in soan dy ’t wat seit:
tink mar datst in heit
mar mem dy giet foar
oars hat it nea west
as er syn heit de rêch
takeart en sûnder groet
as soarte ferlerne soan
lang omtoarke hat
in jûn let en hy komt
nei hûs ta en sa’t it
gong sa sil it gean
oars hat it net west
en it is in heit dy’t
de jonge bliid noadet
en him om wat spyt
per se net bekroadet
rju sit it folk der by
as it feest is yn ’e lijte
tee en dúmkes, nachts
ek wat brandewyn
rikke ieltsje der op ta
wat sei ’k
en it sil rûzich wê-
ze op dat stee
en elk dy sliept yn de
dream it mearke dat
yn de dei
tekoart skeat
in hoart is it
noch gjin fraksje fan wat
swijen wie it wat er sei, dat
te lang hat er útsjoen
ien jûn en dat wie jûn
let, wa ferwachte noch
syn iene stap út tûzen
wa dat tinke kind
it âld ferhaal fan
jierren yn ’t ferletten
en yn de boeken skreaun
rigels dy’t as wetten
fan it papier ynprinte
en sûnt oerein bleaun
rju sit de jonge der by
blide mem-en-dy
en it is feest yn ’e lijte
troch de stjerren bekike
ta de moanne alles gûld
efter it ear ynskúnd
rik der nei en gryp it ris
en ek dat it wer yn oarder is
tocht pake prom ris… Lês fierder
… 