Du Fu, Piter Boersma

Chengdu

logo.ensafh

 

de jûnssinne boppe yp en moerbeibeam
skynt sa noflik op my yn myn reizgersklean
oeral wêr’t ik gean ferskille berch en stream
hookstrooks sjoch ik my yn in oar wrâlddiel stean

sa moetsje ik nije minsken al den dei
gjin thúskomst yn it âlde doarp bin ik bang
de rivier streamt nei it easten al oan wei
en dei en moanne fan swalkjen duorje lang

de hege ringmuorre stean moaie huzen op
yn hertsje winter binne de beammen grien
de metropoal is fol leven en gerop
de fluiten binne mei de mûlharpen ien

moai is it wis mar my is it de kop net
dat yn ’t rûnom nei de brêge pineagje
net in fûgel dy’t jûns net op hûs ta set
de Middenflakte lit him net úteagje

de jonge moanne is der mar stiet net heech
de stjerremannichte strielet noch om striid
en elke tiid bringt lânferhuzing teweech
wêrom dan drôvich wêze en sûnder piid

oersetting/bewurking: Piter Boersma

(De oersetting/bewurking berêst net op it sinese orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.LLês fierder

Geart Tigchelaar

wierliken

logo.ensafh

 

 

krige fan syn heit
joech er him del oan it fuottenein
mei net mear as himsels
yn in âld fersliten himd

kin it mear as feiten nei de wierheid
wierliken net mar as it moat dan al

krige fan syn heit
de feiten en de wierheid hie er sels
betocht mei wat rieren yn ’e brij

joech it oan syn mem
dy’t skriemend oan it fuottenein
yn in âld fersliten wierheid
smoarde… Lês fierder

Kofi Awoonor, André Looijenga

By de poarten

logo.ensafh

 

 

Ik wit net hokker god my stjoerde,
om te fallen yn de stream
en te fallen yn it fjoer.
Dizzen ha faald.
Ik beweegje ta de poarten yn
fergjend hokker oarloch it is;
hokker oarloch is it?
de bewenners yn ‘e poarten
antwurdzje ús; wy sill’ dy oarloch komme litte
hja dy’t wy folgen te kommen
soannen fan ús memmen en heiten
dragend op ús hollen neat
útsein de tonger dy’t baltet
dy’t wit wannear’t der tsjoed komme sil.

Iepenje de poarten!
It is Akpabli Horsu dy’t my stjoerde
Iepenje jim de poarten, myn memme’ bern
en lit my deryn
ús tonger-ynwijden ha amok rûn
en wy sliepe yn it woastynlân
beweegje ús fuotten net
wy sill’ sliepe yn de woastyn
gewearen yn ús hannen kinn’ wy net sjitte
nyften yn ús hannen kinn’ wy net smite
de dea fan in man is net fier fuort.… Lês fierder

Nynke Groenveld, Jenske de Lange

Lytse Gysbert Japicxpriis 2013

logo.ensafh

 

It skriuwen fan in Frysk gedicht is de einopdracht fan it edukatyf projekt ‘Gysberts Lytse Rymlerye’ fan it Gysbert Japicxhûs yn Boalsert. Elke basisskoallegroep dy’t meidocht mei de trije bêste gedichten ynleverje en docht dan mei oan de ferkiezing foar winner fan de Lytse Gysbert Japicxpriis. Fan 2014 ôf sil de Lytse Gysbert Japicxpriis om de twa jier útrikt wurde.

Dit jier is út ein set mei in pilot en binne hjirfoar inkeld de skoallen yn Boalsert útnoege. Trije fan de fjouwer basisskoallen ha har oanmeld en sy diene mei mei seis groepen. Der binne achttjin gedichten ynstjoerd en dizze binne troch sjuery Hindrik van der Meer en Siebe Haven besjoen en sy ha as winners útkeazen: Nynke Groenveld (10 jier) en Jenske de Lange (11 jier), beide fan CBS De Bron.… Lês fierder

Alojzy Nagel, André Looijenga

Poëzij / Pòezja

logo.ensafh

 

 

Poëzij

Poëzij
dat is net
blomkes en maitiid.
Poëzij
dat is stoarm, in wapen
en striid.
In dichter swijt net.
In dichter sliept net.
Op wacht
stiet er hieltyd.
Hy is net bang
yn de nacht
ek al kamen op him ôf
hiele legers.
Hy wit net wat eangst is;
yn ’e dellings
op ’e heuvels
op see
en op ’e wâl
ferjit er
nea net
dat poëzij
striid is
en in wapen.

(Oerset út it Kasjûbysk troch André Looijenga.)

Pòezja

Pòezja
to nie je
zymk i kwiôtczy.
Pòezja
to chaja, barń
i biôtczy.
Pòeta nie dami.
Pòeta nie spi.… Lês fierder

Eppie Dam

Wêr moat it hinne mei in fers?

logo.ensafh

 

foar Jacobus

Der giet in bus fan Sondel nei Aldsyl,
in giele gondel troch de tiid, dy âlde grize,
mei runen op ’e sydkant en fersen foar elk rút,
de letterfeinten laitsjend, it fammelaach
yn ’t blide, rydt de Nacht Express dat út.

Ergens moat de reis begjinne – sjoch oars
nei in gedicht: ‘in fers is net witte en draai
hokfoar nûmer, mar tink net nei, en draai, en draai’,
en ryd, en ryd, mei losse hannen en de eagen ticht
kinst mei nimmen oan ’t roer noch oeral hinne.

It wie Inne dy’t yn Nijemardum, doe’t de sinne
read bij ’t tintdak fan ’e toer delglied, blynfarrend
dêr de nachtbus út it weinhok ried, en mei in lus
as ombocht troch de gaasten, Ella en Jacobus
oan board stappe liet fan wat no in Q-liner wie.… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Omheech yn it stof

logo.ensafh

 

In keamer op ‘e souder en ik wachtsje op in fisioen.
Ik wenje no yn in oar hûs, mar bin noch altyd alkoholist.
De trep, hy kreaket, ik bin it net, sit op in stoel.

Stadich geane stappen omheech yn it stof, in geast
Is net swier, dat de gast sil grif út matearje bestean.
In hân, in swart boek en in rûne holle mei bolhoed

Komme troch it trepsgat, it stekt efter in briltsje brânglês.
It mantsje knikt freonlik, set him del op it bêd en seit fan:
Knilles, lês dit boek, hast it sels skreaun. En dan mar dea.… Lês fierder