Edwin de Groot

Paris freed de 13e 2015

logo.ensafh

 


 

As blêden yn in novimberstoarm
ha se belies jûn op it terras
stiet in jonge plysjeman hy eaget lyts
yn syn stoere kûgelfrije fest

in kollega komt by him stean
hy brekt syn triennen falle
sa as lytsjild of winkelweinmuntsjes
pardoes út ‘e broeksbûse weirinkelje kinne

hy moat nei hûs ta skilje
nimt syn leafste op
binn’ de bern wol thús

in dei letter komt in heit
mei syn lytse soan op TV ta einbeslút
dat de kweageasten gewearen hawwe
mar wy blommen en kearsen

it is te hoopjen dat de lytse plysjeman
yn syn stoere kûgelfrije fest
thús in selde treast oerkommen is… Lês fierder

Reinold van Oevering

Der Mensch ist, was er isst

logo.ensafh

 

By de yngong fan de supermerk
trof ik in âld mantsje,
fan wa’t ik wist dat ús heit him kend hat.
Hy droech in pet en in bril,
as wienen it fermommingen.
Oarspronklik kaam er út Skraard,
dêr hat er buorke.

Ik koe net op de namme komme,
wifeljend bleau ik stean,
hy kaam op my ta.

Goeie, sei ik, hoe is’t mei jo?
Wy binne der noch, antwurde er.
Is dêr alles mei sein? frege ik.
Ik bin wat âlder as dy.
Jo binne in jier of santich?
85! Dan ha je de measte bôle wol iten.

En ynienen wist ik de namme wer:
Bakker, Hindrik Bakker!… Lês fierder

Andries Miedema

Havendei

logo.ensafh

 

De havenstêd yn iere skimer
wurdt wekker yn it earste lûd,
beweging fan ’e hege floed
driuwt stomers nei de fierste kimen.

Troch de strjitten garje weinen
files foar it grut beweech
fan minsk’ en lading en de seinen
read op grien en jachtich heech.

Thúsreis fan ’e fiskersfloaten
de sinne yn ’t foar de fangst al wûn.
De takelkranen oer de boaten
stjoere ladingen nei ’t rûm.

De ûnstjoerstêd, ’t havenkertier
mei kroegen, wurkfolk, lichte roazen,
swiere jonges, fleur en tier,
gaos as yn Pandoara’s doaze.

De wylde dei, te koart en gysten,
mei net ferlieze want de nacht
oersjocht op strange siferlisten
gong en tiid fan tonnen fracht.… Lês fierder

Jetze de Vries

In tin boek

logo.ensafh

 

 

Yn de side fan in tin boek fûn ik him, de goudbek
mei fêstplakte wjukken, krekt as de kat

tsjin my oer, wist ik nea fan syn flecht en lânskip
lûde túnman mei syn rop, krekt as de kat

dy’t my op ‘e skurte springt – it skaad fan de keamer
slút mear en mear as in blom tsjin it ljocht

slommerjend hûs, eachgatten, sykjend nei stikken
loft… Lês fierder

Han Dong, Maghiel van Crevel, Tryntsje van der Veer

Dus do hast de see sjoen

logo.ensafh

 

dus do hast de see sjoen
do hast har dy foarsteld
de see
do hast dy de see earst foarsteld
en har doe sjoen
sa is dat
dus do hast de see wrachtich sjoen
en hast har dy ek nochris foarsteld
mar do bist gjin
seeman
sa is dat
dus do hast dy de see foarsteld
do hast de see sjoen
miskien fynsto de see sels wol moai
sa is dat – as it tafalt
dus do hast de see sjoen
en do hast dy de see foarsteld
do wolst net
ferdrinke yn it wetter fan ‘e see
sa is dat
sa is eltsenien

Sineeske poëzij

Han Dong, 2006
Folksrepublyk Sina

Oersetting yn it Nederlânsk troch Maghiel van Crevel, heechleraar Sineeske taal en literatuer Leiden.Lês fierder