Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Sinneûndergong / Sonnenuntergang

logo.ensafh

 

 

Sinneûndergong

Wêr bisto? Dronken skimert de siele my
Fan al dyn sillichheden; want krektlyn is ’t,
Dat ik fernaam, hoe’t, gouden toanen
ryk, it sa hearlike sinnefeintsje

Syn jûnich liet op himelske liere puond’;
En rûnom klonk it fan bosk en hichte nei.
Dochs fier is er nei fromme folken,
Dy’t him noch earje, syn wegen gongen.

Oersetting: Piter Boersma

*

Sonnenuntergang

Wo bist du? trunken dämmert die Seele mir
Von aller deiner Wonne; denn eben ists,
Daß ich gelauscht, wie, goldner Töne
Voll, der entzückende Sonnenjüngling

Sein Abendlied auf himmlischer Leier spielt’;
Es tönten rings die Wälder und Hügel nach.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Byfal fan minsken / Menschenbeifall

logo.ensafh

 

 

Byfal fan minsken

Is net hillich myn hert, moaier fan libben fol,
Sûnt ik leavje? Wêrom achten dochs jim my mear,
Doe’t ik grutsker en wylder,
Wurderiker en leger wie?

Och! De kliber foldocht, wat foar it merkplein doocht,
En de feint hat allinne heech dy’t har macht brûke;
Oan it godlike leaut dochs
Inkeld ien, dy’t it sels ek is.

Oersetting:Piter Boersma

Menschenbeifall

Ist nicht heilig mein Herz, schöneren Lebens voll,
Seit ich liebe? Warum achtetet ihr mich mehr,
Da ich stolzer und wilder,
Wortereicher und leerer war?

Ach! Der Menge gefällt, was auf dem Marktplatz taugt,
Und es ehret der Knecht nur den Gewaltsamen;
An das Göttliche glauben
Die allein, die es selber sind.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

kutsjebef

logo.ensafh

 

 

by it slikjen fan dyn poes
moast ik ynienen
(net dat ik it woe ofsa)

tinke oan ús mem
sei altiten
mei útslaand lûd
katten bin’ smoarge bisten
dertsjinyn bringend
poezen bin’ o sa
skjin op harsels

gau trochslikjend
betocht ik my
wie it wol faker ûniens mei ús mem… Lês fierder

William Butler Yeats, Eric Hoekstra

By William Butler Yeats: Peaske 1916

logo.ensafh

 

Peaske 1916 giet oer de gewelddiedige dea fan fjouwer Ieren dy’t troch de Ingelsken deasketten waarden. Dat is no hûndert jier ferlyn en wurdt yn Ierlân op grutte wize betocht. Ien fan dy fjouwer “martlers” wie de man dy’t mei Maud Gonne troude. Maud Gonne wie Yeats syn muze, de frou dy’t er jierrenlang yn syn gedichten besongen hie. Dat Yeats ferlear it fan syn konkurrint yn ‘e leafde, McBride. Oer de man dy’t mei syn muze troude skriuwt Yeats yn it gedicht dat hjir oerset is:

Oan dy oare hie ik gjin nocht,
dat wie in sûpert en in blast.Lês fierder

Rein de Lange

foarmen fan letter

logo.ensafh

 

 

op it lege strân hearde ik in bern
laitsjen, ús soantsje smiet wer
boartlik in bal omheech

do kaamst derby
sloechst dyn earm
leafdefol om my hinne

ik seach dyn langst
de jonge dy’t dyn oanwêzigens
net opmurk, rekke betize

yn it letter dat wy sels foarme hiene
in fersplintere libben
elk op syn eigen paad… Lês fierder