Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Oan de jonge dichters

logo.ensafh

 

 

Leave bruorren! Hy ripet faaks wol ús keunst,
Om’t, in jongfeint allyk, hy langernôch gêste hat,
Gau ta it stille fan skientme;
Wês mar from, sa’t de Gryk dat wie!

Leavje de goaden, tink goed fan ’e stjerliken!
Haatsje de roes en de froast! Lear en beskriuw net!
As jim fan de Master eangje,
Freegje de grutte natuer om ried.

Oersetting: Piter Boersma

An die jungen Dichter

Lieben Brüder! es reift unsere Kunst vielleicht,
Da, dem Jünglinge gleich, lange sie schon gegärt,
Bald zur Stille der Schönheit;
Seid nur fromm, wie der Grieche war!

Liebt die Götter, denkt freundlich der Sterblichen!… Lês fierder

Jannie Roodhof

Klyster x Corneille

logo.ensafh

 

De klyster is ferheard;
hy heart Reve’s lûd mar sjocht de skilder
syn frjemde fûgels yn read en giel en grien
mei swarte rânen as fan de dea
Djip út syn fearrepak wei it memme’ lûd
dat seit: ‘De Dea, dy’t Wierheid is’

Lês fierder
Anne Feddema

Sosjalistysk wûnder

logo.ensafh

 

De ingel op ’e trekker rydt oer in ikker.
Dat fine de boeren machtich moai.
Dat wurdt noch wol wat mei dy nije maatskippij. Se jûchheie.
Noch mear ingels komme en siedzje mei de hân.
Hja siedzje fleurige pigminten en pleatse panielen yn ’e grûn
Dan komme der mannen mei petten en revolvers en jeie alle ingels fuort.
De natoer moat no har wurk dwaan dus krije alle boeren in nekskot.
It is it âlde én it nije. Op en yn ’e kluten in tompe God.
Earne takommend jier soenen der Ikoanen út ’e grûn komme moatte.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Oan Zimmer

logo.ensafh

 

 

De libbenslinen binne ûngelikens,
sa’t wegen binne, en de bergebôgen.
Wat wy binne, kin dêr in god foltôgje,
Mei harmonyen, ivich lean en frederikens.

Oersetting: Piter Boersma

An Zimmern

Die Linien des Lebens sind verschieden
Wie Wege sind, und wie der berge grenzen.
Was hier wir sind, kant dort ein Gott ergânzen
Mit Harmonien und ewigem Lohn und Frieden… Lês fierder

Pier Paolo Pasolini, André Looijenga

Pier Paolo Pasolini – David (fiif kear)

logo.ensafh

 

Pasolini (1922-1975) skreau yn syn jeugd, yn en nei de oarloch, yn it Furlan, de Noardeast-Italjaanske streektaal fan syn mem. Yn 1954 brocht hy in bondel út fan syn Furlan poëzij, La meglio gioventù (De bettere jeugd). Dêryn stiet it ûndersteande fers yn it earste skift, ‘Poesie a Casarsa (1941-1943)’. Faaks jouwe dy jiertallen it momint fan ûnstean fan dit fers oan.

David

Hingjend tsjin’e put, earme jonge,
draaisto nei my dyn leave holle
mei in fette glim yn ’e eagen.

Do bist, David, lykas in bolle op in dei yn april
dy’t yn ’e hannen fan in bern dat laket
swietwei rint nei de dea.… Lês fierder

Willem Tjebbe Oostenbrink, Melle Hylkema

Goldjebloemen/Goudsjeblommen

logo.ensafh

 

Met n schop en mien zeuntje an e haand
stamp ik kluten fien. n Koordje verbiendt
de stikken om perk te stellen
en t zaaibed te behoeden
veur kienderleke overmoed.

Zun stijt leeg oranje
goldjebloemen schienen
aal weer te bloeien.

Doar hurk ik noast opa met
moanvörmege zoadjes ien t knuustje.
t Vertraauwde silhouet buugt hum
over mij hin, gript even mien haand,
drukt dan d’eerde toe.

k Wies woar of dat et wotter moet,
op mien swadde klompen
zit t jonkje en schept.

Goudsjeblommen

Mei in skeppe en myn soantsje oan ’e hân
stamp ik kluten fyn. In triedsje ferbynt
de stokken om perk te stellen
en it siebêd te behoedzjen
foar bernlike oermoed.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

acedia

logo.ensafh

 

moarnsdage ropt him om grom
by in nije dei fol brein
mei ’t piipjen fan wekker

fakânsje sûnder werklik
útsjoch en ’e skamte fan
it net wêzen wolle
ropt him om grom

altyd warber lykje foar it
alsjend each fan de machtige
buorman achter geraniums

net it ferfelen mar it net
meitellen ropt him om grom… Lês fierder