie mei syn foarse stal
har útsicht behindere

doe stiek er sels oer,
al wie de strjitte withoe read,
it stopljocht stie op grien… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Sinneûndergong / Sonnenuntergang

logo.ensafh

 

 

Sinneûndergong

Wêr bisto? Dronken skimert de siele my
Fan al dyn sillichheden; want krektlyn is ’t,
Dat ik fernaam, hoe’t, gouden toanen
ryk, it sa hearlike sinnefeintsje

Syn jûnich liet op himelske liere puond’;
En rûnom klonk it fan bosk en hichte nei.
Dochs fier is er nei fromme folken,
Dy’t him noch earje, syn wegen gongen.

Oersetting: Piter Boersma

*

Sonnenuntergang

Wo bist du? trunken dämmert die Seele mir
Von aller deiner Wonne; denn eben ists,
Daß ich gelauscht, wie, goldner Töne
Voll, der entzückende Sonnenjüngling

Sein Abendlied auf himmlischer Leier spielt’;
Es tönten rings die Wälder und Hügel nach.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Byfal fan minsken / Menschenbeifall

logo.ensafh

 

 

Byfal fan minsken

Is net hillich myn hert, moaier fan libben fol,
Sûnt ik leavje? Wêrom achten dochs jim my mear,
Doe’t ik grutsker en wylder,
Wurderiker en leger wie?

Och! De kliber foldocht, wat foar it merkplein doocht,
En de feint hat allinne heech dy’t har macht brûke;
Oan it godlike leaut dochs
Inkeld ien, dy’t it sels ek is.

Oersetting:Piter Boersma

Menschenbeifall

Ist nicht heilig mein Herz, schöneren Lebens voll,
Seit ich liebe? Warum achtetet ihr mich mehr,
Da ich stolzer und wilder,
Wortereicher und leerer war?

Ach! Der Menge gefällt, was auf dem Marktplatz taugt,
Und es ehret der Knecht nur den Gewaltsamen;
An das Göttliche glauben
Die allein, die es selber sind.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

kutsjebef

logo.ensafh

 

 

by it slikjen fan dyn poes
moast ik ynienen
(net dat ik it woe ofsa)

tinke oan ús mem
sei altiten
mei útslaand lûd
katten bin’ smoarge bisten
dertsjinyn bringend
poezen bin’ o sa
skjin op harsels

gau trochslikjend
betocht ik my
wie it wol faker ûniens mei ús mem… Lês fierder

William Butler Yeats, Eric Hoekstra

By William Butler Yeats: Peaske 1916

logo.ensafh

 

Peaske 1916 giet oer de gewelddiedige dea fan fjouwer Ieren dy’t troch de Ingelsken deasketten waarden. Dat is no hûndert jier ferlyn en wurdt yn Ierlân op grutte wize betocht. Ien fan dy fjouwer “martlers” wie de man dy’t mei Maud Gonne troude. Maud Gonne wie Yeats syn muze, de frou dy’t er jierrenlang yn syn gedichten besongen hie. Dat Yeats ferlear it fan syn konkurrint yn ‘e leafde, McBride. Oer de man dy’t mei syn muze troude skriuwt Yeats yn it gedicht dat hjir oerset is:

Oan dy oare hie ik gjin nocht,
dat wie in sûpert en in blast.Lês fierder