It lêste skoalfamke
dat healwei novimber
yn in himdsje
fan skoalle nei hûs fytst,
is krekt sa
yn it moed taastend
as de lêste wite roas
yn de tún,
dy’t nettsjinsteande de kâlde nachten
noch dapper bloeit –
wat is de winter oars
as wachtsje op de maaitiid,
wachtsje op blommen yn bloei
en op jonge fammen
dy’t yn himdsjes en rokjes
nei skoalle fytse.… Lês fierder
Anne Feddema draacht syn fers ‘Great Dickator’ foar.
Klik hjir foar de tekst (pdf)
Klik hjir foar it lûdsbestân… Lês fierder
der is net folle moaier
as in nacht yn it neijier
mei in tichte tekken damp
kâld oer it lân en
dêrboppe it folle ljocht
fan de moanne
alle reden foar in
Weltschmerzsigaarke
en de treast fan
jawis: ambachtlik stookte genever
de jachthûn
oan dyn aigle-learzens
sjocht glânzjend omheech
smytst noch in blokje ikehout
yn it snoarkjende duveltsje
soest no oan Grutte Dingen
tinke wolle
hjir yn dyn eigenmakke hutte
of in fiifstjerrenfers skriuwe
yn dripjende inket
mar skrikst
fan in roffel op de doar:
de nachtmerje… Lês fierder
wat is der moaier
as yn de earmen fan in frou te lizzen
en neat te sizzen
opgeand yn it no
de leafste bisto
en ik bin in sjerpslikker… Lês fierder
Hugh MacDiarmid
De lytse wite roas / It skelet fan de takomst
(oersetting: Enno Salverda)
De lytse wite roas
(foar John Gawsworth)
De roas fan hiel de wrâld is net foar my.
Ik wol as myn diel
Inkeld de lytse wite roas fan Skotlân
Dy’t skerp rûkt en swiet – en it herte brekt.
*
It skelet fan de takomst
(by Lenin syn tombe)
Read granyt en swart dioryt, mei it blau
Fan labradoriten kristallen gluorjend as edelstiennen
Yn it ljocht spegele troch de snie; en efter har
It ivich wjerljocht fan Lenin syn bonken.
*
Hugh MacDiarmid (1892-1978) wie de wichtichste foaroanman fan it modernisme yn Skotlân.… Lês fierder
lit my gekke fratsen fan dyn flanken draaie
ballonhûnen foarmje of as botswana’s brûke
fonken út it plafond fan dyn tinken sûnder
mis gjin merke en sûnder fleis gjin fêsten
lit my bibelrigels sûkerswiet spinne as in toefke
op dyn pokrovtoer dyn katedrale lichem bewenje
as klaterrussyske sinten en dan dyn madonna-langnek
fan jewelste útinoar skowe as in attraksje boppe it alter
lit my wachtsje yn lange gebeden op in foarsichtich
stjitten út dyn heupen de stilte foar it amen azemje
*
Ein septimber komt Sytse Jansma syn twadde, en twatalige, bondel út: as nomaden yn tinten teplak / als nomaden in tenten terecht, dy’t útjûn wurdt troch Hotsum (yn gearwurking mei De Contrabas).… Lês fierder
de sinne tuollet al wat earder
(te witten: ienentweintich oere achttjin)
al wer murken koartet ús de tiid
it ljocht skeanet, tekenet djipper
eigen merkeldagen mjitte no de rispstûn’
each-ier yn ’e spegel, burdhier op ’t perslein
wanhope delgong siket wjerwurd
ferjierjen docht klokwizers har fuotstap
protters gûnzje har kloftsjende wjukjes
yn eskader natoerlyryk (kin ’t net helpe)
jûnsfleane yn frije foarm
oft dit dan healweis is op it paad, my
yn gleane middei net ferfytst?
krûdich rûkst it, en fruit, en fallen blêden
(genietsje de skyn fan folle tastân
drinzgje it skoft yn lije wyn
ynheljen is dij hoart genôch.… Lês fierder