sjoch dy hjerstblommen – it jier is al hast wer rûn –
by it sket lâns yn it lêste ljocht fan ’e jûn
net dat ik se fier boppe oare blommen set
mar nei harren bloei is it foar noch ien te let
oersetting/bewurking: Piter Boersma
(De oersetting/bewurking berêst net op it Sineeske orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.L. Idema dy’t stiet yn syn standertwurk Spiegel van de klassieke Chinese poëzie. Yuan Zhen libbe fan 779 oant 831.)… Lês fierder
Der kamen knakkers
Ut it Easten wei rûn
Hja wienen healwizers
Mannen fan ’e klok
Hja sieten harsels
Foar de helte dan
Fjouwer en tweintich sân
Yn ’t sân yn ’t rûn
Ien fan ’e healwizers
Koe min oer kemielshier
En moast hieltyd
Trije kear prûste
Ek fan wijreek en mirre nammers
En oare swietrokige harssoarten
Dêrom gong er ek net mei
Yn ’e stâl te Bethlehem
Hy bleau bûten en seach
Omheech nei de stjer
‘It liket wol oft de stjer my ropt’
Tocht de healwizer
‘Ik moat gean’
Hy naam it goud (dat wol)
Mei en ferdwûn
De oare healwizers hawwe
Dit nea oan ’e Grutte Klok hongen
Mar ek gjin milisekonden
Wurden oan him wijd
It koe Us Healwizer neat skele
Hy wie stjonkend ryk
En gûlde tsjin de stjerren
‘Sis no sels, jimme dêro
Wat is ivichheid?’… Lês fierder
De strieljende ingel
Klaaid yn wjerljochtsklean
Wie mar wat grutsk op syn lea
Sittend op in grutte Stien
Rôle hy mei syn bondels spieren
It klonk as tonger
Twa froulju
Maria en Maria
Seagen it
En seinen:
‘Dat is in geef eksimplaar’
Hja kamen tichterby, foelen
Op ’e knibbels en omklammen
Earbiedich syn fuotten
‘Hy is fan my,’ sei Maria
‘Hy is fan my,’ sei Maria
De ingel klapperwjukke
Hommels fuort
Mar de Maria’s twa
Lieten net los
En seinen earst moarn
Tsjin de fûgels en letter
Goeie tsjin de stjerren
Wêr’t hja úteinliks
Bedarre binne?
Wa sil it sizze?
Aldergeloks binne
Der noch mear as genôch
Maria’s
Mar ingels?… Lês fierder
in klap jaan oan ien dy’t jins guod fernield hat gjin beswier
hy giet net foar deftich foar de folle mep heech it krop
it hûne-each de kop yn it sân mislikmeitsjend dier
túch fan ’e richel bout er syn ministerbaantsje op… Lês fierder
It natuergedicht
De moanne
is Hamlet
dy’t op in motorfyts
in tsjustere dyk
del komt.
Hy hat
in swartlearen
jek oan
en skuon.
Ik hoech
nearne
hinne.
Ik wol
de hiele nacht
ride.
(oersetting: Piter Boersma)
The Nature Poem
The moon
is Hamlet
on a motorcycle
coming down
a dark road.
He is wearing
a black leather
jacket and
boots.
I have
nowhere
to go.
I will ride
all night.… Lês fierder
It wie in sombere dei
yn Boalsert,
griis en wiet en kâld,
wylst it stedsje
ornaris al
sa treasteleas is
yn de hjerst.
Lokkich
seach ik Beitske,
we fytsten elkoar foarby
op de Blaupoartsbrêge
en groeten elkoar.
Se striele
doe’t se my seach,
stiek de hân op
en rôp
myn namme,
as wie ik
har leafste.
Dat makke myn dei
wer goed. … Lês fierder